Slaoi meej aai meej juin meej erpel

Of iedereen dat heeft? Geen idee. Maar ik wel. Ik onthou sommige gerechten levenslang. Weet nog waar ik ze at. Met wie. En vaak ook nog wat ik er bij dronk. Laten we maar zeggen dat iedereen recht heeft op een afwijking. Dit gerecht was in een woord geweldig. Geweldig typisch. Geweldig smaakvol. Geweldig verfijnd. Driewerf hoera voor de koks van Auberge du Bonheur. Zij maakten dé klassieker uit de Tilburgse keuken, maar dan ultiem verfijnd. Ui op verschillende wijzes, gefrituurd, zacht zoetzuur, in mousse-jes. Zacht gepocheerde ei. Dit gerecht is sterrenniveau. En het bord is een schilderij.

Slaoi meej aai meej juin meej erpel!