Droevig zijn, maar altijd blijde

Vincent van Gogh was diepgelovig opgevoed en doordesemd geraakt van de kern van de Bijbel: een zoektocht naar eenvoud en waarachtigheid. In zijn wens om in de voetsporen van zijn vader te treden, schuilt een diep verlangen om troost te brengen in het hart van eenvoudige mensen. ‘Gij zijt Liefde, zonder Uw voortdurenden zegen lukt ons niets’. Van Gogh vat al vroeg een grote interesse op voor het schilderij van de Engelse schilder Boughton: Pelgrims op weg naar Canterbury. Hij beschrijft het werk uitvoerig aan Theo en lardeert het met onnoemlijk veel religieuze teksten en bijbelcitaten. Hij zal er zijn levensmotto aan ontlenen: ‘droevig zijn, maar altijd blijde’. Een cryptisch motto dat hij in een brief aan Theo als volgt omschrijft: ‘Wij hebben troost, zegen en leiding noodig van hooger magt, en die zal ieder die eenigen ernst en verlangen naar licht voor zijne ziel heeft ook wel erkennen en ondervinden. Droefheid naar God werkt als een zuurdes(s)em in het deeg’

De mooiste brieven van Vincent van Gogh zijn gebundeld. Het beeld van de jonge Vincent - die naar de HBS ging in Tilburg - staat op de Korvelseweg.