Beroemd. Er zijn hele volksstammen de het willen worden. Beroemd. En als dat niet lukt, dan “ten minutes of fame”. Arnon Grunberg schreef in een van zijn romans: Om gelukkig te zijn heb je een bepaalde mate van onzichtbaarheid nodig. Ik denk al heel lang over die zin na en ben steeds meer tot de overtuiging gekomen dat het helemaal klopt. Wát een geluk om anoniem door de stad te slenteren, een haring te happen, in de kroeg te zitten, zonder herkend te worden. Je kunt licht aangeschoten de staminee verlaten, zonder dat iemand er aanstoot aan neemt. Wie beroemd is ligt onder een vergrootglas. In een glazen huis. En je wordt nog héél lang aangesproken op wat je vroeger deed. Onze burgemeester Peter Noordanus was van 2001 tot 2003 commissaris bij Vestia. Die woningbouwvereniging waar de directeur te veel verdiende, een te groot stempel op de organisatie drukte en uiteindelijk ook laakbare fouten maakte in financieel management. Prompt ligt den Burger dan onder vuur, bijvoorbeeld in (schitterend geschreven) columns van Youp van ’t Hek. En zo ziede mar: beroemd zijn heeft twee kanten van een medaille. Deze foto is van de Hall of Fame. De graffittikunstenaar visualiseerde duveltjes. Voor de goegemeente is hij onzichtbaar. Wijs. Om gelukkig te zijn heb je een bepaalde mate van onzichtbaarheid nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten