Maawgruun

Welke kunstenaar is nou zo grootmoedig om het eigen werk langzaam te laten verdwijnen? 

Hier leef ik mijn droom

Een van de mooiste gebouwen van de stad staat te koop. Het kantongerecht van architect Jos Bedaux. Tijdelijk kan je er huren. In het raam weerspiegelt het paleis en het stadskantoor. Hier leef ik mijn droom. Op social media las ik scepsis of dit gebouw wel een goede bestemming kan krijgen. Ik dacht aan de Rechtbank in Utrecht, nu een succesvol cafe-restaurant. Hoe dan ook zou het mooi zijn als dit gebouw een publieke functie kan krijgen. 

Anderhalve meter markt

 

Zenk One muurschildering

 

Eerlijke boodschap

Dan stap je dolblij als jongehuwden naar buiten in het Paleis Raadhuis... en is er een onverlaat die op een moment dat je daar helemaal geen énkele behoefte aan hebt, omdat je verliefd en dolgelukkig bent, in een roze roes, jullie toch met je neus op de realiteit drukt: feelings come, feelings go. 

Bijna veertig procent van de huwelijken eindigt in een scheiding.

PARK: Benefit for Brabant

Dit weekend is de expositie Benefit for Brabant, kunst in tijden van corona, nog te zien. Een tentoonstelling die is geboren uit onvrede met het cultureel beleid van het provinciebestuur. 138 kunstenaars tonen ieder twee werken, de opbrengst gaat 100% naar de kunstenaar. 

Bertil Neijts is de maker van dit schilderij. TilburgDailyPhoto heeft al eens gewezen op zijn foto's uit hometown Tilburg op Instagram. 

PARK, Wilhelminapark 53

Hij heeft de O gekaapt

 

Zernikestraat

 

Maanden of jaren?

De boekhandel opent pas over een kwartier, dus nog net tijd voor een koffie. Als je al in een stemming bent waarin je de dagelijkse beslommeringen even vergeet... dan mag je jezelf registreren.  Keurig gedaan. Ja, klachtvrij. Wat verlang ik naar het moment waarop dit niet meer nodig is. Is het een kwestie van maanden of van jaren?

Lekker sauwelen

 

Uit balans - zie ook gisteren :-)

Boom met muurschildering. Best wel uit balans, weinig van de muurschildering te zien vanuit dit perspectief.

Muurschildering Zenk One

Muurschildering met links een boom, best wel in balans.

Groen uitzicht en koelte

Wéér een warme dag. Bomen helpen om de stad koel te houden. De bewoners van deze flat aan de professor Cobbenhagenlaan hebben een groen uitzicht.

Uit het leven van Peerke Donders

50 jaar schrijven over Tilburg

Op Linkedin las ik dat Ronald Peeters al precies vijftig jaar over Tilburg schrijft. Hulde! Zijn Tilburg in Kleur 1900-1930, de mooiste ingekleurde prentbriefkaarten, zag ik als kassakoopje liggen bij Gianotten Mutsaers. Ook een aanrader.

Waar kan je in een hittegolf het beste slapen?

 

Logisch Onlogisch

 

Hahaha

We staan bekend om onze humor. Absurdistan. Tilburg vakantiestad bedankt voor uw bezoek. Voor de fontein die iedere bezoeker op de foto vastlegt. 

La Poubelle

 

Atelier - voor artiesten in wording - detail uit de foto van gisteren

 

Anderhalve meter samenleving

Pig and Rye in de Nieuwlandstraat. Hier staan drie tafels voor drie ramen. Nu nog twee en een boekenkast met kookboeken fungeert nu als afstand-maker.

 

Heerlijke Franse sfeer

Deze foto zou zo in Frankrijk gemaakt kunnen zijn, heerlijke sfeer. Misschien zouden de stoeltjes daar wat ouder zijn. Dit is bij het Dorstig Hert.

 

Hoe sensitief zijn parkeerambtenaren?

Mijn laatste parkeerbon kan ik me goed herinneren. Ik ging haar de binnenstad, had haast en wist precies wat ik wilde kopen. Pas weken later kreeg ik de bon. Ik was verbaasd, want ik had immers bij de betaalautomaat betaald. Terugkijkend bij de bank, kon ik betaling aantonen. De parkeerambtenaren waren mild, schrapten de boete, maar ze vroegen mij wel om voortaan het bonnetje achter de voorruit te leggen. Stom, dat was ik vergeten. Ik vond de parkeerambtenaren sensitief. Het was in... Den Bosch. 

Corien Prins wilde een pakje afgeven, parkeerde in de Utrechtsestraat (foto) en betaalde via de parkeer-app. Bij terugkomst zat er toch een parkeerboete op de ruit. Op de plek waar ze had geparkeerd mocht ze volgens de bekeuring alleen staan met een dagkaart. Ik ben bang dat jij en ik of we nu hoog of laag sprongen die boete hadden moeten betalen. Dat denk ik, omdat Corien Prins óók moest betalen. Jammer hè, dat de parkeerambtenaren in onze stad níet zo sensitief zijn. Alleen is zij toevallig professor aan de universiteit. Ze laat het er niet bij zitten en gaat procederen. Tof voor ons, die willen weten hoe het écht zit. Twee rechtbanken (Breda en Den Bosch) stellen de gemeente in het gelijk, die van mening is dat zij niet verantwoordelijk is voor correcte informatie in de parkeer-app. Uiteindelijk krijg Corien gelijk van de Hoge Raad. Het stoort haar dat „tot de dag van vandaag Tilburg niets gedaan heeft om de fout te herstellen. Terwijl de ambtenaar van de gemeente tijdens de zitting in Den Bosch al zei dat het vaker fout gaat. De data van zo’n parkeer-app bieden gemeenten een schat aan informatie, maar de burger is de dupe als het misgaat.” Dit leidde tot landelijk publiciteit in NRC Handelsblad. Een bravo voor Corien.

Ceviche. Ce-wat?

Ceviche van vis. Voorgerecht. Van Auberge du Bonheur. Absoluut een schilderijtje op het bord.

Een stukje hemel in de mond. De Auberge is succesvol met een combinatie van concerten en lekker eten op zondag.

Zicht op de stadsbrouwerij

De stadsbrouwerij aan de Piushaven, waar ín de haven zelf mooie terrassen zijn geopend.

Dure groente

Dat Coronavirus heeft op allerlei terreinen allerlei effecten. Wie graag Thais eet is bijvoorbeeld duurder uit. Groenten die in halfvolle vliegtuigen naar hier komt, is duurder, dan groenten die in een vol vliegtuig hierheen komt.

Uit het leven van Peerke Donders

Het groen is weg

Beelden staan in de publieke ruimte om te worden gezien. Bewonderd. Aanbeden. Bespot. Maar zeker niet om achter het groen te verdwijnen. Toen ik vorige week over de Korvelseweg reed, zag ik dat Maria weer in volle glorie te aanschouwen is. Zal wel te maken hebben met het onderhoudsschema van de hovenier. Niet met mijn post, denk ik, nou ja... de illusie van invloed. Ook mooi.

Nog even terugdenken

Mooi hè, dat nostalgische nougat zakje. Anno 1932. En die échte kermisnaam, P. Duijts. Dankzij een lieve vriendin van mijn Lief, kan ik nog even aan de kermis terugdenken.

Luie zondag

In het park zo bij elkaar,

gekleed in mooie kleren,

met bloemen in het haar.

Wat zal nu gebeuren.

De zwakke hoort van sterken

dat hij niet mee mag spelen.

Niemand durft laten merken

dat hij zich gaat vervelen.

Lef heeft wie bloemen zet

op een agentenpet.

In drommen kijken bangen

hoe of het af zal lopen.

Ook jeugd komt honend lang,

op vechtpartijen hopen.

Groepsvorming zal hups tieren,

ook loeren en versieren,

Wij waren eens scholieren,

in vele vrij-kwartieren.

L.Th. Lehmann

19 augustus 2020 is de 100ste geboortedag van L.Th. Lehmann.

Weekend - mensen kijken op de Oude Markt