Hoorn van overvloed

Vooraan ligt de Hoorn van overvloed of Doodstrompet

 

Als de bladeren van de bomen kleuren, herfstnevels over de velden hangen, is het paddestoelentijd. Nederland is geen paddestoelenland. Wij zijn vertrouwd geraakt met paddestoelen toen ze veilig in de winkel lagen. In landen van Midden- en Zuid-Europa is dat anders. Wijnvriend en Sardijn Nello gaat 's morgens hardlopen en in deze tijd plukt hij dan eetbare paddestoelen. Nello is teruggegaan naar Sardinië. Maar ik koester de herinnering aan een pasta met paddestoelen die hij maakte. Eenvoud als kenmerk van het ware, dat gerecht staat zonder meer in de top 10 van lekkers dat ik ooit mocht eten. 

Vooraan op de foto ligt een inktzwarte paddestoel. De Hoorn van overvloed. Ook wel Doodstrompet genoemd vanwege de kleur. Want de paddestoel is wél eetbaar. In het wild groeit de paddestoel vooral in beukenbossen. De  Hoorn van overvloed is vooral geschikt om gedroogd te worden gegeten, het dunvlezige lichaam droogt heel snel. Verse exemplaren zijn taai, smaken gebakken voortreffelijk. De geur vertoont wat overeenkomst met de geur van verse truffel. Ik heb er weer van  genoten. Altijd even puzzelen waar je die nu bij eet. Het werd een zuurkoolstampot met fazant en de Doodstrompet. De Franse naam is helemaal mooi: Trompette des Morts.