Moeder met kind

Vandaag sluiten we oktober, de maand van de rozenkrans. Op deze foto zien we een van de vele Mariabeelden die in de stad te zien zijn. In de Jan van der Leestraat. Ik heb me toch even achter de oren gekrabd, want waarom heeft deze Madonna lipstick gebruikt? Een eigentijds wonder.

Slimmer

Mijn dochter ging als zesjarige naar ballet. We zagen toen geen bijzonder muzikaal talent. Nu zegt ze nog wel eens met een licht verwijtende toon: ‘Waarom hebben jullie mij nooit muziekles laten volgen?’. Met terugwerkende kracht krijg ik een ontzettend schuldgevoel. Zeker als ik Geert Simons hoor. “Het is wetenschappelijk bewezen dat kinderen die met muziek bezig zijn slimmer zijn”, zegt Geert, telg van de Tilburgse piano- & orgelhandel Jos W. Simons aan de Goirkestraat 178 – 180. In 2017 hoopt men het honderdjarig bestaan te vieren, ondanks het feit dat bestuurlijk klimaat op dit moment nogal bars is voor alles wat met cultuur te maken heeft. TilburgDailyPhoto krijgt een kleine rondleiding langs vleugels (“Deze is van 1910 maar helemaal gerestaureerd”) en het wondermooie atelier waarin onderhoud aan de piano’s kan plaatsvinden. Op de website van het bedrijf (klik HIER) kan de bezoeker ook namen terugvinden van pianodocenten. Wat ik nu vergeten ben te vragen… worden ook volwassenen slimmer als ze met muziek bezig zijn, als ze piano spelen? Laten we met elkaar afspreken dat we dat gewoon als uitgangspunt nemen.  

Animo

Op de hoek van Gasthuisring en de Lange Nieuwstraat is dierenspeciaalzaak Animo gevestigd. Het is een vertrouwde naam in Tilburg, want gestart in 1956. “Samen met de Gunst Kleding aan de Besterdring waren wij de eerste adverteerder in De Tilburgse Koerier.” Het assortiment is helemaal gericht op honden, vogels, vissen, katten en knaagdieren. Animo is aangesloten bij het samenwerkingsverband Discus – met 160 speciaalzaken in heel Nederland. Voeding, verzorgingsproducten en accesoires zijn óók te bestellen via de webshop: klik HIER.

Goed gastheer

Gastheer Mohamed voor de stoommachine in het Textielmuseum. Er zijn tientallen gastheren en gastvrouwen die in Tilburg de bezoekers welkom heten en van informatie voorzien. Bij het VVV, als gids in de stad, in musea maar natuurlijk ook in kroegjes, in restaurants. Tilburg DailyPhoto zet als eerbetoon aan al die gastvrouwen en gastheren graag de goed gastheer Mohamed in het spotlight. Hij werkte kort in de textiel en heet nu al veertien jaar bezoekers welkom in het Audax Textiel Museum. Als ik bezoekers van buiten de stad mee mag nemen, ga ik het liefste hier naar toe. Iemand die geïnteresseerd is in geschiedenis heeft het hier goed naar de zin. Dat geldt ook voor iedereen die interesse heeft in industrieel erfgoed. Wie denkt dat een ‘museum’ saai is, kijkt hier zijn ogen uit in het Textiellab met veel werkende machines en demonstraties. Méér geïnteresseerd in design en kunst?  Ideaal, want hier kun je niet alleen kunst en design bekijken, maar inzicht krijgen in de vaak moeizame ontstaansgeschiedenis. In de film Het vakmanschap van Jan Taminiau (de huidige expositie) is dat ontzettend mooi in beeld gebracht. “Als je alles weet van een machine, beperkt dat ook je mogelijkheden”, zegt een technicus. Taminiau kent niet de technische finesses, maar droomt en zoekt de grenzen op. En dan blijkt er meer te kunnen dan je voor mogelijk zou houden. Op het entresol (derde verdieping) van het museum laten acht textieltrainees van design opleidingen ook zien waar onderzoek toe kan leiden. Jonge designers uit Noorwegen, België,Denemarken, Duitsland en Finland tonen waar out-of-the-box denken toe kan leiden. En… Tilburgers kunnen op die entresol de stad eens van boven bekijken. Gewoon doen!  

Smaakvol biologisch vlees

“Het is fijn als je met topprodukten kunt werken”. Aan de Besterdring 86 koop je biologisch vlees en vleeswaren. Bij Slagerij van Ginhoven. Terwijl Pa mijn rookvlees aan het snijden is, zegt hij resoluut: “Dit is het beste rookvlees dat in Tilburg te krijgen is”.  Natuurlijk: ge moet oewèège kietele, een aander doeget nie. Maar ik wil wel wat kietelen, want je koopt hier écht lekker vlees. Ik doe een moord voor de droge worst. Werk graag met de gerookte kip. Hou van de bloedworst. En… waar koop je de originele Franse rilettes?  Hier dus. En het valt me op dat er ook jong publiek komt, die dan de bereidingstips meekrijgen. Slim, want goed klaarmaken is natuurlijk een basis voor genieten. Van Ginhoven doet zendelingenwerk om klanten méér te laten genieten, want in de naastgelegen studio kun je kookcursussen en workshops volgen. Hiervoor werkt men samen met verschillende chef-koks. Klik HIER voor de website, wie doorklikt kan hier veel informatie vinden over de herkomst van het vlees.  “Kun je ook een foto maken met ons moeder?” Natuurlijk!  Want dit is een familiebedrijf pur sang. Slager Rob (geboren op het gemeentelijk slachthuis in Tilburg), moeder Jeanne en slager Dennis.  Aanrader.

Gispen 412

Het is een voor de hand liggende vraag: mag ik je fotograferen in je favoriete stoel? Dat mag. Die favoriete Gispenstoel, ik dacht dat het nummer K518 was. Maar ik heb het niet opgeschreven… en aaah, het duizelt me van de nummers van die Gispenstoelen. Inmiddels weet ik dat mijn lezers kritisch zijn. Bij een kleine fout krijg ik vlot een terechtwijzend mailtje. Dus toch nog even gecheckt: het is nummer 412. Enfin. Aan het Lourdesplein heeft De Zaak Design véél meer ruimte dan op de vorige locatie in hartje stad. Je kunt hier écht fijn rondsnuffelen in de oude basisschool. Duizend vierkante meter design, deze winkel bezoeken is levensgevaarlijk (niet letterlijk, figuurlijk: gevaarlijk voor de portemonnee) want er staat zovéél moois. Adembenemend fijne stoelen, strakke bureaus, kekke verlichting. Ik spot fraaie tekeningen van Anton Pieck, glas van Copier, keramiek van Jacobs en Bauhaus lampen. Slimme zaak (klik HIER voor de website) om op zoek te gaan naar mooie eindejaarscadeaus.

Getipt uit Madrid

Levensgenieter Richard is een fervent broodbakker. Hij stuurt mij een tip via twitter van waar hij woont... Madrid. En verdorie. Ik schaam me. Ik ken de prachtige winkel met zuurdesembrood nog niet. Tilburg Sourdough. Voortreffelijk brood. Bedankt Richard. Gevestigd in de oude kapperszaak aan de Willem II straat naast slager Lejeune. Da's dus slim: brood halen bij Tilburg Sourdough en bij slager Lejeune vleeswaren en charcuterie. Gouden combinatie. Klik HIER voor de mooie website van de bakker. En geniet iedere keer dat je binnenstapt van de slogan op de voordeur: Brood als kunst. [UPDATE: Zaak is gesloten en doorgegaan onder de naam Pig & Rye]

Ons mam

Aan het Textielplein zit de winkel met een prachtige naam die geweldig past bij Tilburg: Tabak & Zoetwarenshop Ons Mam Corrie. In oktober bestaat de winkel drie jaar, vertelt Corrie aan TilburgDailyPhoto. Net als deze website vandaag!  Terwijl  we praten, loopt een vaste klant binnen, pakt wat hij nodig heeft, legt gepast geld neer, mompelt een groet en stapt weer naar buiten. Heel vertrouwd. Toen ik onlangs voor een landelijke krant binnenstapte kreeg ik de deksel op mijn neus. We verkopen alleen het Brabants Dagblad. Natuurlijk. Waarom zouden we het leven moeilijker maken dan nodig is? Ik hou van winkels als Ons Mam Corrie.

Aantrekkingskracht

Deze tijd van het jaar maakt gewone straten bijzonder, door die mooie herfsttinten. Deze foto is gemaakt bij het Energieplein, we kijken op de Lichtstraat. Voor mij geven die bomen wel  iets extra's... noem het maar gewoon aantrekkingskracht. Dit weekend zag ik een nieuwe promotiefilm van Tilburg op you tube. Wel boeiend om te zien welke beelden de heren en dames  stadsmarketeers hebben gekozen om de stad te promoten. Wat vinden de lezers van deze blog?
 

Heuvelstraat

Liever geldeloos dan vriendenloos. We stappen over de Heuvel. Met sushi in de rug, tapasbar in de ooghoek, sneakers in het vizier. Het geld klopt niet meer in de beurs zoals enkele jaren terug. Het is bepaald rustig in 'de stad'. Crisis. Maar die krijgt ons er niet onder. Liever geldeloos.  

Ziede't?

Ach, eigenlijk is het een grap, zegt wijnhandelaar Jan Aartsen. Ik krijg de ansichtkaart cadeau, waarvan ik zeg: die is leuk! Vorige week las ik de column waarin Statenlid Veerle Slegers schrijft hoe ze afstand neemt van Tilburg, vertrekt uit de stad die zo bekrompen is. Het gras is veel groener aan de overkant. Ze kwam terug en gaat de stad dan pas echt waarderen. Misschien heeft iedereen wel een tijdje de neiging om je af te zetten tegen de directe omgeving waarin je opgroeit. En komt het later toch weer goed. Ik moet denken aan de woorden van de in de Koestraat geboren schilder Kees Mandos, die zei: “As ge et hier niet ziet, ziedet daor ôk nie”. De ansichtkaart is gemaakt door Jan Aartsen ter gelegenheid van het uitroepen van zijn wijnhandel van Bilsen als beste wijnwinkel van Nederland. Het is helemaal waar, die flessen die je koopt op Las Ramblas of Champs Elysees zijn ook gewoon aan de Korvelseweg te koop. Er is zoveel om trots te zijn op de stad. Op 24 oktober bestaat TilburgDailyPhoto drie jaar en dan gaan we eens een week aandacht geven aan verschillende mensen die Tilburg gezicht geven. Daar verheug ik mij op.

Thank God!

Kopen kopen. Betalen betalen. Kopen kopen. Betalen betalen. Kopen kopen. Betalen betalen.

Televisie, DVD, video en een cd, / cd-speler, cd-brander daarvan heb / ik er al twee. En ik heb ook veel / tv eentje boven een benee en ook / een op de wc dat was ooit een / goed idee. / Maar ik ben nog niet tevree. / Ik heb een week of zes vakantie en mijn / broer een maand of twee. / En mijn zus die / heeft twee huizen heeft er ook nog een aan zee.

We want more, ja dat zingen wij in koor / ik wil dansend lekker skieen inderdaad daar / leef ik voor.

We want more, ja dat zingen wij in koor. / Altijd feest en polonaise zo kom / ik mijn leven door.
Tekstfragmenten van Youp.

Nieuwe bewoners welkom heten

Prachtige vaatdoeken uit het Textiellab. Errol van de Werdt is per 1 november benoemd als directeur van het Textielmuseum. TilburgDailyPhoto wenst hem succes. Deze vaatdoeken maken deel uit van een kunstproject waarmee in een gemeente nieuwe bewoners worden verwelkomd. Mooi idee. De foto is gemaakt in het Museum of the Image. Breda. Afgelopen zaterdag bezocht ik de expositie 'Het ambacht van Jan Taminiau' in het Textielmusem, zeer de moeite waard om een kijkje te nemen. Klik HIER voor meer informatie.

Legends

Huub van Dun. Joe Simons. Klaas van den Broek. Jerry Göbel. Het zijn "Legends". Van Tilburg Trappers. Die eer je. Natuurlijk. En blijven in het brein. Onder meer door de banners.

Skyline

Oktober heeft mooie luchten. En oktober licht. Dit is de skyline van bedrijventerrein Het Laar.

Patronaat

Patronaat (< Latijn), o. (...naten), 1 beschermheerschap; waardigheid van schutsheer of schutsvrouw; - bescherming, hoede. - 2 (r.k.) vereniging van jongens en meisjes gewoonlijk onder leiding van een priester. Foto gemaakt op de Schans.

Zoemer

Dans. Willekeurige voorbijgangers worden in een cirkel gedanst - ze zijn top. Althans: de dansers steken hun duim op. Da's mooi. Vertrouwen geven is mooi. Verderop zoemt kunst. Rol kunst. Gaat kunst teloor. Dans. Metafoor voor het leven.

We zèède tòch ene maawerd

Er is denkelijk geen betere plaats te vinden voor een Maawmuur dan tussen het stadhuis en de rechtbank. Daar zitten geregeld maawerds. Dat is wel zeker. Eindeloos doorpraten over kleinigheden. Zeuren. Kletspraat verkopen. Ach.. laten we er maar ronduit voor uitkomen. Tilburgers zijn goed in maawe. Maawe we niet over het weer of de politiek, dan toch altijd wel over sport. Maawers zijn een ideale voedingsbodem voor tonproaters. En wie weet wel niet zo goed… voor psychologen en psychiaters. Want wie maawt, lucht zijn hart. Toen ik donderdagavond bij het invallen de duisternis een foto had gemaakt van de nieuwe Maawmuur, vond ik het meteen een schôon kunstwerk. Maar de foto was nogal bewogen – niet de muur, maar de mensen. En daarom ben ik zaterdagmorgen die muur nog eens gaan bekijken. Ik was warempel niet de enige die een foto kwam maken. En ik vond het ook heel toepasselijk dat er iemand instapte in een auto met een bos bloemen. Die had vast een foutje gemaakt, dacht ik. “Wie geen fouten maakt, maakt meestal niets”. Dat is de tekst van de maawmuur. Mijn Lief vertelde dat er al héél veel mensen hebben gereageerd op de plaatsing van de muur. Dat is heel logisch, toch?  Wie de reacties wil lezen van al die maawerds, die klikt HIER. Houdoe!

Deze foto is weekfoto op Tilburgers.nl

Stadhuisstraat

Hoek Stadhuisstraat en Monumentstraat. Bij het invallen van de duisternis.

Gevelsteen

Carre. Het vroegere  Elisabeth ziekenhuis. Een kennelijk bloemrijke klasse afdeeling.

Onderweg

Besterdring. Door de ruit van de auto zien we de winkel: 't Kaasbolleke.

# 34 Geluk

Zo veel wordt bij het winnen ook verloren
lerend liefdes heel te houden vergeet je
hoe ze horen.

Eerlijkheid, in volle bloei bij de geboorte,
ontrijpt bij het volwassen worden
tot een knop.

Groei, wat zullen we met je doen
We kunnen je niet snoeien het beste is mischien alweer
niet mee bemoeien.

Fragment gedicht Judith Herzberg

Glas-in-lood lichtval

Mooi glas in lood in deze voormalige pianowinkel. Hier moet het licht toch wel heel mooi  binnenvallen.

Virus

Zoonlief hangt tegen pa aan. Hij is moe. Vrijwel zeker krijgt deze jongeman het Tilburg Trappers virus. Zoveel is zeker.

Töntje

Niet iedereen in de stad heeft er een: een töntje. Maar deze bewoners wel! Die hebben een tuintje aan de muur. Hier gefotografeerd bij mooi nazomerlicht. Je waant je hier helemaal niet in Tilburg, ik denk aan de Ardennen.

Bloesem

Een curieus beeld. In oktober. Bloesem. Deze Japanse bloesembomen verwelkomen bezoekers van de Asian Boulevard, aan de Curlingstraat (naast het Olympiaplein en de Ijssportbaan). De Asian Boulevard is gevestigd in de Ireen Wüst schaatsbaan.

Glimlach

De ene glimlach is de andere niet. Hang je in het Louvre en komen er duizenden mensen per week langslopen, stilstaan, bewonderen, peinzen, suffen, piekeren... dan ben je wereldberoemd. Een wereldberoemde glimlach. Ben je clown en opgehangen omdat de ruit stuk is - studentenleven - dan kun je nog zo mooi glimlachen, maar je blijft een onbekende clown. Maar ja... het Louvre ligt aan de Quai des Tuileries en ik hang aan de Jacques Roggeveenstraat. De ene glimlach is de andere niet.

Lochtstraat

Allemaal woningen die nog ingericht moeten worden. Misschien voor starters? Of juist voor vijftig-plussers? Gaan hier gezinnen nestelen? Of zijn het doorstroom-apparatementen? “Romantische idealen over de liefde leven vooral bij jonge mensen. Simpel gezegd: ze worden verliefd en denken er nauwelijks over na of die persoon ook bij hen past maar storten zich in een relatie. Vijftigers, zestigers en zeventigers stellen zich heel anders op: ze bekijken eerst of iemand wel een ‘goede partij’ is. Deel ik mijn hobby’s met hem of haar? Is deze persoon financieel onafhankelijk? Heeft hij of zij dezelfde geloofsovertuiging, een gelijke levensstijl? Bij vrouwen van die leeftijd zie je ook vaak dat ze sowieso niet beginnen aan een relatie met een man die nog kleine kinderen heeft. Dus: pas als iemand werkelijk iets te bieden heeft en een gezamenlijk leven ook op verstandelijke gronden kans van slagen heeft, wordt toegegeven aan gevoelens van liefde. De liefde wordt gerelativeerd, deels verstandelijk benaderd.”

Surfend ontdekkingen doen

Een tag van Echte Liefde. Ik hoorde dat Robert Proost op zijn facebookpagina álle foto's van Echte Liefde graffiti in Tilburg publiceert, maar kan het (nog) niet vinden. Enfin, surfend kom je wel altijd op mooie nieuwe initiatieven, zoals Nieuwe Garde Tilburg. Die website staat voortaan bij de links.

Detail

Dit is een detail van het kunstwerk van Bart Slegers in het Leypark. Een fascinerend werk, dat zich steeds anders presenteert - afhankelijk van het tijdstip, het weer, het seizoen. De grap is... het werk blijft hetzelfde, maar het park verandert. En dat geeft een boeiende dynamiek.

Kortste weg

Planologen en stedebouwkundigen. Die hebben boeiend werk. Toch zien ze het niet altijd goed. Of anders gezegd: steken wij – als gebruikers van de ruimte – onze middelvinger op. Je hebt nu wel bedacht hoe ik moet lopen, fietsen… maar ik doe zoals ik het wil. Dat kan natuurlijk niet als ergens een gebouw staat (hoewel de onderdoorgang van het Rijksmuseum in Amsterdam de gemoederen al tijden bezig blijft houden – mogen daar fietsers doorheen of niet?). Er is een dier dat altijd de kortste weg kiest. Of er nou een weg ligt – of niet. En wie de korte weg consistent kies, die máákt een eigen weg. Die slijt uit. Die wegen heten Olifantenpaadjes.