Liefde vur de stad, dès iets gèks. Ge vuult et inêene, bij vlaoge. Ik
hèbbet asser bij slachter Lejeune iemes en ons gehakt bestèlt. “Doe mèn dè mar,
meej dè gruun” (gehakt meej tèùnkruie). Ik hèbbet as en vol staadiejon gelèèk
êen man aachter de ‘Tricolores’ gao staon, ammel hardop kwèèkend: “Goole maoke,
nondejuu!” Et gift zon Gòdsgruuwelek fèèn gevuul as ons Willem II skoort èn
daormeej de wèdstrèèd wint. Ik hèbbet ak en halfuurke kan saawele bij mene kapper.
Ik hèbbet ak op men gemak dur et Waandelbos lôop. Ik hèbbet ok as veul aandere
meense et nie hèbbe: bevobbeld ak naor dè draajende hèùs kèèk op dieje rotonde
(ge wit wèl, waor vruuger de febriek van Smarius nèffe ston). Ik hèbbet aatij
ak bodschappe doe op de mèrt. Mar ik hèbbet ok op industrieterèène meej aaw febrieksgebaawe
waor vruuger et schompes gewèèrkt wier dur arbeiders, gelèèk in den Atteljee
(naa hiet dè ‘Spoorzone’). Òf ak stao te geniete van ene tentoonstèlling in ‘Museum
De Pont’. Ik hèbbet as we meej mekaore praote, buurte meej mekaor in onze taol. Ik haaw van onze stad.
Vandaag bestaat TilburgDailyPhoto precies vijf jaar. Bij iedere verjaardag was er een thema. Nu ook. In de komende weken foto's waarbij mensen aangeven wanneer ze zich het meest verbonden voelen met de stad. / Èn dègge
bedankt zèèt dè witte, Nicole!
I am sorry, foreign visitors. This blog is made in our local language, I don't think google/translate is able to translate this. It's about my love for our town.