31.5.24
30.5.24
29.5.24
28.5.24
26.5.24
Daal dan over me neer
Daal dan over me neer, Engel-van-de-Gruwel, en kom op me liggen.
Beadem me. Bevrijd me. Wrijf je over me uit.
Als doorschoten ben ik met hagel - dit zijn geen poriën maar minuscule eitjes. Onderhuids. Broedsel.
Om de zeventien jaar zullen ze met duizenden tegelijk uit me tevoorschijn kruipen.
Krijs de nacht naar een einde en krijs het goede licht tot leven, het jongste licht, spuit het over me heen, het harde, het witste, het duizelingwekkende, het nieuwste, het jongste, het hamerende, verblindend godgelijk, ultieme dat ons zal wassen tot we witter zijn dan sneeuw.
Gedicht van Peter Verhelst, uit de Gids 2024/2
25.5.24
25 mei 1944 - tachtig jaar geleden
Air bomber Lauder, flight engineer Loader en navigator Smith kwamen precies tachtig jaar geleden om voor onze vrijheid.
Er is serene rust op de oorlogsbegraafplaats aan de Gilzerbaan. De leeftijden staan op de zerken en die maken je heel stil als je er langs loopt. Veel jonge vaders.
Op 4 mei kocht ik twee graphic novels, de oorlog van Alan. Herinneringen van Alan Ingram Cope, getekend door Emmanuel Guibert. In de week erna nog een van de drie opvolgende boeken. Alan brengt de krant rond in Pasadena als de oorlog voor Amerika begint met de aanval op Pearl Harbor. Hij wordt opgeroepen, volgt in Fort Knox een opleiding om een tank te besturen en stapt op zijn twintigste verjaardag in Europa aan land. Alle drie uitgelezen. Alan overleefde de oorlog, die zijn leven lang uiterst betekenis vol was. Hij ontmoette schurken en schrijvers. Levenslang bleef hij in contact met de mensen die hij in zijn jonge jaren leerde kennen.
Het stemt zo bescheiden je te realiseren dat al die levens van soldaten die liggen op de oorlogsbegraafplaats in de knop zijn gebroken.
24.5.24
22.5.24
21.5.24
20.5.24
19.5.24
18.5.24
17.5.24
16.5.24
Makers on material
15.5.24
Veranderingen accepteren
14.5.24
13.5.24
Miet zag dat het goed is
12.5.24
Rood wit blauw bloed
Uit de hele stad zag je hele families naar de Heuvel lopen en fietsen om de huldiging van Willem II vanwege het kampioenschap mee te maken. Ik vind dit een ontroerend tafereel. Dat er rood wit blauw bloed door de aderen gaat lopen van deze peuter is wel zeker. Zoals bij de familieleden, van opa tot moeder, van pa tot broertje.
11.5.24
Pitch invasion
9.5.24
Uiting geven aan je liefde voor de stad
8.5.24
Zonnig humeur, zonnige winkel
7.5.24
Heb je op hemelvaartsdag niks te doen?
6.5.24
Diederikdreef
5.5.24
Wasteil blijft dienst doen
4.5.24
4 mei Nationale dodenherdenking
hoe de oorlog is verdwenen,
en herhaal ze honderd malen
alle malen zal ik wenen.
Gedicht, fragment uit het gedicht Vrede van Leo Vroman.
Oorlogsbegraafplaats Gilzerbaan