“Toen er nog geen
internet was, waren koper en verkoper aangewezen op makelaars. Nu is het
volledige woningaanbod slechts een muisklik verwijderd en laten ook steeds meer
verkopers de makelaar links liggen: in 2006 verkocht 3 procent van de
huiseigenaren zonder bemiddeling van een makelaar, inmiddels ligt dat rond de
15 procent. Veilingen van particulier onroerend goed werden tot voor kort
vooral geassocieerd met gedwongen verkopen. Tegenwoordig is een vrijwillige
veiling een handig instrument om belangstellenden te trekken. De verkoopprijs
hoeft daarbij niet lager te zijn dan bij een reguliere verkoop. Het huis wordt
met een lage 'vanaf-prijs' aangeboden, zodat het veel belangstelling trekt. Bij
de veiling loopt de prijs vaak op tot de marktwaarde of daarboven, omdat er
veel gegadigden zijn. De verkoper bepaalt voor welke prijs hij zijn huis wil
verkopen en is niet gehouden aan de vanaf-prijs. Soms worden huizen vóór de
veiling verkocht, omdat belangstellenden ineens haast krijgen. Nog een ander
creatief idee voor de verkoop van een huis is een loterij. Verkoop vierduizend
loten van 100 euro en trek een winnaar. Vierduizend mensen maken voor 100 euro
kans op een huis, de winnaar woont goedkoop. Creatief, maar niet zomaar
toegestaan. Voor een loterij is een eenmalige Kansspelvergunning nodig.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten