In het park zo bij elkaar,
gekleed in mooie kleren,
met bloemen in het haar.
Wat zal nu gebeuren.
De zwakke hoort van sterken
dat hij niet mee mag spelen.
Niemand durft laten merken
dat hij zich gaat vervelen.
Lef heeft wie bloemen zet
op een agentenpet.
In drommen kijken bangen
hoe of het af zal lopen.
Ook jeugd komt honend lang,
op vechtpartijen hopen.
Groepsvorming zal hups tieren,
ook loeren en versieren,
Wij waren eens scholieren,
in vele vrij-kwartieren.
L.Th. Lehmann
Geen opmerkingen:
Een reactie posten