Wij

Wij verscheurden ons geboortebewijs

wij waren de stem op straat die riep

wij zeiden ‘volg ons’ tegen elkaar

wij waren onszelf genoeg, wij waren geen gemeenschap

wij werden niet bekokstoofd door moraal of gewoonterecht

wij waren een lege envelop zonder adressering

wij likten onszelf dicht en liepen naar de brievenbus

wij waren de fles die wij vulden met onszelf

wij schudden voortdurend om bezinksel te voorkomen

wij kwamen altijd aan in een vertrekhal

wij weigerden te kiezen uit de talloze bestemmingen

wij waren altijd op weg naar het heden om de hoek

Robert Anker, Wij  (De Gids, 2014/7)