Uitgeschreven

De uitgewreven woorden leken

zo dwaas op

wit papier

Zijn hoofd in zijn nek

zijn ogen gesloten

Hij zag voor zich

duizenden woorden

die niet meer bestonden als hij

zijn hand verhief

Gezichten die verdampten

sluimerende gedachten

ieder een verhaal op zich

En hij zag toen slechts de lantaarnpalen

die uitgingen

bewegende schaduwen die stilhielden

fluisterend: wat is het leven?

toen het licht hen verliet

Sara Bidaoui