Ze kwamen elkaar tegen.
‘Ik ga deze kant op,’ zei de een.
‘En ik die kant,’ zei de ander.
De een ging de ene kant op,
de ander de andere kant.
Even later stonden ze stil, draaiden zich om
en riepen:
‘Ik ga toch maar jouw kant op!’
En weer kwamen ze elkaar tegen,
omhelsden elkaar in het voorbijgaan, haastig en hartstochtelijk,
en vervolgden hun weg –
want niemand had ze gezegd dat het regende
en dat de wegen onbegaanbaar waren,
dat ze moesten schuilen, ‘Schuilen!’
schuilen bij elkaar.
Toon Tellegen
Uit de bundel Gedichten 1977 – 1999
De pilaren in de LocHal zijn prachtig. TilburgDailyPhoto laat fragmenten van pilaren zien. En koppelt die aan poëzie.
1 opmerking:
We all see the world in our own unique way.
Een reactie posten