Pergola

Regenachtig weer. We blijven thuis. Het plein is verlaten. Weids. Op zo’n plein voel je je alleen. Ze loopt met een tasje groente en fruit. In een blauwe sweater. Onder de pergola. Als ware het een kathedraal. In mijn verbeelding. De regen komt er gewoon doorheen. Er groeit geen groen tegenaan. Die pergola is een stedebouwkundige ingreep. Het geeft een weids plein… ja wat geeft ie? Intimiteit? Allure? What the hell…