Er is serene rust op de oorlogsbegraafplaats aan de Gilzerbaan. De leeftijden staan op de zerken en die maken je heel stil als je er langs loopt. Veel jonge vaders.
Op 4 mei kocht ik twee graphic novels, de oorlog van Alan. Herinneringen van Alan Ingram Cope, getekend door Emmanuel Guibert. In de week erna nog een van de drie opvolgende boeken. Alan brengt de krant rond in Pasadena als de oorlog voor Amerika begint met de aanval op Pearl Harbor. Hij wordt opgeroepen, volgt in Fort Knox een opleiding om een tank te besturen en stapt op zijn twintigste verjaardag in Europa aan land. Alle drie uitgelezen. Alan overleefde de oorlog, die zijn leven lang uiterst betekenis vol was. Hij ontmoette schurken en schrijvers. Levenslang bleef hij in contact met de mensen die hij in zijn jonge jaren leerde kennen.
Het stemt zo bescheiden je te realiseren dat al die levens van soldaten die liggen op de oorlogsbegraafplaats in de knop zijn gebroken.
1 opmerking:
War, what is it good for comes to mind after reading your post.
Een reactie posten