In 't klein café zitten nu tien personen,
'k heb ze een voor een zorgvuldig nageteld:
twee kruideniers, één visboer en zes zonen
van brave burgerlui met zeer veel geld.
'k heb ze een voor een zorgvuldig nageteld:
twee kruideniers, één visboer en zes zonen
van brave burgerlui met zeer veel geld.
Ze spelen kaart of dobbelen en praten,
ze zijn luidruchtig, stevig en gezond.
Moeder Fortuin zal nooit hun dak verlaten,
ze hebben huizen, aandelen en grond.
Ze zijn zo blij dat Christus is geboren,
en blijder nog, dat zij geboren zijn.
«Minuit Chrétiens» de stralende englenkoren
zingen den lof van 't leven en den wijn.
Ze zijn ten slotte niet onsympathiek
die dwaze stumpers door hun tijd verblind.
- Wordt een van hen vandaag of morgen ziek,
dan schreit hij om zijn moeder als een kind.
Gedicht Jan van Nijlen, foto gemaakt bij Ut Rooie Bietje
1 opmerking:
There's a certain kind of whimsy to that face, I think.
Een reactie posten