Expositie Ans Vermeer

Ans Vermeer exposeert in woonzorgcentrum De Heikant. Ans is geboren in De Heikant en woont nu in Amarant. Ze werkt al 43 jaar via de Diamant Groep bij De Wever, waarvan 21 jaar in De Heikant. Ze laat zich inspireren door Van Gogh en Vermeer.
 

Staat niet helemaal open voor de wereld....

 

Moerstraat - Mij goed

Na het zaaien weer ik de vogels.

Mijn armen houd ik wijd.

Mij is bekend dat ik de wereld

niet verfraai of help.

Nog voor het koren kniehoog staat

lachen de kraaien om mijn been.

Mij goed.

Als ze de zomer komen maaien

ben ik oud genoeg.

Tegen die tijd heb ik er

vrede mee dat ik besta uit

mannenkleren en een vrouwenhoed.

 

Gedicht Bart Moeyaert

Gedichten voor gelukkige mensen.

Boks en bedankt!

Jos van Kan is gestopt met knippen. Vandaag, na meer dan 50 jaar. Dat vind ik lastig, want een kapper daar ben ik aan verknocht. Enerzijds omdat die precies weet hóe te knippen ('hetzelfde als altijd?' 'Ja graag!'), anderzijds omdat ik het 'sauwelen' ga missen. De geboren Rotterdammer is héél goed thuis in Zuid. En nooit verlegen om gespreksstof. Over voetbal en Willem II, wandelen met de hond, vakanties, restaurants, eten en vooral drinken, ondernemen, niet zoveel politiek, enfin... Jos heeft bij iedere klant wel een repertoire. Ik heb vanmorgen een mooie fles Chinon en sigaren gebracht. In deze rare tijd kan je elkaar niet eens een hand geven... elleboog-boks en bedankt! Jos geniet van je pensioen.

 

Vrijdag Filmdag

 

Aanrader voor vandaag, 11.30 uur en 18.15 uur in Cinecitta: The French Dispatch, een film voor liefhebbers van Frankrijk, journalistiek, kunst en revolutie.

Nietsdoen

Ik hou van wandelen in de auto,

Ik hou van fietsen met de trein. 

Ik hou van ergens aan te komen, 

En helemaal niet moe te zijn. 

Ik hou van werken in een leunstoel, 

Ik hou van leren in mijn slaap, 

Ik hou van hazelnoten zoeken,

Als ik ze zelf maar niet raap. 

Ik hou van zwemmen op het droge, 

Daarin ben ik kampioen. 

In sport en spel ben ik de beste, 

Zolang ik zelf niets hoef te doen. 

Gedicht Kampioen nietsdoen, bundel Wit als een wat, Robbert Jan Henkes

Boekpresentatie Arno Arts Linkspoot

 

Arno Arts zag ik graag spelen. Hij kon fenomenaal vrije trappen nemen. Vaak werden dat doelpunten voor Willem II. Arno Arts schreef zijn autobiografie: "Linkspoot - van 't Vilje tot Champions League". Op 16 februari is hij te gast voor de boekpresentatie bij de supportersclub van Willem II. Arno Arts speelde 104 keer voor Willem II - dan ben je een heus Koningskind, en staat je naam gegraveerd in het monument van Jan van Roessel voor het stadion. Hij scoorde 24 keer voor de club. In het boek staan mooie anecdotes, schreef Voetbal International. Arno Arts was aanvoerder van Willem II in de tijd van trainer Co Adriaanse. De selectie van Willem II moest toen shuttle runtests doen, snelle sprintjes. Gedurende anderhalf jaar trokken de spelers - ongemerkt door de trainer - sprintjes van negentig in plaats van honderd meter, doordat er een stuk van het meetlint was afgeknipt. Mooie voetbalhumor. 

Petanque plankje: A won het laatste spel

 

Vietnam meets Holland

 

Afscheid van Ria van Dijk

Alle kranten en veel tv programma's hebben aandacht gegeven aan het overlijden van Ria van Dijk. De foto's van Ria van Dijk schietend op de Tilburgse kermis zijn wereldberoemd. De eerste foto was uit 1936. Ik zag de reeks in X-ruimte, als ik me goed herinner. Ria van Dijk was een vrouw uit een stuk. Het was in 1936 niet gebruikelijk om als vrouw te gaan schieten. Ria doet me denken aan Miet van Puijenbroek. Die staat met een mooi standbeeld voor het Textielmuseum. Op het NS plein staat dat kleine kermismonument, een paardje. Op twitter las ik een pleidooi voor een monument voor Ria. Het zou wel mooi zijn, een plaquette om haar herinnering levend te houden. Mogelijk met een kleine selectie foto's. Tussen 1950 en 1975 had Ria haar eigen drogisterij. Ze adverteerde met de leuze: 'Halverwege het ziekenhuis en de stad, ligt drogisterij Ria van Dijk. Wist je dat?'. 

 

Sportprijzen

Graveerbedrijf Huijsmans, waar talloze sportprijzen vandaan komen.  

Waar gaan we naar toe?

'Waar gaan we naar toe? 

Waar gaan we naar toe?'

vroegen de eendenkuikens

aan hun eendenmoe. 

 

'Rechtuit, rechtdoor, 

Niet achteruit, maar steeds naar voor.'

Zei moe tegen haar kuikens, 

'Kom op en volg mijn spoor!'

 

Fragment uit Wit als een wat, Robbert Jan Henkes

Querido uitgeverij

Irritatie... en dan?

Je ziet dat iemand allerlei troep heeft achtergelaten. Dan kan je dat melden via de FIXI app. Een schone en veilige buurt maak je samen, is het motto. Dus toen ik dit zag (in de auto) keerde ik om, parkeerde de auto langs de kant en maakte via FIXI een foto. Doorsturen van de melding lukte echter niet. Want iemand anders had precies hetzelfde gedaan. De gemeente pakt deze meldingen snel op. Petje af. En dat je dan zelf nog wat mompelt.... asociaal...

De mooiste etalage

Hier blijven deze weken veel passanten even stilstaan en kijken: de Sinterklaas etalage van Van Vlerken in de Heuvelstraat.

 

Sloop maycrete woningen Ringbaan Zuid

Dé woningen die het symbool zijn van wederopbouw na de tweede wereldoorlog verdwijnen aan de Ringbaan Zuid uit het stadsbeeld. Ze waren bedoeld om er tien jaar te staan. Ze hebben het vijfenzeventig jaar volgehouden.

 

Omlaagkijken # 38

 

De vloer

Luuk praatte altijd alsof hij een menigte toesprak - / alsof er een microfoon onder zijn neus werd gehouden / en er thuis duizenden mensen meeluisterden. 

Hij zei dingen als: 'Niet voor niets volgde op de uitvinding van de grondwet die van de elektrische gitaar.' Wij knikten dan en deden of we dat begrepen.

Na een van zijn speeches nam hij mij apart, klopte het stof van me af en zei: 'Niet water maar de begane grond vormt het grootste deel van deze planeet. Zorg dat je daar boven uitsteekt.'

Zijn blik kreeg die blik die je bij gitaristen ziet vlak voordat ze de jackplug in de versterker steken. Hij verraadde een / hoofd / vol plannen - ik heb geen idee hoe groot. 

Alsof er ieder moment iets kon gebeuren. 

Gedicht Dennis Gaerns, uit Schering en inslag 

Tegen bekoring

Laat jullie niet bekoren!

Er is geen wederkeer.

De dag staat in de deuren;

Je kunt al nachtwind speuren;

Er komt geen morgen meer. 

Laat jullie niet bedriegen!

Nietig is het bestaan,

Slurp het met volle teugen,

't kan je niet genoeg heugen

Wanneer je heen moet gaan!

Laat jullie niet vertroosten!

Je hebt niet te veel tijd!

Laat vromen bederf oogsten!

Dit leven is het hoogste

In zijn kortstondigheid. 

Laat jullie niet bekoren

Tot dienen van een heer!

Wat zou je angst verduren?

Je sterft met alle dieren

En nadien komt niets meer. 

Gedicht van Bertolt Brecht, vertaling Koen Stassijns, Ivo van Strijtem

Klik hier voor Berlinde De Bruyckere, collectie De Pont

Omhoogkijken # 132

Het paleis en het stadskantoor zijn mooi met elkaar verbonden. 

Fontein in de herfst

 

Onderhoud

 

Overduidelijk herfst

 

Veel is genoemd naar Willem

We hebben nogal wat in Tilburg dat is genoemd naar Willem. Zoals de Willemshof. Een huis met een naam.
 

Open huis stadskantoor

"Dat is niet waar, maar we hebben wel het meest duurzame stadskantoor", zegt Bas van der Pol, als wethouder onder meer verantwoordelijk voor de energietransitie en citymarketing. Ik vertelde dat ik een marktkoopman had horen mopperen over het allerduurste gemeentehuis van ons land. Ook de burgemeester vertelde in de prachtige raadzaal dat weliswaar de bouwkosten zijn overschreden, maar dat de jaarlijkse kosten minder hoog zijn geworden. Gisteren mochten de bewoners het stadskantoor komen bekijken. Daar is veel gebruik van gemaakt. Er liepen veel medewerkers rond die fier zijn op het resultaat. In het stadskantoor heeft niemand een eigen werkplek. Dat lijkt me weer goed voor de dynamiek. Mooi ook om te zien dat wethouders rondleidingen verzorgden. Gemeenteraadslid Ron Cremers gaf in de raadzaal een toelichting.

Peerke Donderslezing en film

Historica Cynthia McLeod houdt a.s. zondag 14 november de jaarlijkse Peerke Donders lezing. Aanvang 13.00 uur, het programma duurt tot 15.00 uur. De lezing is in de aula van Tilburg Universiteit.  Na de lezing vertoont bioscoop Cinecitta de film "Hoe duur was de suiker?" van Jean van de Velde. De film vertelt het verhaal van twee halfzusjes uit het Suriname van de 18e eeuw. De blanke Sarith raakt verbitterd door het leven in de kolonie, terwijl lijfslavin Mini Mini haar eigen kans op geluk krijgt. Het is een verfilming van de historische roman van Cynthia McLeod, die zelf een inleiding geeft bij de film om 16.15 uur. Aanmelden vooraf is noodzakelijk, en het vertonen van de QR code bij toegang.

Vrijdag, visdag

 

Speciaalzaak van Oursouw in de  Prunusstraat

 

Omhoogkijken # 131

 

Stadsfietsen

 

Allerzielen, eeuwige liefde

 

Allerheiligen

Dat klinkt als somberheid, maar niet per se. 

Je hoeft niet alles in mineur te zingen. 

Je doet de dingen met je beste been vooruit. 

Fragment gedicht Bart Moeyaert