23.2.24
Zin in de lente
20.2.23
Leijparkweg
24.8.22
Geelbladige populier
18.8.22
Boom in het Leijpark: de vleugelnoot
8.8.22
Wèsdèès?
Wèsdèès?, vraagt Joost Werkhoven een keer of zeven, bij de boomwandeling in het Leijpark. De antwoorden blijven de deelnemers aan de wandeling meestal schuldig. En ik moet bekennen dat het me ook wel een beetje duizelt van de namen van de bomen die we hebben gezien: van Berlijnse populier tot Honingbloem. Van Klootjesboom tot Trompetboom. Ik zal nóóit meer onbevangen door dat mooie park van de tuinarchitect Leonard Springer lopen. Overigens heb ik ook wel genoten van de interesse van de Tilburgers in zo'n groepje dat door het park loopt. "Zijn jullie bezig met een bingo?", was een vraag. Maar de leukste vraag... "Wè zèdde gullie voor een sekte?"
Woensdag avond 24 augustus is er weer een monumentale bomen rondleiding om 19.15 uur, net als zondag ochtend 11 september om 10.00 uur. Aanmelden: bomenrondleidingen@gmail.com
Er komen in de komende weken op TilburgDailyPhoto nog wel wat foto's langs van bomen uit het Leijpark.
31.5.20
Leijpark Tilburg Netherlands
14.10.18
# 95 Geluk in het Leijpark
Van padden in de stad
En Zijne Excellentie
Opende het debat:
'Padden aller landen,
Weest u even stil!
U bent in goede handen,
Zeg mij wat u wil!'
De padden gingen praten
Maar het bleek algauw
Dat iedereen in hoge mate
Heel iets anders wou.
'Ik wil een paard', zei Ruiterpad.
'Ik wil een fiets', zei Rijwielpad.
'Ik wil een zwaard', zei Oorlogspad.
'En ik wil niets', zei Hazenpad, en verdween zonder een spoor.
'Doe mij maar stenen', zei Zandpad.
'Stoplichten voor mij', zei Zebrapad.
'Ruimte voor mijn benen', zei Gangpad.
'En ik wil eindelijk vrij', zei Dievenpad,en hij vluchtte ervandoor.
Bospad wou lanen, Slingerpad lianen.
Rechtepad wou kronkels, Kronkelpad wou recht,
Wandelpad wou landingsbanen, netjes aangelegd.
Koffiepad wou suikerklontjes, Levenspad wou avontuur,
Zijpad wou niet recht maar rondjes, Recht van
Overpad een hekje op den duur -
Wie er niets zei, dat was Schildpad:
Die had al alles wat hij ooit gewild had.
Uit: Wit als een wat, van Robert-Jan Henkes