11.3.12

Vruuger

Ze zeggen dat veel ouderen internet aan zich voorbij laten gaan. Maar daar geloof ik niks van. Er zijn niet voor niks cursussen om het te leren. Op het internet is véél te zien, te lezen. Ook over vruuger.    Ge hoeft nou niet meer naar een archief. Of eindeloos in boeken bladeren, enkele muisklikken en de wereld ligt aan jouw voeten. Waar ik graag kort vertoef is de website van Cultureel Brabant, het woordenboek van de Tilburgse Taal. Wat zijn er voor uitdrukkingen met vruuger? De eerste die ik tegenkom is (toepasselijk in deze tijd): “Vrije was er vruuger ónder de vaaste nie bij.” En ook:  “Vruuger han jong snòtneuze, èn tirresworreg hèbbe snòtneuze vort jong”. En door in het woordenboek te kijken, kom je ook altijd bij verwante begrippen, zoals vruug.  “Vruug óp èn meej de kiepen óp stòk, dè zal et em nie verlieze” - een geregeld leven geeft veel rendement. Of deze mooie uitspraak: “Vruug in de waaj èn laot vet” - jong getrouwd, zonder succes. De Tilburgers zijn oud leraar Wil Sterenborg véél dank verschuldigd voor zijn werk aan het woordenboek. En omdat je oude helden in ere moet ouden, snap ik niet waarom er geen prijs naar hem is vernoemd, bijvoorbeeld de Wil Sterenborg-penning. Zoiets ontstaat vaak na iemands overlijden, maar die prijs nú instellen is beter, vind ik. Wie neemt de verantwoordelijkheid? Dat vruuger alles beter was, is natuurlijk niet waar. Al lijk je dat wel te denken als je zelf ouder gaat worden. Melancholie. Ik kreeg die gevoelens bij het eten van rumbonen. Bij grootouders krijgen kleinkinderen snoep. Opa van den Besselaar had de grootst mogelijke pret door in plaats van snoepjes pruimtabak te geven aan de jonge koters. Dat proestte je weer uit, vies! Mijn herinnering aan Oma Jacobs aan de Bredaseweg zijn pindarotsjes en rumbonen. En iedere keer dat ik die nu eet, moet ik toch weer met warmte daaraan terugdenken. Het is ook een mooi symbool voor klein geluk, rumbonen. Je kunt wegdromen bij die ouderwetse doos naar onbereikbare zonniger oorden. Of juist terugdenken aan dat je met weinig (rumbonen!) heel gelukkig kunt zijn, als je het maar wilt zien.  
Weekfoto www.tilburgers.nl

1 opmerking:

Foto FietsMargreet zei

De rumbonen in deze doos herken ik heel goed, want mijn schoolvriendin en ik vonden die reuze lekker! Tegenwoordig snoep ik dat niet meer, want ja het gewicht moet binnen de perken blijven.
Leuk verhaal er omheen.
De tegelvloer in de Abdij is mooi. Nooit gezien, maar weet ook niet waar die ligt. Ik kijk vaker omhoog naar de wolken, etc.!
Groetjes