30.6.20

Ansichtkaart

Groeten uit Tilburg. Hier is de stad het meest dorps.

29.6.20

Corona terras

Wachten achter het koord.

Handen desinfecteren.

Ja, ik ben gezond (gezondheidsverklaring).

Nee, geen ziekte of verkoudheid in het gezin.

Hebt u gereserveerd?  (Ja, dan sta je op je gemak. Nee, dan hoop je maar op een plaats).

28.6.20

# 114 Omhoogkijken

Omhoogkijken in de Nieuwlandstraat. Ornamenten. Kijk daar eens langs. Boeiend, allerlei stenen die zijn gebruikt. Het is ook mooi te zien in de gebouwen van het Textielmuseum. Armoei? zou je kunnen denken. Duurzaam, zeggen we vandaag. Ik hou ervan als ik zie dat er verschillende stenen zijn gebruikt. En moet ook altijd wel glimlachen omdat de vóórkant een soort Zondags-laat-je-op-je-best-zien ademt. Schone schijn als je beter kijkt. Maar ja... dat is altijd zo in het leven.

25.6.20

24.6.20

Majestueus

Lekkere dag vandaag met fijne temperatuur.

18.6.20

Ugly

Hoe kijk je? Als je in plaats van omhoog naar beneden kijkt of omgekeerd. Naar links in plaats van naar rechts. Ja, dan kan je ook iets zien wat veel mensen lelijk vinden.

De schôonste stad van het land heeft ook veel 'lilluks'. Kijk maar eens op instagram bij @keeptilburgugly. Toch gemaakt met liefde voor de stad. 


17.6.20

Groen


Wethouder Jacobs heeft mooie ambities. Voor een groene stad. Investering van... een miljoen, geloof ik. 45 straten moeten groener en leefbaarder worden. 

Ik ben voor. Alleen denk ik er ook bij: zorg goed voor de bomen. Want het vraagt nou eenmaal tien, twintig, dertig jaar of meer dan krijg je vanzelf die warme groene sfeer zoals de Goirkestraat.

16.6.20

Saamhorigheid























soms
vraag ik me af
of
er nog wel hoop is

want dat wat ik geloof is
niet helemaal wat ik zie

de liefde kan niet van één kant komen
we liggen samen onder een deken

er wordt gedeeld

Gedicht Akwasi
Uit de bundel Laten we het er maar niet over hebben

14.6.20

Luc maakt Tilburg leuker

Dat mag je toch met overtuiging zeggen: Engelsman Luc Martin van Pig & Rye (Nieuwlandstraat) maakt Tilburg leuker. Deze blogger koopt er - zoals velen - graag brood en wil er als toppunt van genieten ook wel eens een ontbijt gebruiken. 

Macaroni en met kaas als troosteten. Ik denk dat wie de foto vergroot het gerecht ook daadwerkelijk kan lezen/maken. Het komt uit het boek crisiskoken van Mara Grimm. Deze culinair journaliste woont in Amsterdam en Parijs. Overvallen door het coronavirus - en de reisbeperking, ze kon niet naar Parijs - begon ze chefs om recepten te vragen. Die publiceerde ze op een website crisiskoken, onbeperkt eten voor een beperkt budget. De gerechten werden gefotografeerd op het balkon in Amsterdam, met een ondergrond van gevonden karton, papier en kranten. Daar is weer een boekje van gemaakt, waarvan een deel van de opbrengst naar de voedselbank gaat. 

Wel goed natuurlijk dat we niks weggooien, geen pasta, geen kaasstukjes, geen oud brood. Ik zag dat Sergio Herman ook een gerecht heeft met restjes pasta, door elkaar. En dat Jonnie Boer zijn gehaktballen recept prijsgeeft. Luc Martin heeft een vegetarisch troostrecept. Hij is de enige uit Tilburg op de site en in het boekje.

9.6.20

Niks bakkie koffie

Wachtkamer in het ziekenhuis. De grote stickers zorgen ervoor dat de 1,5 meter in acht worden genomen, die de overheid oplegt in het kader van het vermijden van corona-risico's. Géén water, géén koffie.

8.6.20

12 klanten, 12 mandjes

Het is prettig als je rustig aan wilt doen. 

Wachten op een mandje van een van de twaalf klanten die heeft afgerekend. 

Staan in de rij. 

De een staat zich te verbijten. De ander is verdiept in de mobiele telefoon. De derde monstert iedereen in de rij. 

Ben je aan de beurt dan mag je (moet je) het winkelmandje desinfecteren. 

Dán pas kan je gaan winkelen. 

En voel je - ja, da's wel ongunstig - de drang om op te schieten... want er staan nog klanten in de rij. En dat is dan weer onrustig.

7.6.20

Weet je wat raar is...

Weet je wat raar is

en ook fijn?

Om in een heel

oud huis te zijn.

Met plekjes die

nog niemand kent

en waar jijzelf

de baas van bent.



Boven een ladder

zie je dan

ineens een luik

dat open kan.

Daar is de zolder,

je bent vlak

onder de pannen

van het dak.



En op die zolder

is geruis:

geritsel van

het oude huis.

Daar zijn die dikke

balken daar

kunnen die

praten met elkaar?



Dat maakt je toch

een beetje bang,

je klimt de trap af

naar de gang.

Je weet niet goed meer

waar je bent:

daar is een deur

die je niet kent.



Je doet hem open

en weer dicht.

en staat ineens

in ’t volle licht:

gewoon de woon-

kamer is dit,

waar vader zit

en moeder zit.






Veel oude huizen

hebben pech:

die moeten stuk

die moeten weg.

Daar komt een snelweg

of metro –

die oude huizen

spijt het zo.



Gedicht Oude huizen

Willem Wilmink 

Liefhebbers wijs ik graag op @TilburgThrowback op Instagram. Daar staan spijtige huizen en gebouwen. Met een shout out naar Cees de Sloper.    

6.6.20

Hoe shoppen we later?

Het stadskantoor is straks gerenoveerd. Onderin komt middenstand, bedrijvigheid, winkels, ambachtslieden... Zou er de loop in komen? Dat je een brood gaat halen in het standskantoor?

5.6.20

Ja ja secularisatie en geen tuinier

We gaan minder vaak naar de kerk. Dus sluiten kerken. Dat heet met een moeilijk woord secularisatie. Praktische consquenties zijn er ook. Dat de tuinman niet meer langs komt. En dus verdwijnt deze Maria aan het zicht. Zonde. Kijk maar hoe het er zeven jaar geleden uitzag, klik daarvoor hier.

4.6.20

Curieus

Zou deze garage kleiner zijn uitgevallen? En dat die daarom de benaming "têne in" kreeg?

3.6.20

Idee?

Een tiental vlaggenmasten in het centrum, op het te renoveren stadskantoor. Is het een idee daar vlaggen te laten wapperen die zorgmedewerkers bedanken?

1.6.20

Relax


Fascinerend beeld. Lekker relaxen op de keien onder eeuwenoude boom en paleis. Wachten de heren op de bus? Wachten ze op de partner die boodschappen doet op de markt? Of iemand die nog even bloemen wil scoren op de bloemenmarkt?