Mijn bloed, ik sta ’t luid zingend
af,
keer lichter husiwaarts, op een
draf.
Maar ergens, in dit dwaas heelal,
slaat iemand na een ongeval
kleurloos en triest de ogen op
en belt om scheermes, gif en
strop.
Lévi Weemoedt, uit de bundel:
Zand erover, 1981
Geen opmerkingen:
Een reactie posten