Het viel mij niet op toen ik er naar toe liep, vol van gedachten. Maar toen ik naar buiten liep, schrok ik enorm. Het gevoel dat de top van het bos tegen een tornado is gelopen. Een wat naar gezicht als je uit Grand Café Ode loopt. Een prachtige naam, maar je nam net afscheid van een vertrouwde. Dan komt zo'n rij bomen waar de top uit is, rauw op je dak vallen als je het crematorium uitloopt. Ik vroeg ernaar bij de medewerkers. Die bleken net zo verrast.
1 opmerking:
Very odd.
Een reactie posten