Er zweeft iets schoners langs de hemel nu

Dit stapeltje boeken ligt achter de laptop waarop deze blogger TilburgDailyPhoto maakt. Gerrit Komrij onder handbereik. Wat mij opviel na het verscheiden van de grote dichter, is een gedicht dat hij schreef als dichter des vaderlands. Tien jaar geleden. En volgens mij denken een flink aantal  mensen nu  omgekeerd. Rust Zacht Gerrit.

 

Spontane bekering

 

Vaarwel, waarwel, gemene gore gulden / Dom dubbeltje, kwaad kwartje, saaie cent / Te lang heb ik uw grofheid moeten dulden / En de escapades van uw roversbent. / Ik zag u languit rollen in de goot, / Ik zag u vuile gleuven binnendringen / En u misdragen als de Zilvervloot. / Rot op, beschamend blikkerige dingen. / Er zweeft iets schoners langs de hemel nu, / Het zweeft er elegant, het zweeft er sportief. / Het heeft zo helemaal en helemaal / Niets weg van dom en bloedbevlekt metaal. / Vlieg haastig binnen euro, eurolief / Uw oude trouwe geldwolf wacht op u.