Wat zal er van mij over zijn
als ik lichamelijk verdwijn?
Boeken, bleke tekeningen,
schoenen, sokken, al die dingen
waarin ik mij nog na laat strelen,
maar het vele zal vervelen,
de op te vouwen, weg te zetten
foto's, foute zelfportretten,
als het jouwe en het mijne
zal als morgendauw verdwijnen
met het verdampende verdriet.
Maar onze liefde, nee, die niet.
Die woekert als wikke langs een grond
die ogenblikkelijk bestond.
Mensen die niets van ons weten
door onze liefde lief bezeten
zullen onze dingen doen en
zoenen en zoenen.
Foto Atelier Ad Willemen, gedicht Leo Vroman
1 opmerking:
Image and poem blend together well.
Een reactie posten