Agge kunt kwatsen voelde oe eigen thuis # 31 Tilburgse humor

Dinsdagavond. Ik stap binnen bij de Chinees. En heb meteen spijt. Even tellen... dertien mensen vóór me. Vijf minuten later staan we met twintig mensen te wachten op de bestellingen. "Dat is knap als je dit met twee koks doet", zeg ik. Waarop iemand zegt: twee? Eén kok, denk ik. 

Uiteindelijk sta ik 35 minuten te wachten. Zonder me te vervelen, want deze situatie werkt verbindend. En stimulerend voor Tilburgse humor. Ik heb met genoegen en een glimlach staan te luisteren. 

Vraagt een bezoeker aan een bekende: "Hèdde gij een half verreke besteld?"

<geluid van hakken in de keuken> "Daor gao weer een hond..."

Is de kok in slaop gevallen? Der komt niks uit dè luik...

<bezoeker wordt gebeld op zijn mobiel, neemt op en sluit af> "Hahaha... ze hebben mij al als vermist opgegeven..."

Pas nu ik de foto nog eens goed bekijk, zie ik dat er een bezoeker een tas heeft meegenomen met de toepasselijke tekst Has no deadline. Pure poëzie.