Snappen dat het om twee zaken gaat

’t Kind loopt met haar vader door de stad
En beiden hebben ernstige gedachten
Tot zij ergens op de grachten
Bij een standbeeld vraagt ‘Pap, wie is dat?’
‘Theo Thijssen’ zegt de man
En hij vertelt haar alles
Wat hij van de schrijver weet
En van een boek dat Kees de Jongen heet

En ineens, als íe dat staat aan te prijzen
Snapt íe dat het in het leven om twee zaken gaat
De liefde te herkennen, vroeg of laat
En onderweg de mooie dingen aan te wijzen

Een doodsimpele ingeving misschien
Maar hoe dan ook de man voelt zich herboren
Hij mag haar Callas laten horen en Da Vinci
En De Niro laten zien
Door hem kent ze straks Rome en New York
Hij is erbij als zij haar tanden zet
In Shakespeare en Van Dobbe’s kalfskroket
 
Op haar nog onbekende levensreizen
Is zijn meisje dan, zo hoopt hij, zo veel meer in staat
De liefde te herkennen, vroeg of laat
En onderweg de mooie dingen aan te wijzen
 
Hij weet ook best, er komt vanzelf een dag
Dan mag hij zich niet meer met haar bemoeien
Toch zal ze hem nooit veel ontgroeien
Omdat ze wist van Oesters, Brel en Bach
De man verheugd zich nu al op de keer
Dat zij iets prachtigs meebrengt en niet hij
Dan krijgt hij er een nieuwe wereld bij

En als íe gaat vergeten en vergrijzen
Zullen ze nog heel vaak samen, zo uit wandelen gaan
Om het klein verbond te laten voortbestaan
Door onderweg de mooie dingen aan te wijzen

Fijne jaarwisseling beste kijkers, lezers! De mooie dingen is een prachtige liedtekst van Jurrian van Dongen, de studietekeningen van een kat zijn van David Claerbout. Ze waren te zien in de Pont, dit jaar.  

Leegstand

Tijdelijke winkels. Pop up stores. Ik had er twee jaar geleden nog nooit van gehoord. Voor mij is dat het woord van 2014: pop up store. Nu zit er even een outletstore met schoenen in het oude pand van de Free Record Shop. Hier staan aan de Oude Markt / Heuvelstraat veel winkelpanden in het centrum (op een A lokatie) leeg. Dat winkelt niet gezellig. Ik hoop dat in 2015 ondernemers hier succesvol zijn. 

Vanavond speelt Orde van de Dag, de Ouds & Nieuws Show in Theaters Tilburg (Zuidelijk Toneel). Voor wie daar niet naar toe kan, hieronder een weemoedige Barry Alfons met '2015 voor je 't weet' een terugblik op 2014.

Brrr

Bij een weeromslag zie je altijd mensen die net niet goed op het weer zijn gekleed. Dat is fascinerend. De fotograaf schuilde even in een portiek. En zag toen mooie benen. In een panty. Brrr.

Denken is geheimzinnig

IK DENK heel vaak wel tien of honderd keer hetzelfde.

Bijvoorbeeld: morgen moet ik naar de tandarts.

Ik denk dat, en meteen daarna denk ik aan iets anders:

dat ik koude voeten heb of trek in chocola, en meteen

dáárna weer: morgen moet ik naar de tandarts.

Dat weet je toch, denk ik dan. Dat hoef je toch niet

telkens opnieuw te denken?

Maar dat helpt niet. Even later denk ik het weer.

Er zijn ook dingen die ik wel graag de hele dag door

wil denken.

Als ik die denk zeg ik tegen mezelf: O ja!

Denk dat maar zo vaak als je wilt…

Toch denk ik daar dan al gauw niet meer aan.

Denken is geheimzinnig.

Het trekt zich weinig van mij aan.

Uit: IK DENK. Portretten door Ingrid Godon met teksten van Toon Tellegen.

Uitgeverij Lannoo, ISBN 9789401415323

Alle sneeuw gaat voorbij

Het begint nu te sneeuwen in tegengestelde richting,

dus naar boven, verheft zich mijn ziel – o voorwereldlijk woord.

’t Is genoeg – aan het leven, het lot van de mensen die dichten,

hoef je niet meer te denken, ga zitten en rook ongestoord.

Zal ik doen, maar gehurkt als een boef van de strafkampenorde,

want ik leef nog, bespaar me je kletspraat en filosofie.

Maar wanneer ik postuum een voortreffelijk dichter zal worden,

heb je hier vast een motto voor boven de necrologie:

Alle sneeuw gaat voorbij. In de lucht gaat een schittering open,

en daarna daalt die neer op de bergtoppen van de Oeral.

Ik ben rakelings langs, maar niet haaks op de hemel gelopen.

Aanvaard zonder snobisme mijn zangen, met tranen en al. 

Gedicht uit 1998 van Boris Ryzji, hij pleegde op 26 jarige leeftijd in 2001 zelfmoord. Driekwart van de ondervraagden aan het Moskouse Opleidingsinstituut voor Literatuur vulden onlangs in een enquête zijn naam als favoriete dichter in. Uit: Afscheid in Rusland, Boris Ryzji, uitgeverij Hogland & van Klaveren. Warm aanbevolen. EAN 978 90 8967 0991

Laten we het vooral gezellig houden

Kleurrijke Kerst Klucht.

Van het illustere duo De Leijer & Swarth kenden we al de 14 kruiswegstaties, handelend over het lijden en sterven van een Messias. Nu voegen zij er samen met De NWE Vorst 14 kerststaties aan toe. Te zien op 27, 28 en 29 december. 

Fijne kerst!

Dat staat niet in de bijbel, Jozef moet de uitwerpselen opruimen....

Fijne kerst, lezers!

Zeggen dat het tijd is

Wat een nostalgisch plaatje van de Tilburgse bibliotheek. Ik hoop dat mijn kijkers/lezers deze kerstdagen ook toekomen aan lekker lezen. 

zeggen dat het tijd is, dat de tijd

vliegt, erop vooruitlopen, de tijd

stilzetten zelfs, toe maar, alsof die

zich daar iets van aan zou trekken 

Afgelopen maand is het besluit gevallen om de bibliotheek te vestigen in de LOC-hal van de Spoorzone. Ik hoop op een succes. Er zijn lieden die een bibliotheek uit de tijd vinden. Die ze zien verdwijnen, net als ze op den duur de boekhandel en platenzaak zien verdwijnen. Ik weet het niet. Ik hoop dat de bibliohteek zichzelf opnieuw uit kan vinden. Voorlopig ziet het daar wel naar uit. De Tilburgse stadsdichter Jasper Mikkers vroeg tien dichters om een nieuwjaarsgedicht. Daar is een film van gemaakt. De film is tijdens de kerstvakantie voor iedereen te bekijken op verschillende plekken in de stad: op TV-schermen in winkels en op pleinen en in een aantal openbare gebouwen, zoals de Bibliotheek, het Regionaal Archief Tilburg, de Schouwburg en NWE Vorst. In de Bibliotheek Tilburg Centrum wordt de film vertoond op de grote multitouch-tafel op de eerste verdieping. Fragment gedicht Jace van de Ven.

Jaren zestig speeltuin

Dit is een met Belgische klinkers bekleed speelheuveltje in een speeltuin. Creatief gemaakt om lekker op te klauteren. De speeltuin stamt uit de toen-was-geluk-nog-heel-gewoon-tijd. Kennelijk zijn er nog nooit ongelukken gebeurd, want anders zouden er ongetwijfeld aanpassingen zijn gedaan.

Ramen wassen

Om vanaf de grond de ramen te wassen, dat lijkt mij arbo-technisch heel verantwoord. Maar het is wel een heel gesjouw met slangen en die heeeeeeele lange hulpmiddelen.

Trots kunnen zijn

Een stad moet trots kunnen zijn. Toen ik de werkzaamheden van het inschuiven van de tunnel bij het station bekeek, sprak ik mijn ook toekijkende buurman over de ideeën om de Spoorzone en het Van Gend & Loos terrein te vullen. Hij stelde met spijt in de stem vast dat er geen sportpaleis komt. Over het station was hij wel enthousiast : "We zijn de zesde stad van het land. Ik vind het fijn dat we straks een mooi station hebben." Hij leek me geen man die het textielmuseum of de Pont bezocht. En ik durfde niet te vragen naar zijn mening over het draaiend huis. Een stad moet trots kunnen zijn, en de een is dat op mooie gebouwen, de ander op een museum of kunst en een derde over unieke winkels. Een écht goed restaurant, daar worden ook veel mensen enthousiast van. In de Rooi Harten is sinds 5 december restaurant Monarh geopend, een kloosterrestaurant met fraaie welvingen in het plafond. Ik nam Lief en schoonma mee om er te gaan eten. "Het is sjiek eten", zei mijn schoonma, die gewone kost gewend is, maar van amuse tot dessert álles enorm kan waarderen. Een restaurant met een jonge chef, Paul Kappé, en een jonge maitre-sommelier, Marijn Mulders, die hun ambities in het teken stellen om het de gasten naar de zin te maken. Toen ik net student af voor mijn scriptie een prijs kreeg, ging ik met mijn co-auteur en onze vriendinnen voor het eerst eten bij Cas Spijkers. Het eten was onvergetelijk, maar de zwarte brigade maakte ook indruk. Toen we vanuit de tuin naar het restaurant gingen, namen de obers onze aperitiefglazen witte wijn en sherry uit onze handen aan om gelijktijdig met ons naar binnen te gaan. Een koninklijke behandeling, dat is waar. En als prijswinnaars voelden we ons ook even bijzonder. Maar ik voel me in luxe restaurants ongemakkelijk bij te veel poeha. Dat gevoel roept Monarh helemaal niet op. Zakenlieden vierden een verjaardag, af en toe luid, en wel op zijn Tilburgs. :-) Goed om je thuis te voelen. Hoe het eten was? Uit de kunst. De missionarissen hebben nóóit zo gegeten, zoveel is zeker. Op de foto een welkomsthapje van op twee manieren bereide kabeljauw, met een stukje radijs en een gelei. Héél veel werk voor een hapje dat je in één keer zó in de mond steekt. Maar ik voelde me weer even koninklijk. En ben trots op het restaurant en onze stad.

Laat uw hart spreken

Ze zitten voor Mexx op de hoek van de Heuvelstraat en de Willem II straat, deze straatmuzikanten. Het is daar verrekes koud. Zij maken muziek om het hart te verwarmen. Laat daarom uw hart spreken als u er langs loopt en geef!

Prima beeldmerk

De huisstijl van de AaBe fabriek (winkelcentrum) is goed gekozen, met een knipoog naar verleden én moderne Tilburgse kleuren. Hier zien we het ruitvormige beeldmerk toegepast op vlaggen. Ik kan niet een-twee-drie achterhalen welke vormgever er voor heeft getekend. Maar: complimenten!

Moeder van Goede Raad

Dank u

Ik heb gehuild, gelachen en gevochten

Ik lag in warme bermen en in gladde bochten

Ik hief het glas, het viel in duizend scherven

Ik wist de grijze hemel

Toch weer blauw te verven

Ben blijven pogen

Al verbranden al mijn schepen

Ik heb gebaald, gefaald

En heb hem vaak geknepen

Er was applaus en ik werd heftig uitgefloten

Maar als ik ga dan zeg ik Dank U

Ik heb genoten

Gedicht Toon Hermans