8.12.24

Sfeervolle Heuvel


 

7.12.24

# 180 Omhoogkijken

 Zie je die kale boom op het terras bij het Pieter Vreedeplein. Die boom is hoger dan soortgenoten die gewoon in de grond staan. Ik vind het maar niks, een boom op een terras.

6.12.24

Briljant idee: een bier waar je van opknapt

 

De tekstdichter Jan Boerstoel maakte prachtige kroegverzen. Zoals deze. 

ENFIN

Zo is het leven

nou eenmaal, weet je, 

en drinken helpt niet,

maar soms een beetje. 

 

Dit biertje tref je niet aan in de kroeg. Thrive maakt reclame als 'gezondste bier van de wereld'. Vitamines in plaats van een kater.  Ik zag deze reclame bij Bike 'n Coffee, waar je het bier waarschijnlijk ook kunt proeven.


5.12.24

Groenstraat

 

Kruispunt met Broekhovenseweg. De Groenstraat is in de 15e eeuw al enkele keren genoemd. Op een kaart van Tilburg uit 1760 heeft de straat nog geen naam. In 1900 is de naam Groenstraat vastgesteld door de gemeenteraad.

4.12.24

Opleiden vliegtuig technici


 Bij Yonder in het onderwijsgebied Stappegoor.

3.12.24

Verwarrend


 We hebben een radiostraat. Maar geen radiopleintje aan het begin/eind van de Heuvelstraat.

2.12.24

Oude reclame


 Oude reclames kunnen van een tijdloze schoonheid zijn.

1.12.24

# 34 Agge kunt kwatsen voelde oe eigen thuis - oplossingen bij de kapper


Er zijn van die dingen die niemand graag doet. 

Je rijbewijs of paspoort verlengen. En je hebt van die dingen die mannen niet graag doen. Boodschappen doen, kleding kopen en ja, ik denk ook: de kapper. Nou heb ik daar geluk mee. Gepensioneerde kapper Jos is een echte levensgenieter en ja, daar kan je uuuuren over praten. Nu ben ik al weer een tijd klant bij kapper Schuurkes aan de Korvelseweg. Toen ik daar vrijdag binnenstapte - zonder afspraak - had ik me ingesteld op een wachttijd. Maar ik was snel aan de beurt. Wat ik bij de kapper en zijn zoon erg waardeer: ze praten niet met meel in de mond. Veel middenstanders zijn huiverig om een mening te geven, want: "dan komt de klant niet terug." Zoniet bij Schuurkes. Ik had net gelezen over de ouderwetse pastoor (de man van het klokkenluiden aan de Ringbaan) die nu ging demonstreren bij een abortuskliniek. "Het moet niet gekker worden", zei ik. 

En vervolgens hebben we aan één stuk door gepraat. Over een leerstellige of een uitnodigende kerk, over de rol van het geloof in dagelijks leven, over het Joodse geloof en de gewoonten, over hoofddoeken ("de zusters droegen vroeger allemaal een hoofdkap, toch?"), over discriminatie simpelweg op je naam als je Mohammed heet, over politieagenten met een hoofddoekje (nu verboden, maar we vinden beiden dat het zou moeten kunnen), over een Nederlander (derde generatie Marokkaan) die geen huis wil kopen (want rente betalen is verboden door het geloof), maar die er op naam niet tussenkomt als hij een vrije woning huurhuis wil huren, over de vraag of je je moet aanpassen aan waar je woont of anders vaststellen dat het niet jouw land is, over dat gelovige mensen gelukkiger zijn (niet omdat ze geloven, maar omdat ze deel uitmaken van een gemeenschap. Enfin, ik stap vaak uit de kappersstoel met het idee dat er oplossingen zijn. "Heb je mijn tekst op de voorruit al gezien?"

Et maokt ons nie èùt

waor ge vandaon komt.

Et maokt ons nie èùt

wie ge bent. 

Et gaot erom 

hoe dègge zêêt!

 


30.11.24

Ochtendzon foto Enschotsestraat


 

28.11.24

Doorzon Koningsplein


 

27.11.24

"Vannacht breken we los"

De tafels fluisterden:

"Vannacht breken we los."

 

En toen iedereen sliep

begonnen ze te lopen en ze liepen 

tot ze niet meer konden

stamvast waar ze stonden

en uit hun poten groeiden loten

hoger dan de iepen

schoten wortels dieper

dan de oudste eik

toen juichten alle tafels: "Kijk,

we zijn weer bos!"

 

Gedicht Kate Schlingemann 

Uit het tijdschrift Dichter, nummer 34, gedichten voor kinderen van 6 tot 106

Uitgave van Plint, thema "Aan tafel" - aanrader om dit tijdschrift aan te schaffen.

De tafels zijn gefotografeerd op de hout afdeling van Yonder.
 

26.11.24

Air Tilburg

Een mens zonder verbeelding is niks, zei mijn schoonmoeder. 

Wat is een stad zonder verbeelding? 

Air Tilburg. 

Een eigen vliegtuigmaatschappij. 

Verbeeldingskracht.
 

25.11.24

Broekhoven


 

24.11.24

Volt kunstwerk

De beeldhouwer Jacques van Rhijn maakte het reliëf op het hoofdkantoor van Volt, dat het personeel in 1959 bij het vijftig jarig bestaan heeft aangeboden. 

De geschiedenis van het bedrijf is daarin gevisualiseerd. N.V. Metaaldraadgloeilampenfabriek “VOLT”  is in 1909 opgericht. Philips nam het bedrijf over. Bij Volt werden onder meer onderdelen voor radiotoestellen en televisies gemaakt.Het reliëf bestaat uit een plus en een min teken met een vonk ertussen. Op deze foto is de min te zien.

23.11.24

#179 Omhoogkijken - verbeeldingskracht


 Start van een thriller - multiple choice

(A)    Zijn vingers tintelden toen hij voorzichtig de Digid code intoetste op de laptop. 

(B)    Hulk-achtig krachtig voelde hij zich, morgen is hij veilig in Parijs; de sokken nog inpakken. 

(C)    "Ik voel me bekeken", dacht de bovenbuurman, "het voelt niet goed om hier nu te zijn."

(D)    Zo'n Steinway vleugel, mooi hoor, maar het past niet in deze flat.

22.11.24

Willem II straat - feestelijk beeld

Op de foto van gisteren zo'n treurigmakend lege winkel. Vandaag een winkel die warmte uitstraalt. En een beetje lol, het kleine varkentje dat de lamp mag vasthouden. Slager Lejeune.
 

21.11.24

Heuvelstraat - treurig beeld

Lege winkels. Die zie je veel in de Heuvelstraat en daaromheen.
 

20.11.24

Hopen op een betere wereld

 

Ik blijf hopen op een betere wereld. 

Ik blijf vertrouwen in de mens. 

Ik geef de moed niet op. 

Dáár ligt de grootste dreiging. De hoop verliezen is de laatste sliding naar het einde. Als we dát doen, ga je op zekere dag met zijn allen zeggen: "Laat die bom dan maar vallen."

Kunnen wij geen liefdesoptocht houden met miljoenen tegelijk, en met miljoenen tegelijk, buiten die verouderde politiek om, van binnen uit schreeuwen dat wij niet willen dat ze onze wereld kapot gooien en dat we onze kinderen niet willen laten uitmoorden in één demonische uitbarsting. 

Fragment Toon Hermans, Alles in heimwee

19.11.24

Nu mag het!

Lieve TilburgDailyPhoto kijkers en lezers. 

Deze blogger weigert pepernoten of kruidnoten te eten in augustus (als ze soms al in de winkels liggen), september, oktober en begin november. NIET tot de Sint in het land is. Nu mag het! Ik wandelde  door een pop up kruidnotenwinkel in de Heuvelstraat en verwonderde mij over de tientallen smaken. Het verhaal achter de winkels spreekt mij aan: Miguel en Yasmin zijn in 2020 dit familiebedrijf gestart met uitsluitend seizoensgebonden pop-up winkels. Sindsdien zijn  er toch 6 vaste winkels ontstaan. Noemen we maar koekjeswinkels. Gedurende het Sinterklaas seizoen zijn er extra pop-up winkels. Klik hier voor de website.

18.11.24

Moeilijke tijd voor diverse ouders

Enkele weken geleden zocht ik met mijn ogen het herinneringsmonumentje op de hoek van de Broekhovenseweg en de Ringbaan Zuid. 

Is het weggehaald, dacht ik... En waarom dan? Dit weekend zag ik het weer (midden op de foto). In mei 2021 was de twaalfjarige Jayden slachtoffer van een noodlottig ongeval. Voor al die ouders die een kind hebben verloren, is deze Sinterklaastijd moeilijk. Idem met de kersttijd en de jaarwisseling.

17.11.24

Edisonlaan - workaholic en optimist

Thomas Edison was een workaholic én optimist. 

Hij werkte urenlang aan zijn uitvindingen en vaak zonder slaap. Hij deed veel korte dutjes, zelfs tijdens werk. Daarbij had hij een bijzondere gewoonte: hij viel in slaap met stalen kogels in zijn hand. Zodra hij in diepe slaap dreigde te raken, vielen de kogels op de grond en maakten hem wakker. Zo zorgde hij ervoor dat hij nooit te lang sliep en altijd aan zijn projecten kon blijven werken.

Edison werkte aan het perfectioneren van de gloeilamp en schijnt meer dan 10.000 pogingen te hebben gedaan om het juiste materiaal voor de gloeidraad te vinden. Wat als het nou steeds niet lukt? Edison was vastbesloten en een optimist, hij zei:"Ik heb niet gefaald. Ik heb 10.000 manieren ontdekt die niet werken."


 

16.11.24

Rood


 

15.11.24

Kwatta? Nee, Quatta!

In de Heuvelstraat.
 

14.11.24

Jááá, er is geluisterd

Het was volgens mij een bijeenkomst van CAST, waar de schrijver Martijn Neggers het laatste woord kreeg. Mijn geheugen laat me niet in de steek, ik kon de gesproken column terugvinden!

Martijn bezwoer de plannenmakers van het Stadsforum géén bankjes met leuningen in het midden te maken. En zie: er is geluisterd. Sterker nog: dit zijn écht bankjes waar daklozen comfortabel kunnen liggen.

13.11.24

Kakafonie


Als je hier aan komt lopen, dit heet al Heuvelstraat - met in je rug de Schoolstraat, dan zie je een kakafonie van stijlen. Je kijkt uit op het Radiopleintje - geen officiële naam, maar iedereen weet wel waar het is. Onder de herfstbomen zie je het zwarte stadskantoor.

12.11.24

Toast Burrata


Een lunchgerecht van Dwael in de Nieuwlandstraat. En zien jullie dat, TDP kijkers? Die bruine streepjes... pure truffel. Daar ben je liefhebber van - of juist niet. Het maakt mij héél gelukkig. Eind september begon Dwael op de lokatie waar eerder Pig & Rye was. Wip er eens binnen.

11.11.24

Paddestoelen


 

10.11.24

Oude helden eren

Bikes 'n coffee in de Nieuwlandstraat, een hotspot voor koffieliefhebbers. Met een schitterende galerie oude helden. Wielerhelden.
 

9.11.24

Sloop Koningsplein

We zien hier de sloop van flats aan het Koningsplein. Keep Tilburg Ugly huilt: "Tis eeuwig sund, ons Palazzo del Rei."
 

8.11.24

Brengt kleur in de korte Tuinstraat

‘Een miljoen verhalen
Kan ik verhalen
Over de herfst,’
Zie het roodborstje
Tegen het geelgorsje
Al kauwend
Op een broodkorstje, 
‘Kom ze maar halen!’

‘Nou, laat horen dan!’
Zei het geelgorsje
Tegen het roodborstje, 
Al kauwend
Op een rookworstje, 
‘Jij gaat ze vertellen
En ik zal ze gaan tellen.
Vertel! Vertel!
En denk maar niet
Dat ik me ga vertellen!’

‘Goed’, zei het roodborstje
Tegen het geelgorsje
Al kauwend
Op een boomschorsje, 
‘Ik begin.’

‘Het was herfst…
Het was koud…
En ergens in het grote-grote woud
Viel er een blaadje van de boom:
Nummer één van een miljoen…’

Het roodborstje zweeg
En keek om zich heen. 
Het geelgorsje vroeg: 
‘En toen?
Dat was nummer één?’

En het roosborstje zei: 

‘Het was herfst…
Het was koud…
En ergens in het grote-grote woud
Viel er een blaadje van de boom:
Nummer twee van een miljoen…’

Gedicht Robbert-Jan Henkes
Bundel Wit als een wat