Onbeduidendheid, beste
vriend, is de essentie van het bestaan. Ze is overal en altijd bij ons. Ze is
zelfs daar waar niemand haar kan zien: in gruwelen, in bloedige gevechten, in
de vreselijkste rampen. Het vereist vaak moed om haar in zulke dramatische
omstandigheden te herkennen en bij haar naam te noemen. Maar we moeten
onbeduidendheid niet alleen herkennen, we moeten van haar houden, van haar
leren houden. Hier in dit park, voor onze neus, kijk, hier is ze in alle
vanzelfsprekendheid aanwezig, in alle onschuld, in alle schoonheid. Ja,
schoonheid. Zoals je zelf net zei: de perfecte animatie…zonder enig doel, de
kinderen die lachen… zonder te weten waarom, is dat niet mooi? Adem, d’Ardelo
mijn vriend, adem de onbeduidendheid die ons omringt, het is de sleutel tot
wijsheid, het is de sleutel tot een goed humeur.
Uit: het feest der
onbeduidendheid, Milan Kundera
1 opmerking:
So pretty!
Een reactie posten