Wat is een stad zonder verbeelding?
Air Tilburg.
Een eigen vliegtuigmaatschappij.
Verbeeldingskracht.
Schôon…voor wie het wil zien
Wat is een stad zonder verbeelding?
Air Tilburg.
Een eigen vliegtuigmaatschappij.
Verbeeldingskracht.
De geschiedenis van het bedrijf is daarin gevisualiseerd. N.V. Metaaldraadgloeilampenfabriek “VOLT” is in 1909 opgericht. Philips
nam het bedrijf over. Bij Volt werden onder meer onderdelen voor radiotoestellen en televisies gemaakt.Het reliëf bestaat uit een plus en een min teken met een vonk ertussen. Op deze foto is de min te zien.
(A) Zijn vingers tintelden toen hij voorzichtig de Digid code intoetste op de laptop.
(B) Hulk-achtig krachtig voelde hij zich, morgen is hij veilig in Parijs; de sokken nog inpakken.
(C) "Ik voel me bekeken", dacht de bovenbuurman, "het voelt niet goed om hier nu te zijn."
(D) Zo'n Steinway vleugel, mooi hoor, maar het past niet in deze flat.
Ik blijf hopen op een betere wereld.
Ik blijf vertrouwen in de mens.
Ik geef de moed niet op.
Dáár ligt de grootste dreiging. De hoop verliezen is de laatste sliding naar het einde. Als we dát doen, ga je op zekere dag met zijn allen zeggen: "Laat die bom dan maar vallen."
Kunnen wij geen liefdesoptocht houden met miljoenen tegelijk, en met miljoenen tegelijk, buiten die verouderde politiek om, van binnen uit schreeuwen dat wij niet willen dat ze onze wereld kapot gooien en dat we onze kinderen niet willen laten uitmoorden in één demonische uitbarsting.
Fragment Toon Hermans, Alles in heimwee
Deze blogger weigert pepernoten of kruidnoten te eten in augustus (als ze soms al in de winkels liggen), september, oktober en begin november. NIET tot de Sint in het land is. Nu mag het! Ik wandelde door een pop up kruidnotenwinkel in de Heuvelstraat en verwonderde mij over de tientallen smaken. Het verhaal achter de winkels spreekt mij aan: Miguel en Yasmin zijn in 2020 dit familiebedrijf gestart met uitsluitend
seizoensgebonden pop-up winkels. Sindsdien zijn er toch 6
vaste winkels ontstaan. Noemen we maar koekjeswinkels. Gedurende het Sinterklaas seizoen zijn er extra pop-up
winkels. Klik hier voor de website.
Is het weggehaald, dacht ik... En waarom dan? Dit weekend zag ik het weer (midden op de foto). In mei 2021 was de twaalfjarige Jayden slachtoffer van een noodlottig ongeval. Voor al die ouders die een kind hebben verloren, is deze Sinterklaastijd moeilijk. Idem met de kersttijd en de jaarwisseling.
Hij werkte urenlang aan zijn uitvindingen en vaak zonder slaap. Hij deed veel korte dutjes, zelfs tijdens werk. Daarbij had hij een bijzondere gewoonte: hij viel in slaap met stalen kogels in zijn hand. Zodra hij in diepe slaap dreigde te raken, vielen de kogels op de grond en maakten hem wakker. Zo zorgde hij ervoor dat hij nooit te lang sliep en altijd aan zijn projecten kon blijven werken.
Edison werkte aan het perfectioneren van de gloeilamp en schijnt meer dan 10.000 pogingen te hebben gedaan om het juiste materiaal voor de gloeidraad te vinden. Wat als het nou steeds niet lukt? Edison was vastbesloten en een optimist, hij zei:"Ik heb niet gefaald. Ik heb 10.000 manieren ontdekt die niet werken."
Martijn bezwoer de plannenmakers van het Stadsforum géén bankjes met leuningen in het midden te maken. En zie: er is geluisterd. Sterker nog: dit zijn écht bankjes waar daklozen comfortabel kunnen liggen.
Als je hier aan komt lopen, dit heet al Heuvelstraat - met in je rug de Schoolstraat, dan zie je een kakafonie van stijlen. Je kijkt uit op het Radiopleintje - geen officiële naam, maar iedereen weet wel waar het is. Onder de herfstbomen zie je het zwarte stadskantoor.
Een lunchgerecht van Dwael in de Nieuwlandstraat. En zien jullie dat, TDP kijkers? Die bruine streepjes... pure truffel. Daar ben je liefhebber van - of juist niet. Het maakt mij héél gelukkig. Eind september begon Dwael op de lokatie waar eerder Pig & Rye was. Wip er eens binnen.
Waar deze bezoeker in gedachten naar kijkt. Het schilderij toont rouw en verdriet. Personages grijpen op ingenieuze wijze in elkaar. De kunstenaar, Beatriz González (1932) uit Colombia Latijns Amerika, was ook criticus. De curieuze titel suggereert dat ze voor haar werk het museum als inspiratiebron gebruikt. Ze wil herinneringen levend houden aan gebeurtenissen die de officiële geschiedschrijving veelal verzwijgt.
Ben je nog nooit in de Pont geweest? Dan is de donderdagavond van 17 tot 21 uur een goed moment, want gratis. Er is die dag een daghap voor nog geen tientje. Even verpozen, nadenken, rust zoeken. Ik vind het een aanrader. De tentoonstelling heet Oorlog en vrede, de poëzie van het gebaar. Ook de jonge Indiase kunstenaar Amol K Patil exposeert.
Want zeg nou zelf, hoe vaak zie je die? Ik maakte deze foto op de Schouwburgring. En dacht: hoeveel daklozen zijn er eigenlijk? Ik schrik van de cijfers. In onze gemeente zijn naar schatting 836 daklozen, waaronder kinderen. Ondanks diverse opvangvoorzieningen is er een tekort aan opvangplekken, wat zorgt voor lange wachtlijsten. De cijfers, verzameld via de ETHOS-telling, bevestigen dat de druk op de opvangvoorzieningen toeneemt. Vooral arbeidsmigranten, die soms door tijdelijke contracten zonder huisvesting komen te staan, dragen bij aan de stijging in dakloosheid. Het gekke is, het kan iedereen overkomen. Soms bij een stapeling van problemen, zoals scheiding en werkloosheid.
Ge moet nie dröppele, mar durpisse.
Bij het afscheid nemen: "Gin dingen doen die ik ôk niet zou doen!"
Afrekenen bij slager Lejeune. "Het is 49,50" // "Is dè een bod op men höös?"
Vooraan ligt de Hoorn van overvloed of Doodstrompet |
Als de bladeren van de bomen kleuren, herfstnevels over de velden hangen, is het paddestoelentijd. Nederland is geen paddestoelenland. Wij zijn vertrouwd geraakt met paddestoelen toen ze veilig in de winkel lagen. In landen van Midden- en Zuid-Europa is dat anders. Wijnvriend en Sardijn Nello gaat 's morgens hardlopen en in deze tijd plukt hij dan eetbare paddestoelen. Nello is teruggegaan naar Sardinië. Maar ik koester de herinnering aan een pasta met paddestoelen die hij maakte. Eenvoud als kenmerk van het ware, dat gerecht staat zonder meer in de top 10 van lekkers dat ik ooit mocht eten.
Vooraan op de foto ligt een inktzwarte paddestoel. De Hoorn van overvloed. Ook wel Doodstrompet genoemd vanwege de kleur. Want de paddestoel is wél eetbaar. In het wild groeit de paddestoel vooral in beukenbossen. De Hoorn van overvloed is vooral geschikt om gedroogd te worden gegeten, het dunvlezige lichaam droogt heel snel. Verse exemplaren zijn taai, smaken gebakken voortreffelijk. De geur vertoont wat overeenkomst met de geur van verse truffel. Ik heb er weer van genoten. Altijd even puzzelen waar je die nu bij eet. Het werd een zuurkoolstampot met fazant en de Doodstrompet. De Franse naam is helemaal mooi: Trompette des Morts.
Ruim baan voor de voetganger. Ik voel me er al thuis. En wéét: op die en die tijd ga je niet met de auto naar het centrum. Of, zoals wij zeggen: naar de stad. Nu de voetganger centraal staat zijn er geen stoplichten meer tussen Koningsplein en Stadhuisplein. Wel heel aardige levende stoplichten.
Picasso schilderde zijn Guernica in 1937. In een wereld die nog gewend was aan de traditionele manier van oorlog voeren was het bombarderen van burgerbevolking een schokkende nieuwe strategie. Inmiddels zijn aanvallen op de burgerbevolking helaas onderdeel van elke oorlog.
Beatriz González exposeert in de Pont. Door de toenemende wreedheden en politieke
incidenten in Colombia nam zij begin jaren negentig een meer donkere,
radicale stellingname in. Haar thema’s werden dood, drugs, militairen en
guerrillageweld, verdwijningen en recentelijk migratie als nationaal en
wereldwijd fenomeen. Het is een mooie expositie. Wil je gaan kijken? Sympathiek aan de Pont is de openstelling op donderdagavond van 17.00 uur tot 21.00 uur. Het is dan gratis.
De pracht van herfstbomen. Het is nu de ideale tijd om in de bossen te wandelen. En goed om je heen te kijken naar de bomen. Dit is in de Blaak.
Vandaag is de geboortedag van Peerke Donders.
En de bevrijdingsdag van Tilburg. Er is vandaag een tour met 100 oude militaire voertuigen, die als een colonne achtereenvolgens Udenhout, Biezenmortel, Berkel Enschot en het Stadsforum aandoet. In elk dorp is een muzikaal optreden en om 13.40 uur een gezamenlijk optreden van alle muziekkorpsen op het Stadsforum. Daarna is er een tour door de stad, die om 1600 uur eindigt op het Stadsforum.
Om 9.30 uur zal de Missa Petrus Donders worden gezongen door het parochieel koor De Bron onder leiding van Harry Swinkels. Voorgangers zijn pastoor Frank Lemmens en diaken Geert Eijsbouts. In de Goirkese St. Dionysiuskerk.
Mooie dynamiek van mensen die allemaal gebiologeerd zijn van kunst, op deze foto.
Citaat George Bernard Shaw.
Circusvoorstellingen en artiesten staan centraal. Woensdag zag ik Julian Vogel met zijn Ceramic Circus. CERAMIC CIRCUS is een uitnodiging om het vanzelfsprekende in vraag te stellen en, in een feestelijke handeling, het gewone te veranderen in iets bijzonders, zegt het programma. Het is een energieke voorstelling.
Je hebt nu nog de kans om vanavond, morgen, overmorgen naar een mooie voorstelling te gaan. KLIK HIER voor de website. Als engelen vallen, is een voorstelling die in de schouwburg te zien is. Dat is een aanrader. Al mis je dan wel de glühwein in de kermiscarroussel op het festivalterrein.
Ze hebben plezier de medewerkers hierboven. Je kan ook veel plezier
hebben bij het kunstwerk van Anish Kapoor, met de spiegelingen.
In de week van de verjaardag is er vaak een thema: voetbalkantines (2 jaar), Tilburgers (3 jaar), Markt op het Koningsplein (4 jaar), verbonden met de stad (5 jaar), Tilburg Typo's (6 jaar), kunstwerken in het 25-jarige de pont (8 jaar), oud en nieuw (9 jaar) en De gelukkig maker (13 jaar). Ter gelegenheid van 15 jaar zwart wit museum de Pont foto's.
Van de markt voor het laatst op het Koningsplein. Mooi nie, dus. Afgelopen zaterdag stond de markt gewoon op het plein. Ik hoorde veel maawen. Dat de marktkramen verkeerd zijn ingerekend. Dat de watergeulen in het Stadsforum zijn verzakt omdat de kermis te zwaar was. Dat de ankers voor de markt niet kloppen. En dat een koopman die al tientallen jaren in een hoofdstraat staat, nu ineens in een zijstraat is geplaatst. Komende week weer op het Koningsplein?
Goed gedocumenteerd boekje over Café de Troubadour, door Berry van Oudheusden. Met leuke anecdote welk café het oudste is: Het Dorstig Hert aan de Bredaseweg of De Troubadour aan de Capucijnenstraat. Verkrijgbaar in het café bij Rob Verbunt.
Om kunstmest terug te dringen is er een experiment in Flevoland om aardappels te laten groeien op... urine. In Arnhem zijn 15 gezinnen waarvan de urine wordt opgevangen om hiervoor te worden gebruikt. Kruikenzeikers nieuwe stijl. TilburgDailyPhoto gaat dit volgen. Nu is nog niet bekend of dit experiment bruikbare aardappels geeft. Zo ja, dan moeten we dit bij ons ook zeker gaan doen.
Tegen zo'n mooie Bordeaux kleur achtergrond. In de van Sonstraat, aan de zijkant van café De Troubadour. Let ook op de adembenemend mooie piepkleine roze blaadjes eronder. Maakt gelukkig! De bloem is - opgezocht via de plantenapp - een Zinnia.
Botanicus Carl Linnaeus benoemde een geslacht van Mexicaanse bloemen naar de botanicus Johann Gottfried Zinn: de Zinnia. Hij leefde van 6 december 1727 tot april 1759. Een kort leven, maar betekenisvol. In zijn boek Desciptio anatomica oculi humani shcetste hij de eerste gedetailleerde en uitgebreide anatomie van het menselijk oog.
Deze foto is gemaakt met de Bisschop Zwijsenstraat en Factorium in de rug. Een deel van de flats aan het Koningsplein zijn klaar voor de sloop. Deze foto kan nooit meer gemaakt worden, het is een historische foto. Als het Koningsplein werd bespot - en dat gebeurde vaak - kon ik niet zo goed meevoelen, want ik dacht aan de markt. En ik hou van de markt. De nieuwe plaatsen rondom het paleis zijn ongetwijfeld mooier. Er werden plattegronden uitgegeven door de marktkooplieden waar ze volgende week staan. Laat ik ook een voorspelling doen. Wie met de fiets of auto komt kon op het Koningsplein héél dichtbij komen. En je moet op de nieuwe plaats van de markt verder lopen. Wedden dat daarover gemaawd gaat worden. Da's goed. Want dan hebben we meteen een gespreksonderwerp op die idyllische Stadsforummarkt.
jonge stokrozen, peaches & dreams, crème de cassis.
vroeger mocht je nog zeggen: althaea rosea van althos,
geneesmiddel, tegenwoordig, wil je nog meedoen, zeg je:
de alcea bestaat. gelukkig is de familienaam tenminste
dezelfde gebleven: kaasjeskruit of alvaceae.
ach, in een gesprek worden bloemennamen niet meer
genoemd, de namen van bloemen, mist of regenwolken.
de tuinen worden niet meer genoemd, de kleine, de vriendelijke
of de verwaarloosde, houten blinden, wankel tafeltje, witte muren.
waarlangs nonchalance ten top, een zacht windje waait –
door de heen en weer wiegende, heerlijke roses trèmieres.
gedicht: nicole van overstraete
Er zijn niet veel bloemen meer te zien in oktober, de herfst anemomen van de foto staan naast de Heikese kerk.
De cursus Het Tilburgs Huishoudboekje. Vraag eens hoe groot de begroting van de gemeente is. Zelden komt er een goed antwoord. Het is bijna 1.3 miljard euro. 871 miljoen komt uit rijksbijdragen, 152 miljoen uit lokale heffingen, 127 miljoen uit overige inkomsten en 126 miljoen uit reserves.
Van alle 100.000 plus gemeentes is Tilburg de goedkoopste. Wie bijvoorbeeld in Leiden woont, betaalt het dubbele van de lasten in onze stad.
Wethouder Maarten van Asten kon 25 deelnemers welkom heten. Die kregen inleidingen van concern controller Aad van der Pol , adviseur planning en control Martijn Muller, raadsadviseur René de Bonte en gemeenteraadslid en voorzitter van de auditcommissie Niels van Stappershoef. Zij gaven aan waar de mogelijkheden liggen om politieke idealen om te zetten in moties en amendementen om de uitgaven te beïnvloeden. Ja, het is taaie kost die financiën. Dat ging echter wél leven gisterenavond. Dank aan de griffie!