Eigenlijk kun je alleen maar wachten
Elke dag is meegenomen
Je vraagt je elke seconde af of hij het zal halen
Je wilt niet, na alles wat er gebeurt is, dat het zo zal eindigen
Hij zal elke dag wakker worden door de zon en nutteloos aan de rand van de krater staan, duizenden kilometers van huis
We weten het ook niet meer
Er is geen knop die je aan en uit kunt zetten
We blijven geloven dat zijn belangrijkste missie nog moet komen
Wat is er in godsnaam verkeerd gegaan
En toch blijft het een wonder
Wie had dit enkele jaren geleden voor mogelijk gehouden
Uit: Totale vlam, gedichten van Peter Verhelst, een aanrader om te lezen ISBN 978 90 446 2520 2
Paal 12 today
1 maand geleden
1 opmerking:
I like the shot, and interesting poem!
Een reactie posten