31.12.23

Bespiegeling aan het eind van het jaar

Leuke foto?, beste kijkers en lezers van TilburgDailyPhoto. 

Ik wilde een trapje fotograferen, symbolisch voor een nieuwjaar, maar zag te laat dat ik te snel ben weggelopen. En dus een artistieke-rige foto. Als we terugkijken op 2023 denk ik dat het best goed gaat met onze stad. Gelukkig. Hoe meer nieuws je volgt uit ons land, de wereld, hoe pessimistischer je zou kunnen worden. Da's niet fijn. Afgelopen week tikte ik verzamelde gedichten 1977 - 1999 op de kop van Toon Tellegen bij het Boekschop. Fijne gedichten. In de zomer kreeg ik de bundel Langs een helling van Tellegen, die inmiddels 82 jaar is. Herinneringen aan vroeger wisselen elkaar af met overpeinzingen over het voorbijgaan van de tijd. Langzaam glijden we langs een helling en raakt onze tijd op. Daarin staat onder meer het gedicht: De waarde van het leven. 

De waarde van het leven is op grond van berekeningen
en het wegstrepen van pluspunten tegen minpunten
marginaal meer dan nul, 
en ondertussen verdrinken er om uiteenlopende redenen
mensen in zee

ze willen om hulp roepen, maar ze weten niet hoe-
roepen ze te zacht, dan zal niemand ze horen, 
roepen ze te hard, dan krijgen ze het verwijt:
'ja, we horen u wel! we zijn niet doof!'
en roepen ze te vaak, dan wordt er teruggeroepen:
'ja, dat weten wij nu wel'

ze houden voorwerpen van persoonlijke waarde tegen zich aan geklemd:
kleine porseleinen vazen, uitheemse beeldjes, een wollen truitje

het is een mooie dag,
ver van hen vandaan liggen mensen in elkaars armen in het gras,
fluisteren in elkaars oren dat het een mooie dag is, 
voor het eerst in lange tijd!

er moet een fout in de berekeningen zijn, 
het kan niet anders dan dat de waarde van het leven nul is, 
zelfs als we onze dood voor het uitkiezen hebben. 



Zou het zo zijn dat je pessimistischer bent als je voelt dat je tijd op raakt? De Toon Tellegen in deze bundel is reflectiever dan in zijn vroegere werk.

30.12.23

In de top van architectuur 2023

 

Misschien komt de waardering met de tijd? NRC Handelsblad publiceerde een lijst met de 10 hoogtepunten uit de architectuur 2023. De Brabander staat op de derde plaats. Uitleg: "De woontoren de Brabander is geïnspireerd op de eerste Amerikaanse wolkenkrabbers van de architecten van de Chicago School die begrepen dat een toren meer moet zijn dan een simpele staande balk." Van architecten Happel Cornelisse Verhoeven. 
En we staan nog een keer in dat lijstje. "Op de tentoonstelling Westkunstmodelle 1:1 (tot en met 28 januari in museum de Pont) blijkt De Duitse beeldend kunstenaar Thomas Schütte een veelzijdig eclectisch architect." Ga nog eens kijken naar die modellen in de wolhokken van De Pont. 
En als mensen van buiten de stad zich verwonderen over die lelijke woontoren, dan kan je de zin die hierboven staat aanhalen. Misschien dat we zélf die woontoren ook nog eens "schôon gaon vinden van lillukheid."  

29.12.23

Avondwinkel


Ben je eerste en tweede kerstdag open?, vroeg ik een supermarktmedewerker. Ach meneer, we gaan er naar toe dat we het hele jaar open zijn, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Kijk maar naar de Albert Heijn, was zijn antwoord. Ik weet niet sinds wanneer we avondwinkels hebben in de stad. 

27.12.23

Ko de Laat en Peerke Donders

 

In Stadsgezichten van Tilburg toont Ko de Laat zich een ware kroniekschrijver van Tilburg. Hij tekende het gesprek op van twee stagiaires bij de kapper. 

"Waor gaode gij oew spreekbeurt over haawe?"

"Over Peerke Donders!", sprak de stagiair triomfantelijk. 

"Peerke Donders!", smaalde haar collega met een geagiteerde zucht. 'Wè moette naa toch un spreekbeurt gaon haawe over unne meubelzaok?" 

"Nèè, Désirée!" riposteerde de stagiair even geagiteerd. "Dè is geen meubelzaok! Peerke Donders was unne priester en die is naor Suriname gegaon en toen heej-t-ie botkanker gekrege en daor is ie van geneze."

"Oôh", nam Désirée deze bondige biografie voor kennisgeving aan. "Lèèft ie dan nog?"

"Néé, Désirée", snauwde de stagiair, verbaasd over dit schrijnende gebrek aan historisch besef, terug. "Die is allang dôod! Ik zèè zelf bij dè hôske gewist waor ie vruuger gewôond hèèj en dès zoo klèèn dè ik nog gebukt naor binnen moest. Allicht lèèft ie nie mir." 

Het zijn die heerlijke kleine gesprekken waardoor je je thuis voelt in de stad. Kortgeleden schrok Ko de Laat zijn bewonderaars op met het bericht dat we een tijdje niks van hem hebben gehoord vanwege een hersentumor. Hij is inmiddels geopereerd. Dat relaas is in verschillende afleveringen te lezen op onder meer Linkedin. En op zijn eigen website.   Ben je in de buurt van Peerke Donders in Tilburg Noord dan kan het geen kwaad om een kaarsje voor Ko op te steken. 

En die stagiaires? Zouden zij het mysterie kunnen oplossen van de negen vingers van Peerke. Zie hierboven. Maak het beeld groter en tel ze maar. 





26.12.23

Niet voor de poes

Poes Pinkie heeft een pimpelmees gevangen. 
Ze tikt er zachtjes tegen met haar poot. 
Ze loerde likkenbaardend van verlangen
naar deze mees. Toch maakte ze hem niet dood. 

Ze lijkt haar lege maag te zijn vergeten
en sleept hem aan zijn staartje naar de heg. 
Ik roep: 'Je mag niet spelen met je eten!'
Dan laat ze los en loopt beledigd weg. 

Gedicht Bette Westers
Foto Burgemeester van de Mortelplein

 

25.12.23

Zalig Kerstfeest - de droom van een betere wereld

Ik droom een onmogelijke droom
Ik zoek wat geen mens nog gelooft
Een woord dat de wereld verandert
Een zee die de dood overstroomt
Ik zoek naar 't eind van de tijd
Ik reis, ik reis lichtjaren ver
Ik sterf voor een hemel op aarde
Ik leef als een vallende ster
Ik weet dat de dood op een dag op mij wacht
Dus zoek ik naar liefde

Ook al breek ik mijn hart
Ik buig en ik barst
Maar ik geef het niet op
Want de droom van een betere wereld brandt in mijn kop
En ik weet dat ik leef op gevoel
Als een idealist
Maar ik sterf zonder spijt
Want ik weet dat ik niets heb gemist
Op een dag zal de wereld het zien
Dat de mens die in liefde gelooft
De macht van een wapen kan breken
Voor een droom is geen hemel te hoog

Uit de Musical de Man van La Mancha


 

24.12.23

Ik durf het bijna niet te vragen

 

Mensenlief, ik werd bijna verliefd op dat gerecht op de foto. 

Vanwege de kleuren en de eenvoud. Chinese paddenstoelen en paksoi. In een eenvoudige oestersaus. De kleuren? Waanzinnig. 

De serveerster schrok zichtbaar, toen ik zachtjes vroeg: "Ik durf het bijna niet te vragen..." Ze keek met een frons. Zijn die bloemen nou echt, was mijn vraag. Er staan drie hele grote potten met cactussen in bloei. De frons veranderde in een glimlach: ja, ze zijn echt. 

Ze zijn écht prachtig, de planten die in bloei staan bij restaurant I Pin Ke. Ik herinner me dat er vroeger  planten in de schoolklas stonden. Sansevierias of vrouwentongen. Die zijn weer hip en zie je in koffiezaakjes weer staan. En ook deze Schlumbergera Truncata, een kerstcactus. Gemakkelijk te stekken. En dus geweldig bloeiend in december. Ga het zelf bekijken bij I Pin Ke, dat staat voor keizerlijke keuken.

21.12.23

# 126 Geluk


Ik schrijf omdat ik wil schrijven 

dat ik gelukkig ben. 


Op een dag zal het zover zijn

en zal ik schrijven - 

met mijn tong tussen het puntje van mijn tanden,

en met rode oren en rode wangen:

ik ben gelukkig.


Als ik daarna ooit nog twijfel

en meen dat ik verdrietig ben of de wanhoop nabij

of zelfs reddeloos verloren,

kan ik altijd opzoeken wat ik werkelijk ben: 

gelukkig. 


Toen ik de foto maakte, had ik het boek al zien liggen: Toon Tellegen, Gedichten 1977 - 1999. 

Wat is het toch een heerlijke zaak, het Boekenschop

19.12.23

Agge kunt kwatsen voelde oe eigen thuis # 30


Op de drankenlijstlijst: Gingerbread Latte. 

Een Tilburger naar mijn hart: "Kunde da drinken?"

18.12.23

Elise van de Putte: kinderen hebben kaders nodig


Heel wat toffe mensen hebben gestudeerd in onze stad. Elise van de Putte is er een van. Deze kinderarts staat ervan versteld dat kinderen tegenwoordig zo weinig kaders meekrijgen. "Kinderen die onderuit gezakt op hun telefoon zitten terwijl ik contact met ze probeer te leggen. En ze worden niet gecorrigeerd door hun ouders." Ik moest denken aan die keren dat mijn kids die beruchte vraag stellen: Waarom?  En dat je je dan een beetje onmachtig voelt als het antwoord is: Daarom! Ach, achteraf gezien was dat dus zo gek nog niet. Prachtig interview met de arts die nu zelf hoogleraar is. 

15.12.23

Niet deze - nieuw voedingsadvies

De Gezondheidsraad is kritisch over de verhouding dierlijke en plantaardige eiwitten die we eten. 

Die verhouding is nu 60 procent dierlijke eiwitten en 40 procent plantaardige eiwitten. Dat zou beter omgekeerd zijn. De tips zijn meer linzen, bruine bonen en kikkkererwten in plaats van carpaccio. En meer paddenstoelen in plaats van biefstuk. Niet deze paddenstoelen, overigens. 
 

13.12.23

Wagnerplein 10

Wagnerplein 10. 

Uit rioolwater metingen blijkt dat het aantal corona besmettingen de afgelopen weken flink is toegenomen. Kijk en luister om je heen en je merkt het. 


Vandaag krijgen meer dan 1.000 mensen de coronaprik op Wagnerplein 10. De prikkers gaan nog door tot 22 december.

 

10.12.23

Praten over films - strijd tegen structuren

 

Praten over films. Dat maakt het bezoek waardevoller. Cinecitta wil met een filmreeks Film & Verdieping maatschappelijke pijnpunten zichtbaar en bespreekbaar maken. 

Afgelopen week beet mediawetenschapper Mirjam Vossen het spits af. Zij ging in gesprek met het publiek naar aanleiding van The Old Oak, de laatste film van de Schotse regisseur Ken Loach (87). In de film komen Syrische vluchtelingen naar een mijnwerkersdorp, waar de mijnen al twintig jaar gesloten zijn. Het is een prachtige film. 

Mirjam Vossen memoreerde dat zelfs Frans Timmermans bij de afgelopen verkiezingscampagne op de vraag of de vluchtelingen die naar Nederland komen een probleem vormen volmondig 'ja' antwoordde. En zo worden vluchtelingen als alleen maar negatief geframed. 

De film is een aanrader. Het is een heuse klaroenstoot in het oeuvre van de maatschappelijk geëngageerde Loach, met een hoopvol einde. 

8.12.23

Longeneeslijk


175.000 mensen volgen Eva Hermans-Kroot op Instagram. Eva kreeg in maart 2021 op 22 jarige leeftijd de diagnose longkanker. Longkanker stadium 4. Dit is uitgezaaide longkanker. Een jaar na de diagnose is nog maar 22% van de patiënten in leven. Eva vertelt op insta over alle ups en downs. In het centrum en de Piushaven heb je dikke kans Eva te zien. Bijvoorbeeld op de scootmobiel met haar lief. Eva plaatst zowel berichten als 'verhalen'. Deze printscreen is van zo'n scootmbiel-tochtje. Ik kan je uit ervaring vertellen: dat ziet er bijzonder uit. 

7.12.23

Winnen

"Ik liet haar winnen" is vals spelen

door vaders die nog steeds niet

tegen hun verlies kunnen. 


Detail gedicht Monica Boschman

uit: Dichter nr 30 Plint

3.12.23

Stemmen hertellen

De verschillen in de tellingen van de verkiezingen bij vier stembureaus in Tilburg zijn opgelost. 

Dankzij enkele tientallen mensen, meest medewerkers van de gemeente, die gedurende uren al díe enorme stembiljetten opnieuw hebben geteld. Zesduizend stuks, begrijp ik. Respect voor al die mensen die onverwacht een andere invulling gaven aan de vrije zaterdag. Waardoor Tilburg een dag lang in het middelpunt van de belangstelling stond. (Nee, ik was er niet bij. Ik maakte deze foto van het tellen van het televisiescherm). Zijn het kleine fouten? Much ado about nothing? Nee, dat kan je niet zeggen. Verkiezingen moeten goed lopen.
 

2.12.23

Schaamte

Het is altijd wat. Net als je lekker wakker kan worden na een goede overwinning van Willem II, lees ik dat de voltallige 'oude' Tweede Kamer over dik een half uur moet samenkomen (10.15 uur) om te stemmen over hertellen van stemmen in... Tilburg. 

In vier stembureaus zijn opmerkelijke afwijkingen geconstateerd. 

Ik schaam me. Want dat is natuurlijk geen goede beurt voor onze gemeente. 

Het gaat om de stembureaus Beatrix College, OBS de Fonkel, Parochiezaal De Goede Herder, wijkcentrum Zuiderkwartier. Potverdorie.