Online talks, die in coronatijd de Bibliotheek LocHal in onze huiskamer lieten komen.
Vanuit een vrijwel lege LocHal. Met bijzondere, uiteenlopende onderwerpen. Zoals geluk en hoop in nieuwe tijden.
Schôon…voor wie het wil zien
Online talks, die in coronatijd de Bibliotheek LocHal in onze huiskamer lieten komen.
Vanuit een vrijwel lege LocHal. Met bijzondere, uiteenlopende onderwerpen. Zoals geluk en hoop in nieuwe tijden.
Omdat er een onder- en een bovenrek is, stoot je gemakkelijk je hoofd. De fietsenbanden zijn tegenwoordig dikker. Die passen vaak niet in de bedoelde positie in het fietsenrek. Toen ik het probeerde, beschadigde ik mijn fiets. En dus gebeurt er... wat je hierboven ziet, de fietsen staan naast het rek.
De Tilburgse zanger Frank van Zon en de Waalwijkse pianist Jens van Breemen brengen samen de hits van Meat Loaf op de planken. En dat doen ze heel verdienstelijk.
Het valt nog niet mee om filmpjes van de tribute band te vinden. Maar er is een oude opname.
Om 13:00 uur komt de Roze Maandag Express aan op het centraal station van Tilburg. Vanuit daar trekt er een Pride Walk door de stad naar het kermisterrein, waar de officiële opening plaatsvindt. Deze officiële opening vindt plaats om 14:00 uur bij het Jupiler Bierhal Plein. Daarna barst in de hele stad één groot feest los. Deelname aan de Pride Walk is gratis en deelnemers verzamelen zich op het centraal station van Tilburg.
Het zijn niet alleen maar paradijsvogels en feestvierders die aandacht hebben voor de LHBTQ+ gemeenschap. Er is ook verdieping. In de LOChal verdiepten enkele tientallen bezoekers zich in queer gemeenschappen en pride walks in boeken.
Hulde. De krant zoekt uit wat stickerplakkers drijft. en hoe ze te werk gaan. Dat is precies wat TilburgDailyPhoto zich afvroeg begin deze maand. Drie jaar geleden signaleerde TDP al dat het gek is dat stickers weer populair zijn in deze social media tijden. Maar loop eens naar het centrum vanaf het station door de Stationsstraat, Nieuwlandstraat en Willem II straat en kijk eens naar de regenpijpen. Die zitten helemaal vol.
Er zijn vier categorieën stickers, geeft de krant aan: kunst, eerbetoon, activisme en clubliefde. De categorie reclame is niet onderzocht. Stickers worden in duizenden gemaakt. Alleen in Tilburg zijn er al tussen de 35.000 en 45.000 verkeersborden, waar vaak stickers op worden geplakt. Ook politieke partijen hebben de stickers ontdekt, de FCK PVV sticker werd enorm veel meer verkocht na de verkiezingsuitslag twee jaar geleden.
De clubliefde stickers zijn niet fijnzinnig. De krant maakt melding van een in de clubkleuren van NEC gemaakte sticker met opdruk "Ik neuk geen Arnhemmers". Enfin, ook de Willem II stickers getuigen van rivaliteit. Als stickers kwaad bloed zetten, zijn er stickeraars die er gewoon een grótere sticker overheen plakken.
(De Volkskrant 16 juli 2025)
(A) Het DNA op de bloemetjes is opgedroogd.
(B) We geven Oranje de schuld, wij zijn met méér.
(C) Heb jíj wel een goed alibi, Amandelhoofd?
(D) Ze glimlachte mild maar hij veinsde desinteresse.
De plek waar winkelen en leren samenkomen. Nu de vakantie zo is aangebroken, informeer ik bij een medewerker.
"Gaan jullie gewoon door in de vakantie?"
"Ja, hoor." (neutraal gezicht)
"En doe je dat dan vrijwillig?"
"Nee, er is een rooster." (treurig gezicht)
"Nou, hou je taai dan!"
"Oh, dat komt goed hoor." (neutraal gezicht).
Maar wel met chemicaliën, drogerijen, medicinale wateren en verplegingsartikelen. In de Goirkestraat. Oude reclames waarin "medicinale
wateren" worden genoemd, verwijzen naar natuurlijk mineraalrijk
bronwater, zeggen mijn bronnen. Water met genezende eigenschappen. Denk aan mineraalwater
uit een bron (bijvoorbeeld met veel ijzer, zwavel, koolzuur of andere
mineralen). Vroeger dacht men dat dit water goed was voor de spijsvertering,
huidziekten, reuma, bloedarmoede, enzovoort. Het water werd gezien als een
natuurlijk geneesmiddel in vloeibare vorm.
Als op één van de tien borden een Willem II of Kingside sticker is geplaatst, reken dan maar uit hoe groot de oplage is... Ik heb al geruime tijd een vermoeden dat in de harde kern van de supporters een zeefdrukker talloze varianten van club- en Kingside en Vakkie E stickers maakt. Als ik naar het centrum fiets zie ik altijd de 'Goed lastig' sticker. En toen in onlangs stond te wachten voor een supermarkt, zag ik ineens de sticker hierboven.
In de jaren zestig verdwenen veel kinderwagen fabrikanten. De Beers is in de digitale wereld niet terug te vinden, dus wellicht was het een heel lokaal merk?
Zijn er lezers en kijkers die hierover opheldering kunnen verschaffen?
[UPDATE 6.7.25. Digitaal onderzoek legt het af tegen mensenwerk. John Geerts, bekend van tilburgers.nl en bijdragen aan Stadsnieuws, heeft een goede speurneus als het gaat om bedrijvigheid van Tilburgers. Chris de Beer is in 1925 zijn kinderwagenfabriek begonnen met een bouwvergunning in Laagstraat 9. Hij woonde om het hoekje in de Missionarisstraat 2 en had daar een etalage. Na 6 jaar ging hij naar de Noordstraat 65, nu nog altijd een heel charmant huis. De Beer moet vooral van lokale betekenis zijn geweest; het kinderwagenmuseum in Groesbeek heeft geen gegevens.]
Deze ijskoffie (dubbele espresso, melk en ijsklontjes) verkoelt enorm. Géén betere koffie in de hitte dan deze.
Toen stond ik met mijn rug naar het standbeeld, hier midden op de foto. Veel bloemen ervoor. En een soort Griekse ereboog erachter. Klik hier om meer over de man te weten te komen.
Ze kwamen elkaar tegen.
‘Ik ga deze kant op,’ zei de een.
‘En ik die kant,’ zei de ander.
De een ging de ene kant op,
de ander de andere kant.
Even later stonden ze stil, draaiden zich om
en riepen:
‘Ik ga toch maar jouw kant op!’
En weer kwamen ze elkaar tegen,
omhelsden elkaar in het voorbijgaan, haastig en hartstochtelijk,
en vervolgden hun weg –
want niemand had ze gezegd dat het regende
en dat de wegen onbegaanbaar waren,
dat ze moesten schuilen, ‘Schuilen!’
schuilen bij elkaar.
Toon Tellegen
Uit de bundel Gedichten 1977 – 1999
De pilaren in de LocHal zijn prachtig. TilburgDailyPhoto laat fragmenten van pilaren zien. En koppelt die aan poëzie.