Looking at Paal 15 beach
1 maand geleden
31.5.22
30.5.22
Aandacht voor armoede
De Draad verschijnt al acht jaar, een uitgave van stichting De Draag en Contour De Twern. Het blad van Etiënne van Breugel is goed gemaakt.
29.5.22
In kathedraal en paleis
Tilburg is getransformeerd van textielstad naar stad van makers. Gelukkig ook nog steeds bijzonder textiel, snuffel maar eens rond in de winkel bij het Textielmuseum. In Den Bosch heeft het beeld van de Zoete Lieve Vrouw een nieuwe mantel gekregen die is gemaakt in Tilburg bij het Textiellab.
De mantel van hoop en troost symboliseert het vertrouwen van velen die bidden om steun bij Maria. De mantel is ontworpen door de kunstenares Margriet Luyten. De gebruikte techniek is dubbel weefstel, jacquard geweven op een Dornier weefmachine. Op de mantel is Fluitenkruid afgebeeld. Ook bij eerdere epidemieën werd Maria aangeroepen. Een deel van het weesgegroet staat op de mantel: Ora Pro Nobis Peccatoribus, in spiegelbeeld aan de buitenkant en binnenin leesbaar. Het wil aangeven dat wie troost zoekt bij Maria onder haar mantel kan schuilen.
Het is niet alleen in de kathedraal dat werk uit het Textiellab te zien is; in de Chinese zaal van Paleis Huis ten Bosch komen gordijnen uit Tilburg. In het najaar is dat te zien in het Textielmuseum. Handwerkgroepen uit het hele land borduren mee aan de gordijnen.
28.5.22
27.5.22
Protest Verander de landbouw
Je kan niet alles weten. En daarom is protest soms uiterst nuttig. Wie protesteert, heeft een ideaal.
Deze bewoner wil de biologische landbouw stimuleren. En die geeft aan dat de verhouding scheef is, tussen wat de Rabobank investeert in industriële landbouw (26 miljard euro) en de biologische landbouw (1 miljard euro).
De manifestatie vond afgelopen week plaats, maar de website zal nog wel in de lucht zijn om de petitie te tekenen.
26.5.22
Pastoor Vroomansstraat
Dat was een harde werker, pastoor Vroomans.
Petrus Joseph Vroomans werd geboren te Helmond op 31 december 1875. In 1902 werd hij tot priester gewijd. Hij was kapelaan in Veldhoven (1903), in Osch (1908) en ten slotte in Tilburg van de parochie het H. Hart (Noordhoek) vanaf 1909. Hij werd belast met de oprichting van de parochie van St. Gerardus Majella (Trouwlaan) en was daar korte tijd pastoor. Vroomans was voorzitter van het plaatselijk missiecomité, van de centrale jeugdorganisatie, van de diocesane Mgr. Hamerkringen, adviseur van de R.K. Tabaksbewerkersbond, oprichter van de R.K. Padvindersorganisatie, de R.K. Begrafenisonderneming, het weekblad Roomsch Leven, en van de jongens- en meisjespatronaten in zijn parochie. Een van zijn verdienstelijkste werken is de organisatie van het catechismus-onderwijs. Hij was lid van de diocesane commissie voor het behartigen van dit onderwijs, en van zijn hand verscheen de door alle bisschoppen van Nederland aanbevolen Kleine Katechismus. Vroomans overleed te Tilburg op slechts 46-jarige leeftijd op 23 januari 1922.
25.5.22
Geen heilig boontje
Nee, ik geef het meteen toe. Ik ben geen heilig boontje. Als het regent dat het giet, loop ik niet de vijftien meter in de tuin naar de groenbak, maar gaat het groenafval in de afvalbak in de keuken. Daar heb ik één afvalbak.
Afgelopen week kreeg ik een gele kaart. De vuilnisopruimer heeft mijn grijze zak opengeknipt en ziet daar groenafval in. Een beetje creepy is het wel dat het oog van de gemeente zo ver gaat. Ze hebben de sympathie van mijn dochter. Als het aan haar ligt, ga ik dus ook binnenshuis het afval scheiden. Verschillende bakken in plaats van één afvalbak. Enfin, we hebben een flinke discussie gehad in de familie-app. Waar zo'n gele kaart al niet goed voor is.
24.5.22
Frater Andreas
"De blijdschap is het grootste goed van de mens op deze wereld. Het goede doen en het aangename van de blijdschap te genieten is het geluk van de verstandige mens. De blijdschap maakt alles wat men zegt en doet bevallig. God wil dat we altijd blij zijn."
Boerenzoon Jan van den Boer uit Udenhout werd frater Andreas. Hij was blij met wat hem gegeven werd en wat hem overkwam. Hij straalde blijheid uit naar zijn leerlingen, de mensen om hem heen, zijn mede fraters, zijn familieleden. Frater Andreas cijferde zichzelf weg voor anderen. Zo werd hij al tijdens zijn leven als een heilige gezien, schrijft Paul Spapens in Brabantse zaligen en heiligen.
23.5.22
22.5.22
Zijn grijns verdwijnt abrupt
‘Wat is de reden voor uw reis?’
Mijn tas wordt grondig doorzocht, terwijl ik grondig wordt
ondervraagd, terwijl de mensen die doorgaan voor wit mij grondig aanstaren. Ze
wanen zich veilig op Schiphol, ten koste van ons. En dat er iemand moet worden
vernederd ten koste van hun veiligheid, dat is nu eenmaal de natuurlijke
ordening van de wereld.
‘Business?’ wil de douanier weten.
‘Nee, armzalige wetenschapper’, antwoord ik.
Zijn gezicht blijft in de door zijn beroep opgelegde plooi
van een klootzak. De ene na de andere vraag volgt: waar ik werk en wat ik
onderzoek. ‘Racial profiling’, zeg
ik.
‘Wat wij dus doen’, zegt de man grappend.
‘Ja precies. Mag ik je hierover citeren’, vraag ik ernstig.
Zijn grijns verdwijnt abrupt.
---
Mijn ontelbare identiteiten is het literair debuut van Sinan
Çankaya.
Hij werkt als universitair docent aan de Universiteit van Amsterdam. Hij deed
onderzoek naar diversiteit bij de politie. Zijn ouders komen uit Turkije, hij
is geboren in Nijmegen. In Turkije is hij de Nederlander, in Nederlander is hij
de Turk. Afgelopen week kreeg Sinan de E du Perronprijs van de gemeente Tilburg
en de universiteit van Tilburg. Wethouder Marcelle Hendrickx reikte de prijs
uit. Ze prees het boek, dat ‘iedereen moet lezen’. Adriaan van Dis schreef over
het boek: “Heel goed geschreven. Je ontdekt de racist in jezelf.” Dit boek past
prima in de rij met Said El Haji ‘Gemeente zegt ik Nederlands leren’, Rodaan Al
Galidi ‘Hoe ik talent voor het leven kreeg’, Lale Gül ‘Ik ga leven’ en Mano
Bozamour ‘De belofte van Pisa’. Aanrader.
21.5.22
Slagershumor
Wie is toch die man die op zondag het vlees snijdt? is een bekende reclamecampagne van SIRE, de Stichting Ideëele Reclame. Lejeune maakt er op de toonbank gewoon slagershumor van.
20.5.22
19.5.22
E du Perronlezing
Paul Scheffer was tien jaar hoogleraar aan de Universiteit van Tilburg. Hij nam een jaar geleden afscheid. En was vanavond terug, om de E du Perron lezing uit te spreken.
De titel was Van oude en nieuwe oorlogen, de waarden van Europa.
Polen en Oekraïne zijn in de geschiedenis de landen die het meest van oorlogen last hebben gehad. Hij memoreerde dat Václav Havel toen hij president werd van Tsjecho-Slowakije heeft gezegd: "Ik zal nooit het einde van het communisme meemaken" omdat het decennia duurt voor ingeslepen patronen daadwerkelijk zijn veranderd. We houden dus ons hart maar even vast met de huidige oorlog. Al zei hij ook: "De geschiedenis neemt altijd een andere wending dan verwacht."
18.5.22
Ik heb er geen actieve herinnering aan
Ik zag de hashtag #1115 overal in het land. Tot in Amsterdam toe. De hashtag stond ineens ook op het draaiend huis, met de tekst: Ik heb hier geen actieve herinnering aan. Het heeft te maken met de 1115 uit huis geplaatste kinderen door de toeslagenaffaire.
17.5.22
Heldenketting Tilburg
Kunstenaar Attila Yuksel heeft 50 Tilburgse helden geportretteerd. Een initiatief van Het Zuidelijk Toneel. Te zien in de schouwburg.
16.5.22
15.5.22
Hoe naïef kun je zijn?
Aan de Goirlese kant van de A58 staan 700 meter lang en 14 meter hoog de achtergevels van Boschkens. Aan de noordzijde grenzen de huizen aan de snelweg, aan de zuidzijde aan bos. Het is geen wonder van schoonheid als je het mij vraagt, maar ik moet toegeven dat de woningen door de verlichting 's avonds erg mooi zijn. De architect noemt het dan ook een icoon: een bewijs dat geluidschermen mooi kunnen zijn. Nee, dan de Tilburgse kant. Een enorme grijzen wal van stenen. Met een klein kijkscherm, dat volgens mij vanaf het begin al gesloten is - want enorm aantrekkelijk voor vandalisme. Misschien is het de bedoeling een groene wal te maken, met planten. Die groeien nu langzaam maar zeker. Waar vanaf het begin huiver voor was... graffiti. De graffiti neemt week na week toe. Het is een wonder dat ik een foto kan maken zonder. Geen idee of iemand ooit heeft gedacht dit geluidsscherm vrij van verf te houden. Hoe naïef kun je zijn?
14.5.22
13.5.22
12.5.22
Albert van Dalsum
11.5.22
10.5.22
9.5.22
125 jaar Willem II
2600 vierkante meter stof. Waar als ik het goed begrijp acht maanden aan is gewerkt. Chapeau!
8.5.22
Hopeloos ouderwets? Stickers
Het eerste zelfklevend label is gedateerd in 1935. In de jaren zeventig van de vorige eeuw nam het gebruik van stickers toe. De sticker werd een geliefd middel om mee te protesteren. Nu, vandaag, met alle social media zijn stickers niet meer populair. Zou je denken? Of maakt de sticker een revival door?
7.5.22
Protest tegen betaald parkeren in de wijken
Als we een echt grote stad worden... dan moeten we er misschien aan wennen dat het daar gebruikelijk is dat je géén auto hebt.
Prettig protest dit. Want zovéél mensen hebben een hekel aan betaald parkeren.
Ik slik geregeld als ik het bedrag in het weekend zie... nu de gemeente besloot om de tarieven in het weekend te verdubbelen.
Misschien moet ik er aan wennen met de fiets of de bus naar het centrum te gaan...
6.5.22
Blij bevrijdingsconcert
Blij bevrijdingsconcert in de schouwburg na twee coronajaren waarin het concert niet kon plaatsvinden. Festivalorkest van het Zuiden. Dirigent Sander Teepen. Solisten Mattanja Lennings, Nina van Overbruggen, Jeffrey Italiaander, Ingrid van den Nieuwenhuizen, Jop van Gennip en Mats Lodenstijn.
5.5.22
Overweldigende tentoonstelling in de Pont
De expositie in de Pont is een overzicht van dertig jaar tekeningen, schetsen en knipsels, een inkijkje in haar hoofd, wat als haar kunstenaar beweegt. Een tentoonstelling die zwaar op de maag ligt, die onder de huid kruipt, en dus alles heeft wat goede kunst vaak vermag. Aanrader. Feit, fictie en fantasie lopen in elkaar over, zegt het vouwblad bij de tentoonstelling. Wie het teveel is, pakt een kop thee en gaat in de tuin zitten.
4.5.22
3.5.22
1.5.22
Abonneren op:
Posts (Atom)
