26.4.20

Beperkingen. Blijf veilig thuis.


Gisteren was ik geroerd toen ik twee meisjes onbezorgd handstanden zag maken in een park. Als je dat ziet denk je even niet aan beperkingen. 


Ze overvallen me. Tranen in mijn ogen. Ik heb net een vraaggesprek beluisterd met veteraan captain Tom Moore. En zit nu te kijken en luisteren naar You never walk alone, door Michael Ball, de oude kapitein en het koor van de National Health Service. Het últieme lied van hoop. De breekbare stem van de kapitein die zegt: “At the end of a storm, there's a golden sky, and the sweet silver song of a lark”. Dan schiet ik vol.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten