Het is bizar slecht gesteld met mijn paddestoelenkennis. Niet eten! Niet plukken. Die vier woorden zijn de boodschap die ik vroeger op school leerde. Dat is toch eigenlijk best spijtig. Ik koester de herinnering aan een bordje pasta met geweldig lekkere paddestoelen uit het Mastbos, dat mijn Lief en ik aten bij wijnvriend Henk. Wijnvriend Nello plukte de paddenstoelen met kennis. Hij riskeerde volgens mij wel een bekeuring. Maar dat verfijnde bordje pasta was een prima begeleiding voor de mooist mogelijke wijn. Ik zou willen dat ik vroeger wat anders had geleerd over paddestoelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten