Deze blogger kreeg van zijn oom Carel zijn geboorte- en communiekaartje cadeau bij de viering van zijn vijftigste verjaardag. Er werd kennisgegeven van de geboorte van een zoontje, "in dankbaarheid aan God". Het viel mij op dat tattoo-liefhebbers op den Besterd (Koestraat) kunnen kiezen uit heel wat godvruchtige afbeeldingen. Op geloofsgebied trouw blijven aan idealen, dus. Want anders is die tattoo weer lastig.
29.9.11
Buurtpleintje
Deze ogenschijnlijk eenvoudige foto met zicht op de Capucijnenstraat (Korvel) is fascinerend. Een graffiti schilder heeft de flessenbak willen laten lachen. Terwijl op dat bankje niet de lach regeert, maar problemen worden besproken. De mensen die hier wonen zijn goed van vertrouwen. De fietser heeft zijn tweede slot (kleurrijk, ik laat zien dat je mijn fiets niet moet jatten!) ongebruikt rond zijn frame geslingerd. Goeie meense zijn het, op Korvel.
28.9.11
Swalm
Nog een woning uit de Blaak. Deze blogger denkt dat dit architectuur is van Bedaux Brouwer. Vrij herkenbaar. Woning uit de Swalm.
27.9.11
Strak
26.9.11
Het eindpunt
Vlak bij het station. En dus een welgekozen naam. Of niet soms? Een shoarma op het eindpunt. Maar ook een kamer te huur. UPDATE: de kamer is verhuurd.
25.9.11
't waait er wel...
Vandaag krijgt een lang gekoesterd idee vorm. Ter gelegenheid daarvan vandaag een van de mooiste prenten van Cees Robben. ’t Beste plaotske in bed is aachter de gebraaide broek van ons Berta / ’t waait er wel ooit… / mar ’t sneut er toch nie…
24.9.11
Tilburg Culinair
De wijn van Tilburg
Wiegend aan een wijnrank in de zon / In het donker dromend in een ton / Wachtte ik tot ik naar Tilburg kon
Schenk mij in met zin, ’t is me een eer / En proef mijn geheim, mevrouw, meneer / U ontdekt verrast: ‘Ik smaak naar meer’
JACE van de Ven, Tilburger uit enthousiasme, gedichten
De foto is gemaakt op edelhertenboerderij de Zonhoeve. Mooie flesafsluiters. Vandaag en morgen geniet de bezoeker nog op Tilburg Culinair op het Willemsplein.
23.9.11
We lusse ze gruun
Hebben Tilburgers zelfspot? Ik maakte deze foto bij keurslager Van de Zande, die zijn ‘ouderwetse’ hamburgers als (til)burgers aanprijst. Het biedt de mogelijkheid om eens bij die zelfspot stil te staan, die er volgens Henk van Mierlo zeker is. Hij schrijft in het geheugen van Tilburg over “we lussen ze gruun”, het lied dat nog geregeld vanaf de tribunes klinkt bij Willem II na doelpunten.
We hèbbe de schonste stad vant laand / en onze vadder is fabriekaant
REFREIN èn lòt ze mar koome / we lusse ze gruun
Mar we hèbben ok enen blauwe sloot / en a's ge'm ruukt dan valde dôod
REFREIN èn lòt ze mar koome / we lusse ze gruun
We hèbben ok ene Willem Tweej / hij zie wèl gruun mar we doeneter meej
REFREIN èn lòt ze mar koome / we lusse ze gruun
Etc.
22.9.11
21.9.11
Geen zicht
September is de maand van de mist. ’s Ochtends. En dus matig, slecht of géén zicht. Hier kijken we naar de Stadsheer langs de Populierenflat. Maar ja.. die Stadsheer zien we dus niet. Typisch herfstweer.
20.9.11
Water en lucht
Miranda Poel verzamelt adem en verzuchtingen van mensen. Vragen, wensen, positieve of negatieve gedachten. Die fascinatie met lucht van de Tilburgse kunstenares (klik HIER voor haar website) komt ook tot uitdrukking in haar ‘Water en Lucht’ bijdrage aan Landart Diessen. De bezoeker pompt zelf aan de rand van de Reusel. En zie wat er dan gebeurt…
19.9.11
Sandro Setola
Sandro Setola, een naam als een wervelwind. Onwillekeurig gaan mijn gedachten op de loop, naar Italië. De werkelijkheid. Sandro Setola is geboren in Heerlen. En werkt in Rotterdam. Een denker over architectuur. Baalt van het vaste karakter ervan. Oorspronkelijk idee. Gebouwen zouden moeten ontwikkelen en groeien, zoals organismen in de natuur. Dat zegt de tentoonstellingsgids Lustwarande over zijn werk. Dat zou beter stroken met de veranderlijkheid van het leven. Dit huis (geen titel) is gebouwd van hout uit de Oude Warande. Wie aan de Bredaseweg kant de Oude Warande binnenstapt, kan het bijna niet missen. Nog te zien tot 9 oktober. Op de website kunnen geïnteresseerden intekenen op een catalagus die gaat verschijnen over deze Lustwarande, RAW STARDUST.
18.9.11
Industrieel verleden
de mannen van de lucifer / manchester broeken en overalls / zaagsel en fosfor in hun neus
de wevers en de spinners / alziende ogen en halfdove oren / in hun huid de geur van azijn
de machinebankwerkers / handen die hardop konden / denken en ijzer buigen
de schaterende meisjes / van de sigarettenfabriek / hun fluisterzachte vingers
de glasblazers en hun zonen / verschroeide wenkbrauwen / en vuur in hun longen
van die mannen en vrouwen
en van de bonkige fabrieken
resten alleen flakkerende beelden
en wat olieachtig dna
op de ziel van de stad
Piet van den Boom, een gedicht zonder Eind
ISBN 9781447755463
17.9.11
# 21 Geluk
Love is called… my old piano, zingt Diana Ross. In de stad en omringende dorpen staan piano’s, op pleinen, in parken, bij gemeentehuizen, stations. Willekeurige voorbijgangers geven gehoor aan de oproep Play Me, I'm Yours van de Engelse kunstenaar Luke Jerram. En dan luisteren voorbijgangers. Muziek werkt verbindend. Christopher Peterson, grondlegger van de positieve psychologie, meent dat daarin het geluk schuilt: betrokkenheid bij anderen. Jij bent voor iedereen altijd ‘een ander’. De beste manier om te genieten is in het gezelschap van anderen. Eerder werden piano’s geplaatst in wereldsteden als New York, Londen en Sao Paulo. Maar niet zoveel als in Tilburg. Klik HIER voor een impressie. Fijne zaterdag, kijk even in de binnenstad.
16.9.11
15.9.11
Uit het paradijs verdreven
We wandelen door het Reuseldal. Drie stappen buiten Tilburg ben je helemaal in de natuur, een compleet andere omgeving, zegt mijn wandelpartner. We voelen de wind door ons hoofd ruisen, ruiken de mest op het land (lekker!) en krijgen op de wandeling van Landart Diessen steeds kleine cadeautjes. Deze prettige wandel-kunstroute is een enorme aanrader, als het de komende dagen mooi weer is. Landschapskunst in optima forma. We zien ‘uit het paradijs verdreven…’ van Tilburgse kunstenaars Kees Reijnen en Maarten Fleuren: in het loofbos de Turkaa slingeren apen.
14.9.11
Ateliers # 4
Ja, je mag natuurlijk ook de ruimte waar creatieve ideeën worden geboren voor taarten een atelier noemen, een bak-atelier. De mooie ansichtkaarten bieden inspiratie. Kunst van Alechinski. Groeten uit Tilburg. Fraaie kindertekening. En een Nana van Niki de Saint Phalle. Uit de Tarot garden inToscane, een zoete herinnering van deze blogger. De creatief directeur van de Efteling kan jaloers zijn op onderdelen van deze kunsttuin.
13.9.11
Luchthavenlaan
Het is natuurlijk een serieuze zaak: een naam kiezen. Bij kinderen realiseren we ons dat die naam een leven lang mee gaat. Straten veranderen nog wel eens van naam. Zo niet de Luchthavenlaan, die deze naam kreeg in 1958. De ondernemer van de cafetaria wist waarschijnlijk al heel snel een naam: cafetaria Harrie. Lekker nuchter. Daar hou ik van. Frietjes van den Harrie. Klinkt ook goed.
12.9.11
Binnentuin
Binnentuin van Mugs and Muffins. Met een heimelijke knipoog naar Yvanca, die honger krijgt van eten en drinken foto’s, maar zo’n tuin mag natuurlijk wel van haar. Denk ik.
11.9.11
Daredevils
Wat doe je op zo’n dag? 9/11 heeft speciale betekenis gekregen. Ik denk dat het beste is om gewoon te doen wat je altijd op zondag doet. Wel een dag om een beetje na te denken. De media berichten al twee weken over vandaag, zowel kranten, internetmedia als radio en televisie. Bij de persoonlijke herinneringen van familieleden van het Twin Towers drama krijg ik een brok in de keel. Vandaag wil ik er niets meer over lezen. Hooguit luisteren naar muziek. Op de hoek Heuvelstraat/Willem II straat kijkt de accordeonist naar de gitaristen. Alle vier brengen ze hun kunnen naar buiten. Publiekelijk. Voor een grijpstuiver. Daredevils.
10.9.11
Kras2
Mijn favoriete lunch-spot, Kras2 in de Willem II straat! Zei Mieke tegen mij. Daar móet je naar toe. Zo gezegd, zo gedaan. Zelf gaf ik Mieke Prinsheerlijk in de Nieuwlandstraat als tip. Dat kende ze nog niet. En we hebben véél goede adressen in het centrum. Kras2 is fijn, lekker, aanstekelijk. Dat spreekt zich wel rond. Fantastische broodjes.
9.9.11
Abstract én natuur
We wandelen in de Oude Warande. Met dreigend weer. Nu en dan valt een buitje. Langs de boomschors loopt vocht. Engelentranen. Die maken van de schors een abstract. Abstracte kunst. En toch helemaal realistisch. Dat vraagt om een overdenking. Van Pierre Alechinski bijvoorbeeld. Lees het meer dan één keer. Het belangrijkste is dat wij die deel uitmaken van de realiteit, in onszelf een innerlijk schrift ontdekken dat leidt tot de organische ontdekking van onszelf, zonder angst om onszelf onder te dompelen in de aarde, de zee, het vuur of de lucht.
8.9.11
7.9.11
Inspiratie
Geen inspiratie
Zonder frustatie.Ik ben liefst vrij
van allebei.
L.Th.Lehmann, Laden ledigen
ISBN 978 90 234 27742 Uitgeverij De Bezige Bij
6.9.11
Échte liefde
Het witte huis krijgt een opknap- en renovatiebeurt. Hier heeft de échte liefde graffiti artiest nu eens terecht zijn handtekening dominant achtergelaten. Ruim vijftig jaar geleden woonde burgemeester van Voorst tot Voorst hier, daarna was het Verbeeten Instituut hier gevestigd. Na gebruik als kantoorruimte, krijgt de villa nu haar woonbestemming terug. Professor Dondersstraat.
5.9.11
Nol Havens
Tilburg heeft een Walk of Fame. Daar ligt een tegel met de naam van Nol Havens. Bekend van VOF de Kunst. Het bedrijf van Nol heet - lekker nuchter - Mijn Broer. En dit is de audiostudio van dat bedrijf: Studio Chateau. De muurschildering is retro, met dat mooie casettebandje. Ik heb geen idee hoe je een mp3 zou moeten visualiseren.
4.9.11
Visitekaartje
Voor een architectenbureau is de eigen huisvesting natuurlijk een visitekaartje. Van Asten Doomen Architecten ontwierpen een modern gebouw in een straat die uit haar voegen barst van de historie, de Goirkestraat. Iedereen mag ervan vinden wat hij wil, maar dit gebouw is een fraai statement. Wie de website bezoekt van het bureau, en eens wat doorklikt, ziet mooie ontwerpen. En wat mij ook erg aanspreekt is de renovatie van het Witte Huis, een villa in de Nieuwe Zakelijkheid stijl. Klik HIER.
3.9.11
2.9.11
Weekendtip
In de komende maand zijn de 'highlights' uit het Textiellab nog te zien in het Textielmuseum. Volgens mij stond op deze fotoblog nog geen foto van de buitenkant. Een mooie weekendtip, bezoek de Goirkestraat.
1.9.11
Schoonheid van het alledaagse
Ik parkeer de auto. En kijk naar de huizen aan de overkant. Knap metselwerk (klik op de foto, om groter te zien). De schoonheid van het alledaagse. Wie goed kijkt, ziet meer. Zeker als je nu en dan omhoogkijkt. Dit is aan de Korvelseweg.