Moet ik wel om glimlachen. 1) Die snaptet nie. 2) Langs het Galgenpad naar het stadion... zo voelt het soms wel... ze doen hun best, de Tricolores, maar het lijkt ook op 'boter aan de galg smeren', alle moeite voor niets, als Willem II weer eens verliest.
Tilburgs dialect
Sinterklaasinkopen doen = klòttere
Toen we niemer in Siendereklaos gelêûfde, môoge we vort zèlf gòn klòttere om en sepries vur de aawelui te maoke.
Toen we niet meer in Sinterklaas geloofden, mochten we vortaan zelf inkopen gaan doen voor een surprise voor onze ouders.
Waterig = dun
Ik zèè me tòch òn den dunne
Ik heb erge diarree
Fiets = (Fr. vélocipède) fielesopeej
Deze uitdrukking ken ik niet. Nooit gehoord. En ja.. is ook wel ouderwets, uit de tijd.
Vrouwvòlk op ene fielesopeej: naa zal de wèèreld gauw vergaon
Uiting van cultuurpessimisme
Vooral als ze gebruikt worden door buurtgenoten, meestal op een rustige weekenddag. Herrie! Maar ik ken ook mensen die zijn uitgegleden over gladde blaadjes en daar levenslang ellende van ondervinden. Dus kijk ik wat milder naar de blad-wegblazers van de gemeente.
Paaltjes op het fietspad kunnen levensgevaarlijk zijn. De ergste staan bij de brug op het Lijnsheike bij de kruising met de von Weberstraat. Die staan er alleen maar om te voorkomen dat auto's over de brug rijden. Als fietser is de kans dat je zo'n paaltje raakt vrij groot, daar in Noord. De fietsersbond heeft bezwaar gemaakt tegen overbodige paaltjes en enkele weken terug zag ik dat ze hier in de Blaak werden weggehaald. Het is ruimer en veiliger. Vrijer.
Maar ja, er zijn natuurlijk ook gaoperds, lulhannesen, die op zo'n fietspad willen komen met de auto. En ik zag al reacties van bewoners die bijna zijn aangereden. Controverse? Wel of geen paaltjes op het fietspad. TilburgDailyPhoto hoopt dat ze wegblijven.
Tilburgs dialect
Hee gaoperd, kunde nie öt oe dòppe kèèke
Hé sufferd, kun je niet uitkijken
Dieje lulhannes moet mar tösblèève, daor hemme ommers niks aon
Die sukkel moet maar thuisblijven, daar hebben we immers niets aan.
Harige dingen. Dat is het thema. Ik dacht meteen aan Kingo, de mascotte van voetbalclub Willem II, die staat hierboven op de bovenste plank, met het tricolores shirt. Onderin zijn de soldaten ook harig. Foto gemaakt in de bloemenwinkel Bij laan, aan de Winkler Prinsstraat.
Ze hebben een verhaal met gogme, zou je kunnen zeggen. Een grote mond, lees maar. Bij vrienden at ik de Rotterdamsche Oude, "tijd is ons belangrijkste ingrediënt". Die maken ze met verschillende rijpingsperioden van 36, 55 en 100 maanden.
Bij het onvolprezen Gist at ik al eens een gerecht gemaakt met Tilburgse Ouwe. Daar moest ik mijn wenkbrauwen bij fronsen... want ik kende het niet. Sinds april 2024 bestaat de Tilburgse Ouwe. Hoeveel maanden gerijpt? Dertien maanden. Deze 13 maanden rijping zijn uiteraard een verwijzing naar het netnummer van de regio Tilburg. De kaas bevat een klein kristalletje en het zuivel is voor zijn leeftijd nog erg romig. De illustrator Lex van Elten heeft een beeldmerk gemaakt met vooral oude gebouwen (hoe logisch). De twee centrum kerken: Het Heike en Den Heuvel. Het paleis en de watertoren. Willem II zelf én de Beka fabriekstoren. En het hoekpand op de Oude Markt van Bagles en Beans.
De kaas is verkrijgbaar bij de Zuivelhoeve in de AaBe en op de Westermarkt. De smaak is prima, voor de doorgewinterde kaasliefhebber wellicht een tikje 'allemansvriend'. Maar hè, dan doe je er een lik over van de aller-allerbeste mosterd, van het mosterdmanneke. Fijne zondag!
die van binnen dingen doet die niemand ziet
ook ik niet want donker is het daar en zwart
maar ik weet zeker hij bestudeert er
aard en structuur van heel mijn blanke almacht
hij morrelt eerst aan halfvermolmde kasten
dan voel ik splinters schieten door mijn schouder
nu leest hij oude formulieren dit is het lastigst
te veel slaven trok ik af van de belasting
Lucebert 1924 -1994
De pilaren in de LocHal bibliotheek zijn prachtig. TilburgDailyPhoto laat fragmenten van pilaren zien. En koppelt die aan mooie poëzie.
Twee en halve duim dik. Ik vind dat het boek zwaar is... een belemmering om het vaak ter hand te nemen. Toch is dat wat ik iedereen kan aanraden. Het staat dus niet in de kast, maar ligt in de buurt van het bureau met de laptop. Het is prachtig werk van Ad Aarts, Piet Looijaard en René van de Wiel. Petje af.
Goedgetòld is de Diksjenèèr van de Tilbörgse Taol uit 2004. Nergens meer te krijgen. Op boekwinkeltjes staat nog één exemplaar te koop. Voor honderd euro.
Goedvertòld is een woordenboek Nederlands - Tilburgs. De Nederlandse woorden zijn het uitgangspunt van dit woordenboek. Bij ieder woord staat de Tilbörgse vertaoling. "Als geboren en getogen Krèùk dacht ik dat het Tilburgs weinig geheimen kende. Niets bleek minder waar toen ik deezen diksjenèèr opensloeg. Er ging een wèèreld voor me open", schrijft burgemeester Theo Weterings.
Ik heb al in verschillende posts van TilburgDailyPhoto een zin uit dit woordenboek toegevoegd. Die kan je vinden bij de tag Diksjenèèr citaat. Da's leuk! Bij veel Tilburgse zinnen breekt een glimlach door.
Zondag ging ik naar de Peerke Donders lezing. En sloeg het woordenboek open om 'Peer' op te zoeken. Peer, muilpeer, opdonder, klap is in het Tilburgs pèèr. De zin die er bij staat:
De gèlste pèère wòrren et irst geplòkke.
De zotste (meest manzieke) meiden komen hoe dan ook het eerst aan de man.
Woordenboek is dus diksjenèèr.
Deezen diksjenèèr hoefde nie meej nòr school te neeme, die is vur teus.
Dit woordenboek hoef je niet mee naar school te nemen, het is voor thuis bedoeld.
Nou lezers, dit woordenboek is natuurlijk geweldig voor Sinterklaas en/of Kerst. Om cadeau te doen. Zoveel is zeker.
Corry Konings is de koningin van het levenslied.
Huilen is voor jou te laat ik kom niet meer
Wacht maar niet op mij het is de laatste keer
Dat je mij bedrogen hebt het is te laat
Want mijn liefde voor jou dat is nu toch enkel haat
Alles wat ik had gaf ik aan jou alleen
Maar je ging toch steeds weer naar die ander heen
Nooit kom ik nog terug bij jou zoals weleer
Huilen is nu voor jou te laat nee ik kom niet meer
Ik hoop dat jij gelukkig met die ander bent
Ik heb die mooie uren ook met jou gekend
Maar eens dan komt de dag voor haarnet als voor mij
Want wat jij liefde noemt dat gaat ineens voorbij
Het antwoord van oud wethouder en parlementariër Esmah Lahlah is níet het station, de spoorzone of de architectuur van de universiteit. Haar antwoord is: omdat het een stad is met mensen die niet oordelen maar omarmen, die iedereen tweede kansen bieden, de menselijkheid. Dat vertelde Esmah vanmiddag tijdens de Peerke Donderslezing.
Echte kracht begint bij menselijkheid. En de kracht van Tilburg ligt in altijd opstaan. Handen uit de mouwen. Opnieuw beginnen als het moet. Daarbij hebben sterke vrouwen in het verleden een enorm belangrijke rol gehad.
Ook nu nog kan een luisterend oor van meer betekenis zijn dan een politieke motie, zei Esmah Lahlah. De impact die je maakt is belangrijker dan je titel. Esmah gaf veel voorbeelden van sterke vrouwen, in verschillende rollen: als pionier, als drager en als vernieuwer. Ze zag drie opdrachten voor vrouwen én mannen anno nu: 1) zie altijd de mens voor je, 2) durf tegen de stroom in te gaan en 3) bouw gemeenschappen. De tekst van de Peerke Donderslezing komt binnenkort op de website van het Peerke Donderspark te staan. TilburgDailyPhoto zal daar melding van maken.
In het Cobbenhagengebouw van de universiteit is Books 4 Life gevestigd. Stichting Books 4 Life Tilburg exploiteert een winkel in tweedehands boeken waarvan de opbrengst voor 90% naar goede doelen gaat. Het werk wordt verricht door vrijwilligers, die de liefde voor boeken met elkaar gemeen hebben. Zij vinden bij Books 4 Life een warm welkom, doen nieuwe contacten op en bouwen met elkaar aan een uniek bedrijf.
Achter het middelste raam staan heel veel flessen. Wijn, bier, sterke drank. Teken dat studenten hier huizen. Ik heb het vermoeden dat bij de ingebruikname van het huis de flessen vooral in de kelder lagen. Flessen voor het raam, daar werd ongetwijfeld slecht over gesproken. Toen.
Een kleine uitleg voor de buitenlandse bezoekers van TilburgDailyPhoto.
Following this national arrival, on Sunday Tilburg celebrated this year for the 125th time the arrival of Sinterklaas. He arrives by boat in the Piushaven and goes by horse to the centre.
The festivities traditionally begin each year in mid-November (the first Saturday after 11 November), when Sinterklaas "arrives" by a steamboat at a designated seaside town, supposedly from Spain. In the Netherlands this takes place in a different port each year, whereas in Belgium it always takes place in the city of Antwerp. The steamboat anchors, then Sinterklaas disembarks and parades through the streets on his horse, welcomed by children cheering and singing traditional Sinterklaas songs. His Piet assistants throw candy and small, round, gingerbread-like cookies, pepernoten, into the crowd. The event is broadcast live on national television in the Netherlands and Belgium.
