Toen we vorige week een kaarsje opstaken in de Hasseltse kapel was het rustig. Die contemplatieve sfeer is fijn. Je komt hier tot rust. Je bent alleen met je gedachten en problemen… en toch ook niet alleen.
Ze zeggen dat verdriet de beste leermeester is. Maar je kunt ook bidden als je je hartstikke happy voelt. Wat je moet bidden? Dat weet ik niet, dat moet je zelf bepalen. Ik weet wel, dat het helpt. Wat men nogal eens vergeet als het over bidden gaat (omdat men er meestal zo plechtig over doet) is iets heel simpels: je moet niet krampachtig ‘op-gaan-zitten’ zoals een hondje dat pootjes geeft, maar je lichaam totaal ontspannen. In een geheel ontspannen houding kom je namelijk eerder tot een echt gesprek, en dàt is wat een gebed hoort te zijn. Je kunt beter een kort gebed zeggen en ieder woord beleven, dan een lang gebed en onderweg je concentratie verliezen.
Kaars in de Hasseltse Kapel, ‘Bidden kun je leren’ van Toon Hermans
Geen opmerkingen:
Een reactie posten