Sloffend door de stad
probeer ik je
in mijn denken te vangen.
De fluisterende straten
versta ik net niet.
Je bent te veel.
Elke steen. Elke Maria.
Marginalia van de straten.
Als ik u
achter mij laat
schijnen er weer kaarsjes
in het hart van Brabant.
Maria nam je in haar op.
Net als al ons pottenpissers.
Misschien.
God wit.
Marjolein Roozen, uit: Tilburgse Mariagedichten. Verkrijgbaar bij Gianotten Mutsaers en Livius de Zevensprong.
1 opmerking:
I like the poetry!
Een reactie posten