24.4.20

Ontluikend groen in het buitengebied


Mijn hoofd is gefrituurd. Van alle prikkels, van het videobellen. Het zicht op de naburige straat en de vijver is minder aan het worden, de statige oude kastanjeboom plooit langzaam zijn bladeren open. De meikever heg twijfelt, er zijn dorre bruine bladeren die pas in mei transformeren naar lentegroen, er zijn takjes die nu ontspruiten. De dragon heeft de winter overleeft, de frivole sprietjes van de bieslook smeken om zonlicht. Peterselie is slachtoffer, die komt niet terug. Het zijn de weken waarin je lentegroen wilt kopen, maar weet dat het pas verstandig is dat te doen na ijsheiligen. De natuur heeft zo zijn wetten waarin het wachten niet aan logica ontbeert.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten