Dromen over eten op straat

Net als veel andere Tilburgers kom ik graag in Antwerpen. Je bent er zo. Op zaterdag is er een van de heerlijkste markten. Ooit hoorde ik Nederlanders ter plekke beslissen wat ze zouden gaan doen. "Nee, naar de markt kunnen we iedere week". Fout. Op de markt in Antwerpen is een overvloedig aanbod van vaak ook bijzondere producten. Maar wat me het meest aanspreekt is het eten op straat. Dat klinkt bijna ordinair, eten op straat. Fout. Je kunt daar een heerlijk glas champagne nuttigen bij oesters. Feestelijk. Of een mooi glas chardonnay bij een subliem garnalenkroketje. En tussen een groep levensgenieters die hetzelfde doet, sta je te genieten. Voor de liefhebbers is er ook dim sum of Thaïse curry. De allerbeste prijs/kwaliteit verhouding is een Marokkaanse zoete thee met een pannekoekje gevuld met olijven, zoetzure uitjes, geitenkaas en paprika. Verschil met Nederland? Hier mag je bijvoorbeeld geen alcohol verkopen/nuttigen. Op onze zaterdagse markt vroeg ik bij een toko-kraam naar Shao Hsing wijn (een soort sherry, niet om te drinken maar om mee te koken). Sorry meneer, dat is een alcoholische drank, die mogen we niet verkopen. 

Verdorie, wetgevers zouden wel wat meer rekening mogen houden met genieten van het leven. Aan de Jan Heijnsstraat staan drie kramen: oliebollen, vietnamees en viskraam. Dat het terrasje leegblijft heeft te maken met.. ja temperatuur.. maar ook met onze regelgeving. Ik nuttig met veel plezier enkele gefrituurde garnalen met een fruitige chilisaus. Dat was zomaar een ingeving. Lekker. En ik droom verder over eten op straat.