Ik leef nu rustig het leven na
mijn dood. / Nou en, wat denk je wel zeg. / Gewoon ademhalen en af en toe naar
de wc. / Vorig jaar lag ik dertig dagen, vijf uur en / minstens elf minuten op
sterven. / Ik ben toen toch maar niet weggegaan. / No way, fuckiebaby. / Ik
dacht ik leef gewoon nog eventjes door. Maar hoe dat precies te doen is de
vraag nu wel. / Het antwoord is heel erg moeilijk voor me. / Ik ben bang om
domme dingen te doen. / Erg bang ben ik soms. / Mensen zeggen dat die angst
door de bijna-dood komt. / Ik denk zelf dat het juist van het leven komt.
Tekstfragment van Pam Emmerik,
uit: Het verscholen verhaal. In: Godbetert! Uitgeverij de zingende Zaag. ISBN
978-90-74183-26-0
Geen opmerkingen:
Een reactie posten