7.6.20

Weet je wat raar is...

Weet je wat raar is

en ook fijn?

Om in een heel

oud huis te zijn.

Met plekjes die

nog niemand kent

en waar jijzelf

de baas van bent.



Boven een ladder

zie je dan

ineens een luik

dat open kan.

Daar is de zolder,

je bent vlak

onder de pannen

van het dak.



En op die zolder

is geruis:

geritsel van

het oude huis.

Daar zijn die dikke

balken daar

kunnen die

praten met elkaar?



Dat maakt je toch

een beetje bang,

je klimt de trap af

naar de gang.

Je weet niet goed meer

waar je bent:

daar is een deur

die je niet kent.



Je doet hem open

en weer dicht.

en staat ineens

in ’t volle licht:

gewoon de woon-

kamer is dit,

waar vader zit

en moeder zit.






Veel oude huizen

hebben pech:

die moeten stuk

die moeten weg.

Daar komt een snelweg

of metro –

die oude huizen

spijt het zo.



Gedicht Oude huizen

Willem Wilmink 

Liefhebbers wijs ik graag op @TilburgThrowback op Instagram. Daar staan spijtige huizen en gebouwen. Met een shout out naar Cees de Sloper.    

Geen opmerkingen:

Een reactie posten