Je draagt het mee in je hart, waar je opgroeit. En waarschijnlijk
gaat het ook wel in je vezels zitten. Wie werkte in de haven in Tilburg, wie er
opgroeide, raakte verknocht aan het
water. Aan de geuren. Groeit op met een sterk arbeidsethos, Ora et Labora. De
haven als verzinnebeelding van hard werken om te leven. Geen plaats voor
onbezonnen idealistische toekomstdromen. Bij het invallen van de avond zijn hier
veel soorten blauw te zien, van zacht pastelblauw overdag tot het zwarte
nachtblauw bij nacht. De invallende duisternis omarmt de haven. En de vele
lichtjes dansen frivool, lachend en giebelend. Een mooi moment om je te laten
meenemen in bespiegelingen, even het etherische te kussen. Spannend hoe de
haven over vijf, over tien jaar, invloed uitoefent op bewoners. Want het is dan
een andere haven. Hier staat veel te gebeuren. Dat voel je.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten