Groeten uit Tilburg. Hier is de stad het meest dorps.
30.6.20
29.6.20
Corona terras
Handen desinfecteren.
Ja, ik ben gezond (gezondheidsverklaring).
Nee, geen ziekte of verkoudheid in het gezin.
Hebt u gereserveerd? (Ja, dan sta je op je gemak. Nee, dan hoop je maar op een plaats).
28.6.20
# 114 Omhoogkijken
Omhoogkijken in de Nieuwlandstraat. Ornamenten. Kijk daar eens langs. Boeiend, allerlei stenen die zijn gebruikt. Het is ook mooi te zien in de gebouwen van het Textielmuseum. Armoei? zou je kunnen denken. Duurzaam, zeggen we vandaag. Ik hou ervan als ik zie dat er verschillende stenen zijn gebruikt. En moet ook altijd wel glimlachen omdat de vóórkant een soort Zondags-laat-je-op-je-best-zien ademt. Schone schijn als je beter kijkt. Maar ja... dat is altijd zo in het leven.
27.6.20
26.6.20
25.6.20
24.6.20
23.6.20
22.6.20
21.6.20
20.6.20
19.6.20
18.6.20
Ugly
Hoe kijk je? Als je in plaats van omhoog naar beneden kijkt of omgekeerd. Naar links in plaats van naar rechts. Ja, dan kan je ook iets zien wat veel mensen lelijk vinden.
De schôonste stad van het land heeft ook veel 'lilluks'. Kijk maar eens op instagram bij @keeptilburgugly. Toch gemaakt met liefde voor de stad.
17.6.20
Groen
Wethouder Jacobs heeft mooie ambities. Voor een groene stad. Investering van... een miljoen, geloof ik. 45 straten moeten groener en leefbaarder worden.
Ik ben voor. Alleen denk ik er ook bij: zorg goed voor de bomen. Want het vraagt nou eenmaal tien, twintig, dertig jaar of meer dan krijg je vanzelf die warme groene sfeer zoals de Goirkestraat.
16.6.20
Saamhorigheid
soms
vraag ik me af
of
er nog wel hoop is
want dat wat ik geloof is
niet helemaal wat ik zie
de liefde kan niet van één kant komen
we liggen samen onder een deken
er wordt gedeeld
Gedicht Akwasi
Uit de bundel Laten we het er maar niet over hebben
15.6.20
14.6.20
Luc maakt Tilburg leuker
Dat mag je toch met overtuiging zeggen: Engelsman Luc Martin van Pig & Rye (Nieuwlandstraat) maakt Tilburg leuker. Deze blogger koopt er - zoals velen - graag brood en wil er als toppunt van genieten ook wel eens een ontbijt gebruiken.
Macaroni en met kaas als troosteten. Ik denk dat wie de foto vergroot het gerecht ook daadwerkelijk kan lezen/maken. Het komt uit het boek crisiskoken van Mara Grimm. Deze culinair journaliste woont in Amsterdam en Parijs. Overvallen door het coronavirus - en de reisbeperking, ze kon niet naar Parijs - begon ze chefs om recepten te vragen. Die publiceerde ze op een website crisiskoken, onbeperkt eten voor een beperkt budget. De gerechten werden gefotografeerd op het balkon in Amsterdam, met een ondergrond van gevonden karton, papier en kranten. Daar is weer een boekje van gemaakt, waarvan een deel van de opbrengst naar de voedselbank gaat.
Wel goed natuurlijk dat we niks weggooien, geen pasta, geen kaasstukjes, geen oud brood. Ik zag dat Sergio Herman ook een gerecht heeft met restjes pasta, door elkaar. En dat Jonnie Boer zijn gehaktballen recept prijsgeeft. Luc Martin heeft een vegetarisch troostrecept. Hij is de enige uit Tilburg op de site en in het boekje.
13.6.20
12.6.20
11.6.20
10.6.20
9.6.20
Niks bakkie koffie
8.6.20
12 klanten, 12 mandjes
Het is prettig als je rustig aan wilt doen.
Wachten op een mandje van een van de twaalf klanten die heeft afgerekend.
Staan in de rij.
De een staat zich te verbijten. De ander is verdiept in de mobiele telefoon. De derde monstert iedereen in de rij.
Ben je aan de beurt dan mag je (moet je) het winkelmandje desinfecteren.
Dán pas kan je gaan winkelen.
En voel je - ja, da's wel ongunstig - de drang om op te schieten... want er staan nog klanten in de rij. En dat is dan weer onrustig.
7.6.20
Weet je wat raar is...
Weet
je wat raar is
en ook
fijn?
Om in
een heel
oud
huis te zijn.
Met
plekjes die
nog
niemand kent
en
waar jijzelf
de
baas van bent.
Boven
een ladder
zie je
dan
ineens
een luik
dat
open kan.
Daar
is de zolder,
je
bent vlak
onder
de pannen
van
het dak.
En op
die zolder
is
geruis:
geritsel
van
het
oude huis.
Daar
zijn die dikke
balken
daar
kunnen
die
praten
met elkaar?
Dat
maakt je toch
een
beetje bang,
je
klimt de trap af
naar
de gang.
Je
weet niet goed meer
waar
je bent:
daar
is een deur
die je
niet kent.
Je
doet hem open
en
weer dicht.
en
staat ineens
in ’t
volle licht:
gewoon
de woon-
kamer
is dit,
waar
vader zit
en
moeder zit.
…
Veel
oude huizen
hebben
pech:
die
moeten stuk
die
moeten weg.
Daar
komt een snelweg
of
metro –
die
oude huizen
spijt
het zo.
Gedicht
Oude huizen
Willem
Wilmink
Liefhebbers wijs ik graag op @TilburgThrowback op Instagram. Daar staan spijtige huizen en gebouwen. Met een shout out naar Cees de Sloper.
6.6.20
Hoe shoppen we later?
Het stadskantoor is straks gerenoveerd. Onderin komt middenstand, bedrijvigheid, winkels, ambachtslieden... Zou er de loop in komen? Dat je een brood gaat halen in het standskantoor?
5.6.20
Ja ja secularisatie en geen tuinier
We gaan minder vaak naar de kerk. Dus sluiten kerken. Dat heet met een moeilijk woord secularisatie. Praktische consquenties zijn er ook. Dat de tuinman niet meer langs komt. En dus verdwijnt deze Maria aan het zicht. Zonde. Kijk maar hoe het er zeven jaar geleden uitzag, klik daarvoor hier.
4.6.20
3.6.20
Idee?
Een tiental vlaggenmasten in het centrum, op het te renoveren stadskantoor. Is het een idee daar vlaggen te laten wapperen die zorgmedewerkers bedanken?
2.6.20
1.6.20
Relax
Fascinerend beeld. Lekker relaxen op de keien onder eeuwenoude boom en paleis. Wachten de heren op de bus? Wachten ze op de partner die boodschappen doet op de markt? Of iemand die nog even bloemen wil scoren op de bloemenmarkt?