Ruim twee weken geleden stortte een fabrieksgebouw in, met meer dan duizend doden als gevolg. In Bangladesh. Het is de dodelijkste kledingindustrie ramp die we kennen. Ook Nederlandse bedrijven kopen kleding in Bangladesh. Voor een schijntje. De fabriek moet heel groot zijn geweest. Inmiddels heeft de overheid achttien (!!) andere textielfabrieken gesloten om veiligheidsredenen. In de hele productieketen van kleding komt de producent er vaak bekaaid vanaf. Van een T-shirt dat wij hier kopen gaat vijf procent naar de maker. Met andere woorden: koop een T-shirt voor tien euro, daarvan gaat vijftig cent naar de producent. De verkoper hier in Nederland verdient het meest aan het shirt, zo'n vier euro.
Zo'n honderdenvijftig jaar geleden kende Tilburg een eigen textielramp. In 1854 richtte Hermanus Eras aan de van Hogendorpstraat de N.V. Wollenstoffen- en Wollendekenfabrieken H. Eras en Zonen op. Dat werd in het begin van de 20e eeuw de grootste wollenstoffenfabriek van Tilburg. Op 11 februari 1866 stortte een 60 ellen lang en drie verdiepingen hoog gebouw van een kort daarvoor in gebruik genomen complex om. Alleen een schoorsteen en het stoomketelgebouw bleef staan. Veel machines werden bedolven onder de puinhopen. De fabriek zou twee maanden later in gebruik worden genomen. Veel textielarbeiders zijn indertijd dus aan de dood ontsnapt, omdat de fabriek nog niet in gebruik was genomen.
Op de foto kaarten voor een textielmachine.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten