Niks as èès

Et hee mar efkes gesneut. Maar het blijft wel allemaal liggen. In het woordenboek van de Tilburgse Taol is een deel van een gedicht aangehaald van Piet Heerkens uit 1941:

Niks as èès èn sneuw

De wereld sneuwt weer onder,

ze wordt weer rein en fijn,

de wereld wordt weer 'n wonder

en kan nie schoonder zijn.

Nooit is er de wereld fijnder

as onder de sneuw meschien

wanneer we in al de kender

weer nuuwe Sneuwitjes zien.

Zelfs wat lelijk is krijgt in de sneeuw en het ijs soms iets aantrekkelijks. Neem nou de blokkige cementfontein in de Zomerstraat, die is nu helemaal bevroren. In de minuut dat ik er stond, maakten vier voorbijgangers er een foto! Óp aaw èès vriest et gaaw.