Luxe badderen

Op Koninginnedag zijn overal vrijmarkten. Op de Korvelseweg in Tilburg spot ik een origineel cadeau: zwemmen in het geld. In een schatkist zitten bankbiljetten en munten, goed voor 750 euro. De biljetten en munten lossen op in water. Er ontstaat dan badschuim. Iedereen kan dan dus zwemmen in het geld. Klik HIER voor de website en HIER voor een reclamecommercial. Dit cadeau is ontwikkeld door een studentenbedrijf in het kader van Jong Ondernemen. Wellicht een idee om al die gouden moeders eens echt in het geld te laten zwemmen bij Moederdag.  

Stikt de laamp aon!

Groeseind. Deze inwoner heeft op de zijkant van zijn woning de uitroep van verbazing effectief gevisualiseerd: stikt de laamp aon! Er is nog een gezegde met lamp: ‘Ze is zo maoger, dè ge ze dur un laampeglas kunt haole'. Bij ons thuis zegt ons pa als variant daarop: ‘die hée de binnenkaant van de tl-buis gewit’. We spreken dan van een schrale dame, zeker geen mòkkel. In het Tilburgse woordenboek staat geen normatieve beoordeling van mòkkel. Wel: ‘Ik zèè meej men mòkkel in de Laaj wiste dòkkele.’ Mollig kind, dikke vrouw, is de uitleg. Maar ik vind dat deze uitdrukking ook een positieve gevoelswaarde heeft: een lekker mòkkel. Dan praten we over iemand die wel iets heeft om aan te pakken. Zo associërend denken we ook aan de uitdrukking voor een bazige vrouw: ‘Hij heej ene keresier getrouwd, hij maag vort niks meer as nor heur löstere.’ Het is een van die woorden die we uit het Frans hebben: ‘carossier’ is het paard dat de koets trekt… Ik kan natuurlijk alleen maar gissen. Speculeren. Dat de man in dit huis géén keresier thuis heeft. Die zou het vast niet goed hebben gevonden dat hij een laampke op de zijkant zou schilderen.  

Weekfoto: http://tilburgers.nl/stikt-de-laamp-aon/

Al weer mooi geweest

Ik zoek het in de verte / ik zoek het heel dichtbij / ik zoek het in verlichting / want ik ben nog lang niet vrij

Ik zoek het in de kroegen / ik zoek het in de drank / ik zoek het in verdoving / maar de zoektocht gaat steeds mank

En het blijft niet bij die ene / En ik vind het niet bij haar / En het vuur is niet verdwenen / Of die ander staat al klaar

Ik zoek het in de muze / ik zoek het in muziek / ik zoek het op het water / ik zoek het in ethiek

Ik zoek het op de kade / ik zoek het ver van het huis / ik zoek het in de psalmen / Maar de wereld geeft niet thuis

En ik zoek het in de Beatles / In Boedha of het Beest / Ben ik even in de wolken / Is het al weer mooi geweest

Tekstfragment uit “Ik zoek het in de verte”.  Muzikant Jeroen Zijlstra maakte met zangeres Lydia van Dam en zijn band een programma geïnspireerd op Ramses Shaffy: Samen op zee.  Ik bezocht de voorstelling en kocht de CD. Hoe vaker ik die liedjes nu hoor, hoe mooier ik ze ga vinden. Onthou dus die naam, Jeroen Zijlstra, en bezoek een voorstelling als het kan.

Monsieur Art Deco

Een deur. Ieder huis heeft een deur. Dit is een deur uit een huis van 1927. Het centrum van Tilburg. Acaciastraat. Een deur waar je dagelijks aan voorbijloopt. Maar wie beter kijkt… ziet dat Monsieur Art Deco hier zijn invloed doet gelden. Wat een mooie deurpartij. Eigenlijk.

CHECK: Alle links zijn deze week gecheckt. In die rechterkolom van de website, werkt nu alles weer en organisaties/websites die zijn verdwenen komen niet meer voor. Het is best een schatkamer van Tilburg Online. Bezoek de links!

Dialoog

De Tilburgse Coba Pulskens (1884-1945) bood piloten een onderduikadres in de oorlog. De Duitse bezetter schoot de drie onderduikers dood. Deze steen in de Coba Pulskenslaan herinnert voortdurend aan de drie piloten, alle drie twintigers. Ben jij een toerist-fotograaf?, vraagt de jongeman op de foto, daaraan toevoegend: hier liggen vaak bloemen. Nee, denk ik hardop, hier liggen soms bloemen. Maar de jongeman is vasthoudend. Hij verbetert me: er liggen vaker wél bloemen dan niet. Ik geef me dus gewonnen. De jongeman woont hier per slot van rekening.

Hoon

Wie fotografeert, trekt de aandacht. Als ik deze flat fotografeer, komt er een gezin langslopen. De vrouw kijkt omhoog. Naar het beeld van mijn foto. Ze kijkt bedenkelijk. Perst haar lippen op elkaar en dan hoor ik een duidelijk grommend-honend Gmmhhmmm! Jij bent dwaas, straalt de blik in haar ogen uit.  Dwaas.

We delen niet dezelfde esthetische belangstelling.

Vitamientjes

Wat een druilerig en vervelend weer is het. We hebben duidelijk behoefte aan vitamientjes. Letterlijk, om de verkoudheid de baas te blijven. En figuurlijk, om weer wat betere zin te krijgen: klik HIER. Want het weer werkt niet mee. Mar… het gao allemal mar deur.

Delmerweiden

Op een van de mooiste plekjes van Tilburg, zeggen de ronkende reclameteksten om appartementen te verkopen van de Delmerweiden. En verder: “Architectenbureau’s Bedaux de Brouwer uit Goirle en Van Oers Weijers uit Tilburg hebben gekozen voor een charmante en tevens compacte bouwstijl, die ervoor zorgt dat het parkoppervlak zo groot mogelijk kan blijven. Het appartementencomplex staat op statige pijlers in het park waardoor ruimte en zicht onder het gebouw doorspoelen. Het omringende park glooit onder ‘De Delmerweiden’ door. Het kiezen van de juiste hoogte van de bebouwing op dit parkachtige kavel, draagt er aan bij dat ‘De Delmerweiden’ achteloos wordt opgenomen tussen de kruinen van de omringende boomgroepen.” Daar heeft een tekstschrijver zich op uitgeleefd. Wie hier koopt krijgt 10.000 euro kunst cadeau. Wat zegt u? Nee, je hebt het goed gehoord: 10.000 euro kunst cadeau. Ik werd benieuwd wat die appartementen nou kosten. Wie een kleine negen ton meebrengt, mag zich eigenaar noemen. De architectuur is sober. Maar dat is een kenmerk van het ware, beste lezer!

Vatte

Ik zit liever ónder de bôome, dan ónder de meense. Zegt het Brabants spreekwoord. In de Johannes van Zantenstraat staat een imposante bomenrij. Het is een gewone straat. En toch hangt er een aparte sfeer. Misschien komt het door de flats die hier staan, ze zijn karaktervol. Er lopen konijntjes tussen de flats. En die takken, natuurlijk. Als je met veel fantasie naar die takken kijkt, lijken het wel de tentakels van een octopus. Maar dan omgekeerd. Ze reiken naar de hemel. De takken zijn te hoog, anders zouden ze oe vatte.

Kijk ook op Tilburgers.nl

Dag van de filosofie

Alles moet zo simpel mogelijk gemaakt worden, maar niet simpeler. Aldus Einstein. Geen filosoof, maar wel een uitspraak waar je aardig over kunt filosoferen. Foto gemaakt in de Berdijksestraat. Afrikaanse kunst.

Volkstuintjes

Volkstuintjes op Korvel. Met op de foto drie karakteristieke gebouwen: de uitbreiding van het Klooster van de Rooi Harten aan de Bredaseweg, de Watertoren en Westpoint. Deze volkstuintjes zijn een oase van rust. Hier willen we de hele zomer van eten, hoor ik bezige buurtbewoners zeggen. Dat is ze van harte gegund.

Hééél lang kijken

Tip voor wie niet zo vaak in een museum komt. Elke derde donderdag van de maand – vandaag 19 april dus ook - is de Pont open van 17.00 uur tot 20.00 uur en de toegang is dan gratis. Wilhelminapark 1. Wie in de wolhokken naar de films van de Chinese kunstenaar Ai Wei Wei kijkt, komt in een meditatieve stemming.  Zeker bij de film over Bejing, dat is een kunstwerk dat volgens mij niemand in zijn geheel heeft gezien. Zelfs de conservatoren en medewerkers van het de Pont niet… om álles te zien moet je 9.000 minuten kijken. Alle maanden behalve juli en augustus zijn er op deze avonden ook kunstenaarsgesprekken. Klik HIER voor de website van de Pont.

Akkerstraat

Wie stelt dat er in Tilburg geen mooie oude panden zijn, zegt N., die moet gewoon beter uit zijn doppen kijken. We wandelen door de Akkerstraat en ons oog valt op een prachtig hoekpand. Wat een ambachtslieden waren die bouwers vroeger toch!

Bloesem

Een boom in bloesem. Rode bloesem. Dat zou de schilder Ruysdael wel hebben kunnen waarderen. Een mooi contrast met de omgeving.

Rooien

De tuin van het klooster de Rooi Harten aan de Bredaseweg waarin veel bomen zijn gerooid. Er komen woningen.

Bildjes

Tilburgers houden over het algemeen van bildjes. Hier zien we er vijf in het hoekje van het raam staan. Op ooghoogte voor alle voorbij lopende honden. Een druivenplukkkende jongedame die roze wangen heeft gekregen onder de hete zon. Een gitarist met een hondje. Horen, zien en zwijgen aapjes. En een hond en een poes, die harmonieus samenleven. Twee hondjes als beelden voor het raam doen vermoeden dat de bewoner liefhebber is van honden. We trekken dat niet in twijfel. Welnee. Als de eigenaren van honden in de buurt er maar voor zorgen dat die mormeltjes hun behoefte niet hier doen. “Alsjeblieft. Wil u uw hond aan uw huis laten pipi en kaka doen. Dank u.”

Weekfoto Tilburgers.nl

Hammen

Hier hangen hammen. Ik vind het er gezellig uitzien, sfeervol. Sommige dingen moeten gewoon nooit veranderen. De foto is gemaakt bij ambachtelijke slager Van Hest in de Nieuwlandstraat (schuin tegenover boekhandel Livius, vlak bij de kruikenzeiker).

Plan ter inzage

Wie verknocht is aan het station, die kijkt met argusogen naar de vernieuwing van het station. Toen de citybloggers enkele maanden terug Tilburg bezochten, zei ik de gasten op te vangen bij het station. Ineke vroeg: aan welke kant? Het charmante van ons station is dat de kap werelds is, het station zelf héérlijk overzichtelijk, ja bijna dorps. We hebben nu maar één kant waar je binnen kunt gaan en weg kunt gaan.  Een uitbreiding zal vast meer allure brengen. Willen we dat? Enfin, er is een mooi filmpje gemaakt waar de kijker een impressie krijgt. Het ziet er best vertrouwenwekkend uit. Tilburgers kunnen het plan tot 21 mei inzien en becommentariëren.

Omhoogkijken # 13

Wie er oog voor heeft, ziet veel mooie glas-in-lood ramen. In dit raam is de naam van de (toenmalige) bewoners van het huis opgenomen: A. Vorselaars. Dit is vermoedelijk de bakker die in dezelfde straat (Acaciastraat) een wel héle mooie broodbakkerij liet bouwen in 1932. Klik HIER om die te zien.

Brandweerkazerne

Dit is de Brandweerkazerne in het centrum van Tilburg. Nadat ik deze foto had gemaakt ben ik eens op de website gaan kijken. Zeg nou zelf, daar kom je anders nooit. Zonde!  Want er staan ontzettend goede tips op, voor veilig wonen... maar ook voor veilig barbecueen bijvoorbeeld. De natuurbrandmeter geeft het risico op natuurbranden aan. Klik HIER voor de website.  

Tilburg bouwt

En dat is goed te zien aan de kranen die bij het Pieter Postplein hoog boven de stad uittorenen. Het is een plezierig gezicht. Bouwen aan de toekomst.

Bouwen voor talent

Twee grote bouwkranen staan bij een enorme bouwput aan de Hart van Brabantlaan waar over enkele jaren een enorme concentratie van IQ gaat huizen: Talentsquare. Klik HIER voor de website. 

Aoreg

Doe-maar-gewoon-dan-doe-je-gek-genoeg. Da’s Tilburgs. Soms zondigt iemand daar tegen. En dan krijg je iets dat we in het Tilburgs aoreg noemen. Aoreg staat voor vreemd. Het is trouwens een woord met meer betekenissen. “Zij is wel aoreg, maar hij is mar enen aorege”, zei Frans Verbunt (woordenboek tilburgse taal). Het eerste aoreg staat voor aardig, het tweede aoreg staat voor vreemd. In deze foto zien we aorege dingen. Het woord Résidence komt van Résidence de Noordhoek, een vrij plomp flatgebouw op de plaats waar vroeger de Noordhoekse kerk stond. Die flat heeft niet zoveel ‘résidence’, het is een typisch voorbeeld van een aorege naam. Die andere aorege flat zien we weerspiegeld in het glas. Die is dan weer zo lilluk dat ge er aan gehecht raakt. Dat wel.

Koningsplein markt

Het zijn niet altijd de mooiste straten en pleinen die naar het koningshuis zijn vernoemd in onze stad. Maar het Koningsplein heeft met zijn weidsheid iets dat wel passend lijkt. Mieke Nelie van der Heiden schreef in het geheugen van Tilburg hoe de Koningswei Koningsplein werd. Klik HIER.

Zien is beter

Deze niet haarscherpe foto is gemaakt op de Domein Dialoog Dag van de Fontys opleiding International Lifestyle studies van Academy for Creative Industries. Ja, lezer, da's allemaal een mond vol. Je kunt hier specialist lifestyle worden, een kenner van de manier waarop mensen hun leven inrichten. Een van de meest toonaangevende trendwatchers is Carl Rohde, inwoner van Tilburg. Gisteren was de trendwatcher van het jaar 2012 politicoloog Farid Tabarki gastspreker. Maar méér nog raakte ik onder de indruk van het enthousiasme en de ondernemerszin van de Lifestyle studenten. In geheime kamers konden bezoekers hun verbeelding prikkelen. "Kijken is goed", noteerde ik, "zien is beter". Ik informeerde wat je nou later met die opleiding kunt worden? Daar maakten mijn rondleiders (bedankt Baukje) zich geen zorgen om, je kunt er alle kanten mee op. Luttele minuten later las ik de uitspraak van Confucius aan de wand: choose a job you love and you will never have to work a day in your life. Wat zoveel betekent als: als je werkzaamheden kiest die je lief zijn, hoef je feitelijk nooit een dag in je leven te werken.

# 28 Geluk

Beroemd. Er zijn hele volksstammen de het willen worden. Beroemd. En als dat niet lukt, dan “ten minutes of fame”. Arnon Grunberg schreef in een van zijn romans: Om gelukkig te zijn heb je een bepaalde mate van onzichtbaarheid nodig. Ik denk al heel lang over die zin na en ben steeds meer tot de overtuiging gekomen dat het helemaal klopt. Wát een geluk om anoniem door de stad te slenteren, een haring te happen, in de kroeg te zitten, zonder herkend te worden. Je kunt licht aangeschoten de staminee verlaten, zonder dat iemand er aanstoot aan neemt. Wie beroemd is ligt onder een vergrootglas. In een glazen huis. En je wordt nog héél lang aangesproken op wat je vroeger deed. Onze burgemeester Peter Noordanus was van 2001 tot 2003 commissaris bij Vestia. Die woningbouwvereniging waar de directeur te veel verdiende, een te groot stempel op de organisatie drukte en uiteindelijk ook laakbare fouten maakte in financieel management. Prompt ligt den Burger dan onder vuur, bijvoorbeeld in (schitterend geschreven) columns van Youp van ’t Hek. En zo ziede mar: beroemd zijn heeft twee kanten van een medaille. Deze foto is van de Hall of Fame. De graffittikunstenaar visualiseerde duveltjes. Voor de goegemeente is hij onzichtbaar. Wijs. Om gelukkig te zijn heb je een bepaalde mate van onzichtbaarheid nodig.

Kunst van leven

In de van Goghstraat herinnert niets aan van Gogh, de Aa of Weerijs biedt een aanblik van veel meer stenen dan water en de Acaciastraat is bepaald niet bloemrijk. Maar in die straat woont een vrolijke dame. Die denkt What the f**k, ik fiets gewoon de hele dag met bloemen die vrolijk maken. Dat hebben we nodig als het weer in deze maand sombert. Deze dame verstaat de kunst van leven. Ze geeft er uiting aan met een gedicht van Martin Bril. Duidelijk zichtbaar… voor ieder die het wil zien.

Wat we willen:

Momenten

Van helderheid

Of beter nog: van grote

Klaarheid

Schaars zijn die momenten

En ook nog goed verborgen

Zoeken heeft dus

Nauwelijks zin, maar

Vinden wel

De kunst is zo te leven

Dat het je overkomt

 

Die klaarheid, af en toe

Collectie Scryption ontmanteld

Ik lees net (maandagavond 22.30 uur) dat de collectie van het Scryption ontmanteld gaat worden. Klik HIER om het Brabants Dagblad artikel te lezen. Terecht mopperen lezers erover (zie de lezersreacties). Wat met veel engelengeduld is verzameld, gedurende decennia, gaat nu simpelweg verloren. Zo'n fraaie collectie - vulpennen, schrijfmachines - past toch in een Regionaal Archief of het Stadsmuseum. De foto is gemaakt tijdens een kinderfeestje in het Scryption waar kinderen 'kantoortje' konden spelen.

Jazz Town

Artiesten en kunstenaars gaan niet met pensioen. Stel je toch voor: iedereen houdt zó van zijn werk, dat het je niet uitmaakt tot hoe lang je moet werken. Dat zou mooi zijn. Zaterdag stond the First Lady of Jazz op het podium in poptempel 013. Rita Reys zei gekscherend: “Ik zing The Shadow of your smile van Johnny Mandel al 100 jaar en wil het nog minstens tien jaar doen”. De bijna negentigjarige Rita Reys is in alle opzichten Young at Heart. In Poppodium 013 vond zaterdag de manifestatie Tilburg Jazz Town plaats. 013 trekt per jaar twee keer zoveel bezoekers als de schouwburg en acht keer zoveel als de concertzaal. UPDATE 29 juli 2013: Dit weekend overleed Rita Reys. Op 6 juli had ze nog opgetreden. Ze had een heel herkenbaar eigen geluid, aldus Louis van Dijk. RIP.

Wijer komen

Vandaag is de klassieker onder de klassiekers: de Ronde van Vlaanderen. Een hoogtepunt voor wielerliefhebbers. Ik koppel er een uitgaanstip aan: het centrum van de Ronde van Vlaanderen aan de Markt in Oudenaarde. Op maandag gesloten, maar verder dagelijks open van 10 tot 18 uur. Een uur en drie kwartier met de auto via Antwerpen (E19 en E17, 160 kilometers). Het belevingsmuseum is het mooiste sportmuseum dat ik ken. Bij goed weer is het op de markt uitstekend toeven met de Belgische biertjes. De bezoeker kan in het centrum zo goed als meebeleven wat de wielrenners vandaag meemaken. De pittige kasseienstroken, de man met de hamer, de hellingen, de uitputting, de valpartijen. Ik zag dit kunstwerk in de etalage van een makelaar hangen. Een valpartij. Kijk even goed, ook fascinerende vliegtuigen én een vlieg-fiets. Of de lezers liefhebbers zijn van open deuren? Ik weet het niet. Maar zo’n fraaie open deur uitspraak in de Tilburgse Taol, daar hou ik van… As ge niet fietst, komde nie wijer.

Weekfoto Tilburgers.nl,  klik HIER