# 26 Geluk

We vergelijken. Onszelf en anderen. Eigenlijk voortdurend. Andrew Clark onderzocht in hoeverre wij ons welbevinden, ons geluk, laten beïnvloeden door anderen. Wat blijkt? Dat vergelijken heeft invloed. Andere mensen – onze sociale kring – zijn belangrijk voor ons welbevinden. Hóe we met elkaar omgaan is een sleutelfactor voor ons welbevinden. Bij het vergelijken met anderen kijken we zowel naar prettige als onprettige ervaringen. Als je méér verdient dan een ander, dan kan dat gelukkig maken. Verdien je minder, dan is het omgekeerd. Verlies je je baan, dan is dat een teleurstellende gebeurtenis. Dat maakt ongelukkig. Dat effect is weer minder als je in een omgeving woont waar veel mensen werkloos zijn. Want ook dan vergelijken we. En dan zitten  de mensen uit je sociale kring in hetzelfde schuitje en schaam je je minder voor de werkloosheid. Als je een vertrouwensrelatie hebt met collega’s of de baas op het werk, dat maakt gelukkig. Foto Deprez gebouw

Korting

Zadelmakerij en Ruitersport Gierman aan de Korvelseweg heeft uitverkoop. Klik hier voor de website.

Schoonheid van imperfectie

Iets dat helemaal perfect is, ik heb het daar moeilijk mee. Hebben de lezers dat ook? Ik hoorde Leo Blokhuis bij het overlijden van Whitney Houston commentaar geven dat ze de ‘grootste draak’ uit de muziekgeschiedenis had gemaakt. Hij doelde op “I will always love you”.  Er kwam commentaar. De muziekprofessor bedoelde dat het liedje technisch zó volmaakt is, dat het hem niet meer raakte. Ik heb zo’n gevoel ook gehad bij het bezoeken van een dorp in Normandië. Dat dorp was compleet verwoest bij de invasie, daarna opnieuw opgebouwd. Het geeft aan raar gevoel om in zo’n modern, ‘gelikt’ dorp rond te lopen. Ik voelde me er verweesd. De schoonheid van imperfectie, daar heb ik wat mee. Daar heeft Tilburg heel wat van. Zoals deze fabrieksgevel. De i van fabriek is gaan leunen tegen de e. Kijk, lezer, dat vind ik nou mooi! (klik op de foto om het goed te zien). Havivank aan de Dijksterhuisstraat bestaat volgend jaar 100 jaar. Klik HIER voor de website.

Gelêûf

Er is flink gewerkt aan de buitenkant van de Suleymaniye Moskee aan de Wandelboslaan. De tegels aan de buitenkant lieten los. Als ik het goed heb gezien, zijn er nu nieuwe marmertegels aangebracht. Het ontwerp van de moskee zelf bestaat uit een maan en een ster. Maar die zie je alleen als je vanuit een luchtballon over de moskee vaart. De moskee is een gebedsruimte voor moslims. Er zijn ook ontmoetings- en cursusruimtes, zelfs een minimarkt voor Turkse groenten, fruit, brood, yoghurt enz. Hilal Nerminer vertelde me dat sinds kort de cursussen papiermarmerkunst niet meer worden gegeven. Da’s zonde want er hangen mooie werkstukken binnen. Wel zijn er nog Saz muzieklessen voor de Turkse gitaar. Op dinsdagen en woensdagen worden er rondleidingen gegeven door de moskee. Die is het bekijken van binnen meer dan waard. Er is prachtig schilderwerk. Met knappe kalligrafische symbolen.

Weekfoto www.tilburgers.nl

Dè wel jè

Prachtig smeedwerk aan de Goirkestraat. Je moet het maar willen zien. Dè wel jè.

Klaas Vaak-je

De Rimaro-shop die is geopend aan het Koningsplein is een winkel van sinkel. Er zijn schoonmaakspullen, electronica, puzzels, speelgoed en noem maar op te koop. Dit Klaas Vaak-je staat in de etalage.

Nieuw

De nieuwe appartementen die aan de Besterdring en Besterdplein liggen zijn betrokken door de nieuwe bewoners. Deze appartementen bieden door het verspringen van de gevels een boeiende aanblik. Klik HIER.  

Eenvoud

Veel mensen halen vandaag een kruisje in de kerk. Aswoensdag is het begin van 40 dagen durende vastentijd. Vanaf vandaag tot Pasen zijn er veertig vastendagen, waarbij de zondagen niet worden meegerekend. Op de foto een wijwaterbakje in Abdij Koningshoeven. Eenvoud als kenmerk van het ware.  

Kruikenzeikers-rap

Het was een misstapje van de burgemeester, een faux pas. Zeggen dat de kruikenzeiker een ‘deprimerend beeld is van een deemoedig mannetje’. Iedereen moet van de kruikenzeiker afblijven. Natuurlijk. De Tilburgse rapper Timmietex heeft met collega’s Thomas van Boef en de Gelogeerde Aap en Meneer C. juist een Ode gebracht aan de Stad: 'Kruikenzeikers'. Bekijk de rap en geniet. “F**k de kermis” “We komen altijd terug bij Tilly”

Te klein flesje

Lauwe naor den Opstoet

Vandaag trekt de 48^e Opstoet door het centrum van de stad onder het motto Ge wit ôot nôot nie. Dit clowntje heeft het aan het begin van den Opstoet zo te zien al een beetje koud. Paul Spapens maakt in zijn publicatie over de geschiedenis van vier eeuwen Vastenavond en carnaval in Tilburg melding van de oorsprong. In Tilburg speelde Carnaval zich vroeger alleen op de avond voor het begin van de vasten af, Vastenavond genaamd. De invulling was nogal verschillend, variërend van ruwe spellen met weerloze dieren (tegenwoordig ondenkbaar: gansrijden en katknuppelen), tot verkleed en gemaskerd dansen. Kinderen trokken langs de deuren met de rommelpot en zongen voor een kleine bijdrage een rommelpotliedje. De eerste officiële optocht met toestemming van de gemeente was in 1965.  Wie den hele Opstoet langs de kant van de weg bekijkt, gaat vanzelf ‘lauwe’, Tilburgs voor suffend kijken.

Weekfoto www.tilburgers.nl

Rosmolenplein

Twee uilen? Een uil en een havik? Hoe dan ook, mooie objecten van cortenstaal.

Virus Fist

De start van vier dagen 'fisten', vanavond met de kroegentocht.

Bankgebouw

Blik op de ING bank, tegenover het station. Een herkenbaar gebouw.

Hoe ziet muziek eruit?

Intrigerende vraag. En hoe klinkt beeld eigenlijk? Het antwoord op deze vraag is te zien aan de Spoorlaan bij het BKKC. Tien designers hebben zich laten inspireren door tien dj’s. Ik werd echt heel blij van deze expositie: See-a-sound. Zelf noemen de makers het méér dan een expositie, een multidisciplinair project dat laat zien hoeveel talent en creativiteit er in Brabant aanwezig is. Dinsdag tot en met zondag open van 13.00 tot 17.00 uur. Gratis entree. In het gebouw van het vroegere postkantoor, Spoorlaan 21 i-k. Op donderdagavond 23 februari een avond met als thema Visuals: een beeld zegt meer dan 1.000 woorden. Klik HIER voor meer informatie.

Valentijnsdag - Valentijnstraat!

Op deze All you need is love dag, een blik op de Valentijnstraat in Oud-Noord.

Hoog

Het schijnt dat de architect van de Interpolis toren, Bonnema, verbaasd was toen hij onze stad voor het eerst bezocht. Er was geen hoogbouw. Nou, die achterstand zijn we aan het inhalen. Hier een foto van de nieuwbouw aan de Lochtstraat.

Ònvatte

We hebben in onze taal prachtige woorden die herinneren aan de Franse soldaten die in de achttiende eeuw in Tilburg kwamen ten tijde van de oorlog tussen Napoleon en Nederland.  Meepesaant komt van het Franse ‘en passant’. Nondeju van ‘nom de Dieu’. En verkèt van ‘fourchet’. Mooie Frans-Tilburgse woorden. Tijdens de Eerste Wereldoorlog vluchtten Belgen naar Tilburg. Buitenlanders in Tilburg zijn dus een oeroud verschijnsel, stelt de Tilburgse Tijdmachine. Vandaag de dag is één op de vier Tilburgers niet van Nederlandse komaf. In totaal leven er in onze gemeente Tilburgers met 206 verschillende herkomsten, van Albanië tot Zuidviëtnam. Dat komt tot uitdrukking in een groot aanbod van winkels met ‘buitenlandse’ ondernemers. We kopen kip (met de meeste smaak) graag bij een Turkse winkel, brood bij een Marokkaanse supermarkt, Bapao bij een Aziatische winkel, pasta bij een Italiaanse zaak. Aan de Besterdring kun je op korte afstand zelfs allerlei eetgelegenheden vinden: Thais, Grieks, Turks, Chinees, Afghaans, Pools. Cafetaria Warschau ligt aan de Besterdring 1. Een speciaalzaak in Pools eten. Ik heb eens nagevraagd bij het kennis- en informatiecentrum van de gemeente hoeveel Polen er in Tilburg wonen. Ik kreeg de cijfers van 1 januari: er woonden toen 1779 Polen van de eerste generatie in de gemeente (deze personen zijn dus geboren in Polen). En er woonden 346 tweede-generatie Polen in Tilburg, deze personen zijn zelf in Nederland geboren, maar een of beide ouders in Polen. Die weten allemaal van ònvatte (Tilburgs voor aanpakken, hard werken). Ze zijn vast niet allemaal klant bij cafetaria Warschau, dus die hardwerkende ondernemer heeft onze klandizie nodig. Niet treuzelen. Gewoon op ontdekkingstocht gaan! Omdat ik niets weet van de Poolse keuken heb ik de gastvrije dame van cafetaria Warschau advies gevraagd. Uiteindelijk valt de keuze op Ogorkowa en Placek po wegiersku. Dat staat voor augurkensoep met kalkoen en aardappelpannekoek met kruiden en goulash. De conclusie is simpel. Heerlijk klaargemaakt. Zyczymy Smacznego: smakelijk eten! Als we dat verhaspelen, peins ik, hóe zal dan in Pools-Tilburgs klinken? Misschien loop ik deze week Ferry van de Zaande tegen het lijf. Ik zal het hem vragen.

UPDATE:  WARSCHAU HEEFT DE DEUREN GESLOTEN.

Weekfoto op Tilburgrs.nl.

De engel van Tilburg

Rob Birza, 1992. Pur schuim. Te zien in de Pont.

Behoefte aan kleur

Gedurende het grootste gedeelte van het jaar steekt dit kunstwerk af tegen het groen. Het groen van een voortuin aan de Middelgraaf. Maar zeg nou zelf: in de witte sneeuw is het óók een vrolijkmakend object.

Mooie tafelkleden en serviezen

In het Audax Textielmuseum is een kleine, maar o zo fraaie expositie over tafelgoed en serviezen van 1900 tot nu. Hier zou ik graag nog eens doorheenlopen met mijn overleden Opa Frans. Die had een voorliefde voor mooi serviesgoed. De tentoonstellingsmakers stellen: eten en drinken smaakt lekkerder aan een mooi gedekte tafel. De expositie is in de Damast Weverij en heet Timetables. Het is heel grappig om te zien hoe de tijdgeest bepalend is voor serviesgoed en linnen- en tafelgoed. De bezoeker ziet toonaangevende Nederlandse design-serviezen, en het is fijn die nu eens te zien op de tafelkleden. In de textielshop koopt de bezoeker eigentijdse tafelkleden en servetten van kunstenaars. Dat is niet alleen een praktisch cadeau, maar ook origineel. De expositie is nog tot november te bezoeken, dus schrijf deze tip op en wip binnen aan de Goirkestraat. Eerst meer lezen? Klik HIER.

Schôon winterplaotje

Deze foto is gemaakt aan de Vlashoflaan.

Contrast

Het huis in de Blaak op het midden van de foto ziet er ’s zomers uit als een Toscaans landhuis. Het contrast met sneeuw is groot voor het beeld dat het huis oproept.

Hemelend

De Poolse Nobelprijswinares voor literatuur Wisława Szymborska is overleden. Ik bewonder haar gedichten. Ze gaf geen interviews. Nou ja, een enkele dan. Uit de necrologieën die zijn verschenen komt een beeld naar voren van een dame die ervan geniet zich te omringen met curiosa en kitsch. Leven vol verwondering achter een sigaret en een glas cognac, schreef Margot Dijkgraaf. Ter herinnering het gedicht Lachfilms. De foto is gemaakt op een parkeerterrein bij de Korvelseweg.

Als engelen bestaan / lezen ze vast niet / onze romans / over teleurgestelde verwachtingen.

En ik vrees – helaas – / ook onze gedichten niet, / met al hun wrok tegen de wereld.

Het tumult en de tics / van onze toneelstukken / zullen hen – vermoed ik – / irriteren.

Pauzerend onder hun engelenwerk, / dat onmenselijk is, / kijken ze liever met open oog / naar onze lachfilms / uit de tijd van het zwijgende doek.

Liever dan klaagzangers, / gewadenverscheurders / en tandenknarsers / zien ze – dat denk ik – / die stumperd / die een drenkeling bij zijn pruik grijpt / of van de honger / zijn eigen veters verorbert.

Van de gordel omhoog – een frontje en hoge ambities, / maar eronder een opgeschrikte muis / in een broekspijp. / Jazeker, dat moet ze echt amuseren.

Rondjagen in een kringetje / verandert in vluchten voor de vluchter. / Het licht in een tunnel / blijkt het oog van een tijger. / Honderd rampen / betekenen honderd dolle duikelingen / boven honderd diepe afgronden.

Als er engelen bestaan, laten ze zich – hoop ik – / overtuigen door zo’n vrolijkheid / die door ontzetting aangeslingerd wordt, / terwijl er niet eens help! wordt geroepen, / omdat alles in stilte geschiedt.

Ik waag te veronderstellen / dat ze in hun vleugels klappen / en dat uit hun ogen tranen stromen,  / tenminste van het lachen.

Frêet

Helden moet je in ere houden. En dat gebeurt dan ook overal. De voetbalclub schiet me niet te binnen, waar in de kantine een slof van de voorzitter aan de muur hangt. Verguld is die slof. Aandoenlijk mooi. In Moergestel zag ik in het gildehuis een eerste steen, gelegd door de Keizer van het Gilde. Wat dáár weer mooi aan is, is dat hij gewoon als Jantje in de steen staat gebeiteld. Keizer Jantje. Er worden straten naar mensen genoemd, een plantsoen of een gebouw. Soms krijg je eeuwige roem in een straattegel. Dan loop je over helden. Aan de haven in Rotterdam ligt een Walk of Fame waar ik eens dromerig met het hoofd naar de grond gericht mijn eigen artiest-helden zocht. Ze hebben best een mooie plek, de helden, daar in de havenstad. Zou iemand erover hebben nagedacht dat de Piushaven een goede plek was geweest voor een Tilburgse variant? Nee, ik denk dat op het gemeentehuis de gedachte postvatte dat onze Walk of Fame in het centrum gesitueerd moest worden. Korte Heuvel, Heuvel of Oude Markt, het had allemaal gekund. Maar er moet een Dorknoper zijn geweest, wiens oog viel op de Alexanderstraat. Een onooglijk straatje. Ook wel typerend, want een held moet het niet in de bol krijgen. We eren helden, maar vooral niet te veel.  De Tilburger van de 20^e Eeuw, Miet van Puyenbroek, heeft wél een plek met allure, tegenover de ingang van het Audax Textielmuseum. Het marmerend beeld heeft een moeilijke naam, Concedo Nulli. Dat betekent “Ik wijk voor niets”. Miet staat er frêet op. Ze was 37 jaar raadslid. De eerste vrouwelijke wethouder van Tilburg. Die een belangrijke rol speelde bij de totstandkoming van het museum. Schôon woord, frêet. Het staat voor trots, parmantig. Frêet op oewèège, zelfbewustzijn, Tilburgers hebben het. Maar ook een doe-maar-gewoon-mentaliteit. De rauwe industriële bakstenen entourage van het marmeren beeld, het contrast. Uiterst passend.  

Vanaf vandaag komt er iedere zondag een foto van de week op www.tilburgers.nl.

Witte speeltuin

Vrijdagmorgen om een uur of zes was het min tien graden in Tilburg, zo blijkt uit Meteo Tilburg, het weerstation uit de Reeshof. Vanacht is het nog kouder geweest. Deze speeltuin aan de Grebbe is wit en verlaten.

Hoevenseweg

De ingang van de AaBe fabrieken. Aan de Hoevenseweg. De toegangsweg naar deze ingang loopt wat op, er hebben veel Tilburgers bij de rijlessen de beruchte hellingproef moeten leren.

Trappist

De patronne die komt aangesneld,

als het glas na gulzig drinken leeg is.

Tja, er mag wel méér over worden verteld,

haar rol in ons welbevinden… de abdis.

Alle ruimtes één functie

Deze woning aan de Koestraat is getekend door architect Jos. Donders. In het boek van Wout van Bommel over zijn grootvader schreef, staat de tekening van dit huis uit 1906. De drie kamers hebben allemaal een eigen naam: huiskamer, salon en suite. Naast de keuken ligt de bijkeuken en daarachter een voorstal, een koestal en een paardenstal. Onder de daklijst loopt een mooie sierstrook met rood-geel mozaïek en onder het raam van de topgevel een jugendstil-tegeltableau.