Watertoren

De watertoren aan de Bredaseweg. Ooit gebouwd aan de rand van de stad, nu middenin de stad. Uitkijkend op hoge bomen, net als vroeger.

Historische prentbriefkaart

De watertoren werd gebouwd in 1897 aan de rand van de stad. De hoge bomen vielen mij op die er toen stonden. Nu staan er weer hoge bomen, morgen een foto van nu.

Heiligen gaan niet naar de hel

Het heeft niet veel gescheeld of de heiligenbeelden van het kerkhof aan de Bredaseweg waren verwijderd. Ruim vijftig jaar geleden waren daar plannen voor. Harry van den Eerenbeemt voerde actie om de beelden te behouden, onder het motto Heiligen gaan niet naar de hel. Lees hier het hele verhaal. Op de begraafplaats heeft van den Eerenbeemt een graf met een bijzonder grafmonument.

Sierraden van Lizzz

Goudsmederij Lizzz brengt een sierraadcollectie voor trotse Tilburgers. Warempel. Ook verkrijgbaar in de winkel van het Textielmuseum.

 

Brandweerkazerne

Brandweer vestiging Fabrieksstraat.
 

Bordeninfarct

 

Woonzorgcentrum Joannes Zwijsen

Woonzorgcentrum Joannes Zwijsen aan de Burgemeester Brokxlaan 1407.
 

Adembenemend dessert

Melkchocolade | Kardemon | Duindoornbes | Yuzu | van restaurant Monarh, Bredaseweg met chef kok Paul Kappé
 

# 116 Geluk

 

De gelukkig maker - Hebe Verstappen

Hebe Verstappen is hoofd van het Textiellab. Zo'n honderd kunstenaars werken hier jaarlijks aan 250 projecten. We zijn immers een stad van makers. Het Textiellab is de werkplaats van het Textielmuseum. Hypermoderne machines. Bij de tentoonstellingen zijn geregeld films te zien, die tonen dat er een vruchtbare samenwerking ontstaat tussen de specialisten in het lab en de kunstenaars. Die hebben dromen en bijzondere wensen. En rekken dan als het ware de mogelijkheden van de techniek op. Met heel bijzondere uitkomsten, zoals de textiele wanden in de LocHal in Tilburg. Ik mocht even achter de schermen kijken, er vinden echt experimenten plaats - buiten het zicht en de druk van het publiek. Mooi om te zien, want het is een soort pijplijn waar weer bijzondere producten en exposities uit voortkomen.

Wij kunnen ook profiteren van de producten die worden gemaakt door designers onder het label By Textielmuseum, van tafelkleed tot glazendoek. Ontworpen door helden van vroeger, zoals Kitty van der Mijl Dekker, bekende kunstenaars als Marc Mulders, Peter Struycken, Kiki van Eijk of Viktor&Rolf. Mooie cadeaus. Te koop in de museumwinkel en in de webshop.  

TilburgDailyPhoto bestaat 13 jaar en daarom 13 portretten van gelukkig makers in dit jaar.

Heel de tijd.

'k Kan niet lezen en niet schrijven.

'k Ben de langzaamste in vlijt.

Maar het allerdroevigst ben ik

in sociale vaardigheid. 

Nooit kan ik iets leuks verzinnen!

Sta ik voor een mooie meid,

ach, dan schiet mij slechts te binnen

dat ik dood wil. Heel de tijd. 

Gedicht Don Juan Lul van Lévi Weemoedt. Uit: Pessimisme kun je leren! De foto is gemaakt op de begraafplaats aan de Bredaseweg. De achterkant van een graf, waar zich een stripachtig gezicht openbaart.

Zwaar autootje

 

Vincent Dams in Park

Vincent Dams exposeert in Park aan het Wilhelminapark. De moeite van een bezoek waard. 
 

Dudokhof

Als er een straat, hof of plein naar je genoemd gaat worden, heb je daar niets over te zeggen. Of de architect Dudok content zou zijn met de vernoeming van dit plein is dan ook maar de vraag. 

 

Willem Marinus Dudok werd geboren te Amsterdam op 6 juli 1884. Hij was architect van beroep. In 1913 werd hij gemeentearchitect te Leiden en in 1915 te Hilversum. Als belangrijkste door hem ontworpen gebouwen kunnen onder meer genoemd worden het raadhuis van Hilversum (1928-1932), de Bijenkorf te Rotterdam (1929-1930) en de Stadsschouwburg te Utrecht (1939-1941). Dudok heeft in Tilburg in de jaren 1927-1942 een rij woningen aan de Philips Vingboonsstraat ontworpen (waarvan een deel in 1960 werd gesloopt in verband met de bouw van een nieuwe fabriekshal voor A & N Mutsaers; deze is inmiddels ook weer afgebroken) en in 1936-1938 enkele woningen aan de Drossaard Bernagiestraat. Hij overleed te Hilversum op 6 april 1974.

Bioscoop met filmtip

Deze foto is genomen vanuit de nieuwbouw van de oudste bioscoop in de stad, Cinecitta. Kijk buiten mensen worstelen met parapluies in de regen. Deze blogger genoot van een Jameson, zijn Lief van een witte wijn. Het was filmweer! Vandaag, dinsdag, draait om 14.15 en om 21.15 uur de film Living. Erg mooi. Verhaal kort: man hoort dat hij ongeneeslijk ziek is. En hij komt tot de conclusie dat hij niet écht geleefd heeft. Prachtig acteerwerk - een Oscar waard - van Bill Nighy. Kijk maar naar de trailer.  

Regen, regen en nog eens regen

Foto van afgelopen zaterdag. Regen. Regen. En nog eens regen. 

 

De gelukkig makers - Paul Kappé en Ralph Kappé

Het is leuk om naar een restaurant te gaan in een oud klooster, waar mijn opa en oma zondags naar de kerk gingen. In De Rooi Harten aan de Bredaseweg kan dat. 

Twee broers werken al vijf jaar samen. Gaat dat goed, vroeg ik plagerig. "In negentig procent van de tijd wel", was het eerlijke antwoord. "En in die tien procent van de tijd dat het mis loopt, zou het ook met iemand anders wel mis zijn gelopen." Het zijn sympathieke, bescheiden mannen: Paul, chef kok, Ralph, sommelier. 

Paul is de eerste chef kok in een Tilburgs restaurant met een Michelin ster. De restaurant critici zeggen over hem: "De talentvolle chef creëert opwinding door allerlei bewerkingen te combineren. Roken, lakken, frisse gelletjes; noem maar op. Het is allemaal zeer bewerkt en geraffineerd. Smaakindrukken als frisheid en vettigheid leven hier in harmonie. Monarh is fascinerend." 

Ralph is een wijnkenner die zijn kennis graag deelt. Hoe groter het eiland van kennis, hoe langer de kustlijn van de verwondering, staat als motto op de wijnkaart. Ralph streeft er samen met zijn broer en zijn collega sommelier Gerlinde Polak naar om wijnen te vinden die een perfect samenspel bieden met de gekozen gerechten.

Of ik iets mis

 Of ik iets mis, ik weet het niet, 

wie zich verlaat, sterft heel het thuiszijn mee.

Toen ik terugzocht vond ik niets

wat vastgehouden kon. Toch is maar schijn

dat alles weggeraakt: het eilandstrand

kent ons nog wel, daar liggen we, 

we praten zacht onder een parasol

de toekomst van ons leven vol. 

Detail gedicht, Marjoleine de Vos uit de bundel Hoe verschillig

ISBN 9789028211070

Rooi Pannen 15 juni Open Dag

 

De berg die te hard groeide

Expositie van Vincent Dams in Park, aan het Wilhelminapark. Met schilderijen, multiples en een muurschildering. Uit de flyer: "Allen bevatten een fris en gezond dosis absurdisme, waarmee ze gezamenlijk uiting geven aan de term 'optimisme' in deze rare tijden." 

Tine van de Weyer

Stadswal met wachters. Het kunstwerk staat hier sinds 1981. Ringbaan Zuid.

Wilgenstraat

 

Domus beschermd wonen

 

Dan dooft het licht

We leven al bijna een jaar met oorlog in Europa. Een kleine 21.000 Oekraïners verblijven noodgedwongen in ons land. Bijna 400 in onze stad. Voor vragen en hulp klik hier. De machtshebbers in Iran treden hard op tegen vrouwen die meer vrijheid willen. Demonstranten worden geëxecuteerd. Het warmt mijn hart om in een gewone straat een steunbetuiging te vinden aan vrijheid.

De schutting aan de Willem Dreeshof bevat graffiti, niet meteen herkenbaar. Mij doet het denken aan een hoofd, van pijn vertrokken. Ernaast staat de tekst: "Een volk dat voor tirannen zwicht, verliest meer dan lijf en goed, dan dooft het licht." Een vrije interpretatie van de beroemde dichtregels van H.M. van Randwijk.

Heikantlaan

 

Goede zin

Als je in het restaurant zit, met uitzicht op dit muurtje, kan je niet anders dan vrolijk worden. Good Mood aan de Piushaven. Een restaurant waar hele families komen, opa, oma, kinderen en kleinkinderen. Daar hou ik van. 
 

Evoluon reclame

 

Art deco lampen bij het paleis

 

De Heikant - oud en nieuw

 

Bruut

Het bushokje aan het Stadhuisplein. Op twitter lees ik in mijn tijdlijn meer waardering voor het zogenaamde brutalisme. Volg @MartjanKuit. 

De gelukkig makers - Familie Ozgul

Mooi, die trotse gezichten. De familie Ozgul runt eethuis Yuvam op de Besterdring. Pa Ozgul met zijn zoon (rechts) en een neef. Een jongere broer - geboren in Tilburg - staat niet op de foto, omdat hij aan het bezorgen is. Vriend Diederick attendeerde mij op Yuvam, dat 'Mijn huis' betekent. We hadden een hele avond lekker gegeten, toen Diederick over Yuvam vertelde. Over de kwaliteit: 'shoarmavlees is nét even beter'. Hij zei hetzelfde over de dürum. Hij zei nog iets, dat mij meteen voor Yuvam won: ze spreken Tilburgs. Want de zaak bestaat bijna 15 jaar. Diederick is een levensgenieter. Hij heeft helemaal gelijk: Yuvam is een aanrader. We aten er inmiddels twee keer en zagen: héél hard werken in de keuken, alle tafeltjes vol met klanten. Ondertussen ook nog bezorgers die bestellingen komen halen. En mensen die na een maaltijd heel blij het eethuis verlaten. Wat wil een mens nog meer? 

Gelukkig nieuwjaar, kijkers en lezers van TilburgDailyPhoto. 

Omdat de website 13 jaar bestaat, 13 portretten van gelukkig makers in Tilburg. De familie Ozgul is portret nummer 8.  Met dit portret eren we alle restaurateurs en horecamedewerkers die de internationale keukens beschikbaar maken. Van Turks tot Frans, van Mexicaans tot Italiaans, van Indiaas tot Ottomaans.